"Şarz aletimi almaya gelmiştim, ama merak etme bundan sonra bi daha görüşücemizi zannetmuyorum" dedimde onun yüz ifadesinde rahatlama oluşurken Şerife Hanım, Tarık bey ve Pamir gözleri dolu dolu

Alparslan ve Alperen değişik duygularla, Burakla, Hakancımsa ağlamamak için kendilerini zor tutuyo gibilerdi

Salonun tamamen içine girip kendimi tekli koltuğa atarak arkama yaslandım, ne kadarda rahattım ama görende film izlemeye geldim sanar

Gözlerimi açtığımda herkes koltuklara oturmuş bana bakıyodu, saat gecenin 2'siydi, hay Allahım benim gelişim saatlerimde yaptığım şeye bak ben daha büyüyüp şu gökdelen abi takımını geçicektim

"Evde istenmedimden dolayı piskolojik şiddet gördüğüme dair dava açmaya karar verdim size, yarın bunun için karakola gidicem. Dava zamanına kadarda uzaklaştırma kararı talebinde bulunucam, kısacası istediniz oluyo" diyerek devam ettim

"Bu oyunu siz kazandınız ama sana bişey sormak istiyorum" diyerek Cihana döndüm, tek kaşını kaldırıp başını 'Sor' anlamımda salladığında sorunu sordum

"Benim doğucağım zamanlardada benden bu denli nefret ettinmi yada daha fazlamı nefret ediyodum" dedimde herkes donmuş gibi yüzüme bakıyodu

"Tamam galiba nefretin anlatamıcanız kadar fazlaydı o zaman başka bi soru sormak istiyorum benden bu denli nefret etmenin sebenini sorabilirmiyim" dedimde yutkundu

"Kardeş kazığı yemektenmi korktun yoksa" benim bu gülerek söylediklerime karşı o yere bakarak doğrulayınca tek kaşım havaya kalktı şakamı bu??

"Pardon o kadar Şirket zincirleriniz var bunları yaparken eminim kazığın en alasına uğramışsınızdır, bi kardeş kazığımı fazla geldi" dedimde Cihan gülerek başını kaldırıp

"Sende onun için gelmedinmi zaten biz neden seni dinleyip kendimizi sorguluyosak, ama emin ol seninde gerçek foyanı ortaya çıkarıcam" dedinde şokla ona baktım

Şuan liseli ergenlerden bi farkı yoktu benim gözümde, amk bu nasıl mafya olduki bu zekayla Şerife hanıma baktımda ağladını gördüm

Zaten başka napabilirki öyle dilmi yerimden kalkarak herkezde tek tek göz gezdirdim "Umarım foyam yakında ortaya çıkar ve bu hareketlerinizden pişman olmazsınız, affetmeyi seven biri dilimdir" diyerek hızlıca yukarı kattan eşyalarımı toplayıp kendimi dışardan geçen ilk taksiye atarak evimin adresini verdim

Türkoğlu Malilanesi'nden

Evdeki herkezin içinde bi huzursuzluk vardı

Alparslan'la, Alperen bile şuan kendilerinden utanıyodu liseli ergenler gibi davranmışlardı ona, hiç sarılmamışlardı, kardeşleri onlara hiç sarılmadan ellerinden kayıp gidiyodu

Tarık Beyin içinde büyük bi fırtıma vardı, 'nasıl o sözler benim azımdan çıkar, o senin yıllarca acısını çektiğin' kızındı diye

Şerife Hanım hepsine kırgındı, daha kızıyla pastalar yapıcaktı bunlar olmadan kızı elinden kayıp gidiyodu ve o buna izin vermemeliydi

Cihan'ında içinde bi sıkıntı vardı ne zaman böyle olsa başına bi iş gelirdi, söylediği veya yaptığı şeylerin oda farkındaydı kendini 'kardeşlerimi korumak için yaptım' diye avutsada içindeki ses 'Oda senin kardeşindi' dedinden dolayı az veya çok pişmanlık duyuyodu

Hakan, Burak ve Pamir içinde işler aynıydı onu nasıl geri kazanırız fiye düşünüyolardı, birsürü düşmanları vardı ya onlar kız kardeşlerini öğrenerek onun yalnız olmasındanda fırsat bilirse diye korkuyolardı.

Evin içinde Şerife Hanımın telefonunun sesinin yankıkanmasıyla herkes ona baktı oysa kaşlarını çatmış bilinmeyen numaraya bakıyodu

Orta sephadaki telefonu aldında Cihanın "Hopörlere al" demesiyle çağrıyı cevaplayıp hopörlere aldı

Şerife: Alo kimsiniz ve gecenin bu saatinde neden arıyosunuz

054×; İyi günler ben Açelyanın eski annesi lütfen sözümü kesmeyin günlerdir vicdan azabından uyuyamıyorum ve ben artık bu işe bi son vermek istiyoru

Şerife: Ne saçmalıyosu-

054×; Hanımefendi sözümü kesmeyin size herşeyi anlatıp kapatıcam

Şerife; Tamam dinliyorum

Salonda fırtına öncesi sessizlik vardı, hangisi bilebilirdiki bu konuşmadan sonra ne kadar hızlı kardeşlerinin yanına gitmeye çalışsada herşeyin ne kadar geç olucanı

Kardeşlerini kendi elleriyle ölüme terketmişlerdi belkide

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sınır; 45 oy 10 yorum

En heycanlı yerindede kestik ama bed dua  filan etmeyin haa

Attığım Tarih; 16.03.2033
Attığım saat: 07;45

Yarına kadar bölüm yok hergün bi bölüm sevgili okurlarım, lütfen aklıma fesat düşüncelerde sokmayın haaa


SAKAR حيث تعيش القصص. اكتشف الآن