UFAKLIK | Daddy Issues ✓

55. PASTA🍰

Ben de kollarımı boynuna sarıp başımı göğsüne yasladım. "En çok da sen yakışıyorsun sevgilim..."

❥❥

Demir'le biraz daha vakit geçirdikten sonra beni eve bırakmıştı. Beraber gitmeyi teklif etse de ben istememiştim çünkü sindirmem gereken bir yüzük vardı. Hem bu konuyu annemle konuşmalı, hem de evde delicesine sevincimi yaşamalıydım.

"Görüşürüz bebeğim." Dudaklarını kısaca dudaklarıma bastırıp geri çekildi. "Kendine dikkat et."

Yanağını öptüm. "Görüşürüz sevgilim." Ben ona el sallarken o çoktan mahalleyi terk etmişti. Kendi kendime gülerek eve girdim. O an Berk ve Yağmur da el ele evden çıkıyordu. "Siz?" Şaşkınca güldüm.

"Evet."

Yağmur kızarırken Berk güldü ve onun saçlarına dudaklarını bastırdı. "Sonunda ikna oldu Efocum. Zor oldu ama sonunda benimle olmayı seçti."

Kocaman güldüm. "Umarım hep mutlu olursunuz." Uzanıp Yağmur'a sarıldım. O an Berk'in gözleri yüzüğüme kaymıştı.

"Teşekkür ederiz." dedi Yağmur sıcacık sesiyle.

"Oha!" Berk heyecanla bağırdığında geri çekildim. "Demir adam evlenme teklifi mi etti?"

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı salladım. "Evet!"

"Ananı-" tam ağzını bozacakken Yağmur boğazını temizledi. Berk susup ona baktı. Ardından ifadesini toparlayarak bana döndü. "Yani hayırlı olsun demek istedim."

"Sağol." dedim gülerken. Yağmur'a döndüm. "Annem içeride mi?"

Yağmur başını salladı. "Evet. Bugün çok yoruldu, beraber pastalar börekler yaptık."

"Hadi oradan." diyerek lafa atladı Berk. "Böreği de pastayı da ben yaptım yeminle! Annen de, Yağmur Hanım da oturdu vallahi!"

Yağmur, Berk'in ağzının üstüne bir tane geçirdi. "Sus çarpılacaksın!"

Onların bu tatlı haline tebessüm ettim. "Görüşürüz sonra çocuklar, iyi geceler."

"Görüşürüz." dediklerinde içeriye girdim. O sırada onlar da bahçe kapısından çıkmıştı.

"Anne!" Seslenerek ayakkabılarımı çıkardım. "Ben geldim!" Ceketi ve ayakkabıları dolaba yerleştirip içeriye girdim. "Annem?"

Annem salonda televizyon izliyordu. Müge Anlı olduğu için normaldi beni duymaması. "Hoş geldin çiçeğim." dedi sıcak bir gülümseme ile.

"Nasılsın?" Yanına yaklaşıp dudaklarımı yanağına bastırdım. "Özledin mi beni?"

"Çok!" Kaşlarını kaldırdı. "Ya sen? Sen anneni özledin mi bakalım?"

Bir kez daha öptüm onu. "Çok!"

Gülerken sağ elimi tuttu. "Nedir bu neşenin sebebi?" Sözleriyle yanına oturdum. Sol elimi kaldırıp parmaklarımı sallarken annemin gözleri kocaman açılmıştı. "Efnan!" Şaşkınlık dolu bir sesle, sol elimi tuttu. "Sen ciddi misin?"