Matematik Hocam

bölüm 11

"Şaka kız ne korkak çıktın. Altı üstü işkence hayatım" derken sesi az önceye nazaran ciddiydi

"Ha" anlamadığım için verdiğim bir tepkiydi "boşver anlarsın" diyip yanıma yaklaşmaya başladı

Ben korkuyla bakarken koluma giren iğneyle çığlık atmıştım bile

"Abi napıyon yapma gencim ben" diye bağırıyordum

"Sus be" diyerek elini ağzıma kapattı. Elini çekmesi için elini ısırdığımda yüzüme yediğim tokatla yüzümün yana çevrilmesi bir oldu

"Şimdi uslu ol ve Malik abiyi bekle" dediğinde ben sadece yüzümün acısını hissediyordum

Sadece gözlerimi kapattım. Ne yüzümü çevirdim ne de konuşmak için ağzımı açtım. Sadece bekledim

"Suprise bitch" diye bir bağırış duydum ve gözlerimi araladım.

Buraya girdiğimizde gördüğüm adamdı bu. Bu odaya girişi komik gelse de yüz ifademi sabit tutup araladığım gözlerimle ona baktım

"Sakinleşmişsin bakıyorum. İğne işe yaramış" dediğinde iğnenin ne işe yaradığını anlamış olmuştum.

"Ne yapıcaksın" diye sordum bitkin bir sesle

"Sakin ol küçük hanım" diyip cebinden bir şey çıkardı

"Sana özel aldım nasıl" diyip kelebek olduğunu anladığım şeyi sallamaya başladı

"Şaka sana jilet aldım" diyip jileti gösterdi

"Yapma" ağzımdan çıkan tek şey buydu. Ne derdi ki insan, ne diyebilirdi

Bilmiyorum. Ne denirdi ,ne yapılırdı. Babam bana öğretmemişti hiç bir şey. Düşmanı olduğunu anlatmamıştı mesela

Yanımda olmamıştı. Ben aşkımı babama anlatamamıştım. Kollarında ağlayamamıştım

Hep bi erkek oğlu olsun istemiş babam erkek çocuk gururmuş ona göre böyle derdi hep bana

Saçlarımı çekerken söylemişti bunu, bunları bana. Benden nefret ettiğini suratıma tükürerek söylemişti ve asla sevmiyiceğini...

Babam, ben daha annemin karnındayken benim kız olduğumu öğrenince istememiş zaten

Ama annem aldırmamış. Babam da hep benim başıma kaldın diye bağırırdı bana.

Belki babam beni sevseydi. Bana hayatını anlatsaydı, ne yapıcağımı söyleseydi şuan korkuyla olucakları beklemezdim

Çünkü bunların ne yapıcaklarını kestiremiyordum. Belki öldürüceklerdi beni. Bilmiyordum

Daha önce böyle şeyler yaşamadığım içinde bilmiyordum

Karşımda ki adam bana yaklaşırken ne yapıcağımı bilmiyordum. Sadece bekliyordum. Bekle, bekle

Korkmak istemiyordum ama korkuyordum. Kaçmak istiyordum ama kaçamıyordum

Kıpırdayamıyordum bile

Elindeki ne ara aldığını bilmediğim jileti hemen yana bırakıp taytımı bir miktar yukarı sıvadı.

Tekrar jileti eline alıp kesmiyicek şekilde gezdirmeye başladı.

"iyimi böyle" diyerek jileti bastırıp bacağımı kesmişti

Ağzımdan koca bir çığlık çıkmıştı. Canım acayip yanıyordu, hiç bir şey düşünemiyordum

Bir çizik daha attı ve ağzımdan bir çığlık daha. O çizik attı ben çığlık

Ben çığlık attıkça Malik kahkaha atıyordu ama sadece çığlık atmıyordum. Ağlıyordum

Üzerimde ki sweati yukarı sıyırdı ve karnımı açtı

Kesiyordu bazı yerleri. Bazı yerleri ise kesmeden geçiyordu

Kesmediği zaman koca bir şükür çekiyordum fakat acım devam ediyordu

"Hadi bakalım babanı arayalım" diyip sanki hiç bir şey olmamış gibi ayaklandı

Odadan çıktığında telefonunu almaya gittiğini anlamıştım

Odaya geri döndüğünde elindeki telefonda bir şeyler yapıyordu

Hemen sonra aramaya başlamıştı. Babamı arıyordu sanırım ama canım o kadar acıyordu ki dikkat kesilemiyordum

Telefon açıldığında "Ne var Malik" diyen sesi tanımıştım. Babamdı bu

Ama gözlerim kapanıyordu canımın acısından. Hissediyordum bacağımdan akan sıvıyı.

Kanımın yere damlayış sesi geliyordu.

Gözlerimin kapanmasına inat daha çok açmaya çalışıyordum

"Bak bakalım ne varmış" derken ı sesini uzatmıştı. Ardından telefonun bana çevrildiğini gördüm

Babamın tepkisini tahmin etsem de kendimi zorlayarak gözlerimi açtım.

Karşıdımda tahmin ettiğim gibi düz bakan bir adam gördüm.

Bende sadece baktım. Tepki vermedim, bir şey söylemedim, bakışlarımı değiştirmedim

"Eee" dedi babam. Tepki vermesini beklemiyordum bu bile şaşırtmıştı beni

"Ne eee kızını istemiyormusun" diye sordu Malik şaşkınlıkla

"Hayır" dedi babam düz bir sesle

"Nasıl" diye sordu Malik

"Ahbe Malik şansına küs" diyip telefonu kapattı babam

"Tüh bu güzelliğe yazık olucak" diyip telefonu bir kenara bırakıp jileti aldı

"Yapma" dedim kendim bile zor duyduğum sesimle

"Yakışıyor mu senin gibi güzel bir kıza ağlamak" dedi ayıplar gibi

Kollarıma geçtiğinde artık bedenimi hissetmiyordum

Sadece acıyordu ama acıyordu. Kanın yere damlama sesini duyuyordum ve inliyordum

İçimde bir umut yoktu artık. Tükenmişti

"Bu yüze yazık olucak" diyip jileti boynuma sürüp kesti ve yüzüme çıktı

Tam çeneme çizik attığında araba sesleri ardından silah sesleri duydum.

Fakat benim gözlerim artık kapanıyordu. Vücudum acıyı kaldıramıyordu

Malik şok olmuş gibiydi

Hızla kalktı durduğu yerden. Fakat onun kalkmasıyla kapının kırılırcasına açılması bir oldu

Gözlerim kapanmadan önce son gördüğüm kişinin Savaş olmasına inanmayarak kapattım gözlerimi

Bir yumruk sesi ve acı bir inleme duydum

Bir anda biri yanıma gelip beni kollarına aldı ve"bırakma beni küçüğüm" diye fısıldadı ve ben kendimi güvendiğim kollara bıraktım

________________

Eveeettt yeni bölümm
Uzun yazmamı isteyenler olmuştu o yüzden bu bölümü diğerlerine göre daha uzun attım

Eğer sıkılan varsa kısa bölümler atayım

Umarım seversinizz
Oy vermeyi unutmayinn

İyi okumalaarr
                                😽