ဟု ျငင္းရင္း ႐ိုး ေခါင္းတြင္တြင္ခါကာ သမီးေလးကိုတင္းက်ပ္
စြာေပြ႔ထားလိုက္ေလ၏။
သမီးေလးေရ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေဖေဖ ရန္က ကာကြယ္ေပး
ပါဦး။
"အျပင္မွာဘယ္သူ႐ွိလဲ အခုခ်က္ခ်င္းဝင္လာခဲ့!"
အမိန္႔ရဲ႕ အသံမာမာခပ္ျပတ္ျပတ္အသံေၾကာင့္ ေဒၚေလးႏြယ္
က ခပ္သုတ္သုတ္ေလး အခန္းထဲဝင္လာသလို အေနာက္မွာ
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ပါ ကပ္ပါလာေလ၏။
"ဘာမ်ားခိုင္းစရာ႐ွိလို႔လဲ"
"ကေလးကိုေခၚသြား"
"႐ွင္!"
"ငါေျပာတာမၾကားရေအာင္ နားကန္းေနၾကတာလား!ကေလးကို ေခၚသြား...ႏို႔သြားတိုက္လိုက္"
အမေလး...လိပ္ျပာေတြပ်ံၿပီး အသည္းေတြေႂကြသြားသလား
မွတ္ရေအာင္ အမိန္႔ရဲ႕ အာဏာစက္ကျပင္းလြန္းလိုက္တာ
မ်ား...အတူေနရမဲ့ သခြပ္ပန္းေလးအတြက္ေတာ့ မေတြးရဲ
စရာပင္။
ေဒၚေလးႏြယ္ ကစိတ္ထဲေတြးေတာ ရင္တုန္ေနရင္းမွ ႐ိုးရဲ႕
လက္ထဲက သမီးေလးကို ကျပာကယာေပြ႔ခ်ီ လွမ္းယူလိုက္
ေလသည္။
အျမန္မယူရင္လည္း ေနာက္တခါေအာ္ရင္ျဖင့္ တကယ္ႏွလံုး
ေရာဂါရၿပီးေသနိင္ေလသည္။
"ေဟ့...ဒါဘယ္လဲ၊ ျပန္လာခဲ့စမ္း"
ေဒၚေလးႏြယ္တို႔နဲ႔ အတူလိုက္သြားမဲ့ ႐ိုးရဲ႕လက္ကို ျပန္ေဆာင့္ဆြဲကာ သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔နီးသထက္နီးတာထက္ပို
ေအာင္ကပ္ထားရင္း ေဒၚေလးႏြယ္တို႔ဘက္ကို စိုက္ၾကည့္၍..
"မထြက္သြားၾကေသးပဲ...ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ"
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့"
"ေဒၚေလးႏြယ္....႐ိုးကိုေခၚသြားပါေနာ္..ဟင့္"
ဟု အသံညင္သာ တိုးဖြစြာျဖင့္ ႐ိုးမ်က္ရည္ဝိုင္းေလးေတြနဲ႔
ေျပာလိုက္ေပမဲ့ ေဒၚေလးႏြယ္မွာ သနားမိေပမဲ့မတတ္နိင္၊
အခ်ိန္တစ္ခုထိပဲ ေစာင့္ပါ႐ိုးရယ္...ေဒၚေလးႏြယ္နဲ႔အတူရြာ
ကိုျပန္မဲ့အခ်ိန္ထိေလးပါပဲ။
"မသြားေသးဘူးလား...ေတာက္!"
"သြားပါၿပီ႐ွင့္"
YOU ARE READING
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)
רומנטיקהအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
Chapter...5
Start from the beginning
