-ნახეთ ბავშვებო გალაკტიონი ესაუბრება მესაფლავეს რომელიც იძახის რომ არ სჯერა მესაფლავეს სიტყვების რომელიც ამბობს "ქვეყნად ვინც კი კვდება მისი ჩრდილი იმ წუთშივე ყველა ჩვენგანს ავიწყდება" თქვენი აზრით მართლა ასეა?
-არა მას როგორ უნდა დაგავიწყდეს ის ადამიანი რომელიც ამდენი ხანი გიყვარს და როგორ უნდა დაივიწყო?
-ოო ბავშვებო მოდით წაგიკითხავთ და მთავარ მონაკვეთზე ყურადღებას გავამახვილებ
"წაუკუთხა ნახევარი"
-და ის ვაჟიც, გუშინწინ რომ მიაბარა სატრფო საფლავს,
არ სცილდება სასაფლაოს, სევდიანს და გულმოსაკლავს;-
-გალაკტიონი ამბობს რომ იმ უცხო ბიჭსაც ისე შესტკივა გული როგორც იმ ქალს რომელიც უქმროდ დარჩა და მისი ქმარი სამარეს მიაბარა.
-საოცრება სიტყვებია მას ამეტირა
-არაუშავს ბავშვებო დამშვიდდით.
-დღეს იმ ქალმა გულმოკლულ ვაჟს უნებურად მოჰკრა თვალი,
გაიფიქრა: "ისიც ჩემებრ ტირის ცრემლებშეუმშრალი;
უძიროა კაცის სევდა, უძიროა კაცის გული,
რას არ ითმენს სიყვარულის ცხოველ ნათელს მოკლებული", -
ასე ამბობს სევდიანი ქალის ცისფერ თვალთა ცქერა.
ალბათ, ვაჟსაც ამ უსიტყვო ცქერამ გული აუძგერა...
ასე იცის თანაგრძნობამ... შენ კი ისე იღიმები,
თითქოს მართლა იბმებოდეს იმათ შორის ის სიმები,
რომლის ძალით ორი გული სამუდამოდ შეერთდება...
ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც, ქვეყნად ეგრე როდი ხდება.-
-ნახეთ იმ ქალმა დაინახა როგორ ტიროდა ვაჟი და წუხდა თავისი მეუღლის საფლავზე. იმ ბიჭმაც შეამჩნია ქალი რომლის უსიტყვო ცქრამაც გული აუძგერა. მერე იძახის გალაკტიონ ტაბიძე რომ ერთი ნახვით შეყვარების მე არ მჯერაო ეგრე როდის ხდებაო.
-მას ერთი ნახვით სიყვარულის არ სჯერა?
-არა რადგან გარეგნული სიყვარული მისთვის არაფერია.
-გასაგებია
-როცა ფიცით აცილებენ მიცვალებულს სამარემდე,
ფიცს არ სტეხენ... ფიცს არ სტეხენ უკანასკნელ ყოფნის დღემდე.
გამიგონე, მესაფლავე, შენ არ იცი კაცის დარდი,
თორემ რაა - ჩემს თქმაზე რომ სულელივით ახარხარდი?!
რა ვუყოთ, რომ იმ ვაჟმა ქალს მოუტანა ნორჩი ვარდი
და მწუხარედ წასჩურჩულა: "შემიყვარდი, შემიყვარდი,
ჩვენ ერთი გვაქვს მწუხარება, შევაერთოთ სულთან სული...
გამომყევი, ქალო, ცოლად... ძლიერი მაქვს სიყვარული...
მართალია, ის სატრფონი არც შენ, არც მე აღარა გვყავს,
მაგრამ მათი მოგონება ვერ გაარღვევს უხმო საფლავს.
დავივიწყოთ ის წარსული, სატირალი, სავალალო,
და ახალი შევქმნათ ყოფნა... გამომყევი ცოლად, ქალო!"-
