<<អឺៗ យើងល៎លេងទេ>>Yiboនិយាយតែក្នុងចិត្ត
[គឺឯងនេះហើយជាមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់]<<ប៉ុននិងបានហើយយើងមានការរវល់!!>>Zhan
ថាហើយក៏ចុចបិទ(តឺតៗ)<<ហេ៎ឈប់សិន!!លឿនម្លេះមិនទាន់និយាយអីដឹងគ្នា
ផង>>Yiboហាមដែរតែហាមមិនទាន់Zhanបិទលឿនដូចរន្ទះក្រឡេកមកមើលZhanឯណេះវិញ ដោយសារតែមាន
អ្នកគោះទ្វារទេតើទើបគេប្រញាប់បិទទូរស័ព្ទនិងចេញ ទៅបើកទ្វារ ក្រាក~~~<<bin...!>>Zhanលាន់មាត់
<<បាទ binតើ!!>>binsuឆ្លើយ
<<មករកពូដល់បន្ទប់តែម្តងហើយនៀក!>>Zhan
និយាយនិងលើកពរbinsuដែរជាក្មួយដើរចេញទៅ
ក្រៅ<<អៅ កពូZhanកើតអី មិចសុទ្ធតែស្នាមចឹង>>binsuសួរព្រោះឃើញសុទ្ធតែស្នាមពេញក
តែម្តងហើយ<<អ៎រ គ្មានអីទេ!!ឥឡូវbinចង់ទៅណា>>Zhan
<<ចង់នៅលេងផ្ទះពូនិង!!>>binsu
<<ល្អ!!នៅលេងនេះចុះចឹង>>Zhan
<<កពូលាបថ្នាំទៅចាំbinលាបឲ្យ>>binនៅតែបារម្ភ
ពីពូខ្លួន<<មិនអីទេ បន្តិចទៀតវាបាត់ហើយ!!>>Zhan និយាយតែក្នុងចិត្តមិនដឹងខឹងYiboប៉ុណ្ណាទេ នេះ
សំណាងហើយជាក្មេង គេមិនដឹងក្រឡេកមកមើលYiboឯណេះវិញកំពុងអង្គុយបណ្តែតអារម្មណ៍ដឹងហោះហើរដល់ណាហើយទេ
<<ឯងទាក់ទាញដល់ហើយ!!>>Yiboនិយាយសរសើរ
មនុស្សម្នាក់ដែរកំពុងពង្វក់អារម្មណ៍គេឲ្យងើបមុខមិន
រួច គេស្អាតណាស់ហេតុអីនាយទើបចាប់អារម្មណ៍ដឹងរីងៗ~~~
Yiboក៏យកទូរស័ព្ទមកមើលលេខនិងចុចទទួល
<<ហាឡូ!!>>Yibo
<<ហាឡូ...>>មិនដឹងអ្នកម្ខាងទៀតនិយាយអីបន្តទេ
គេក៏កាត់ចោលត្រឹមនេះ។បន្ទាប់ពីនិយាយទូរស័ព្ទរួច
ហើយYiboក៏ប្រញាប់រត់ចេញទៅក្រៅសម្តៅទៅឡាន+មន្ទីរពេទ្យ
Yiboបើកឡានមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមក៏រូតរះដើរ សម្តៅទៅក្នុង នៅបន្ទប់អ្នកជំងឺ គេក៏ឃើញHaoxuan
គេងសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់មួយដែរ ដែលមានJiyang
នៅអង្គុយចាំមើលថែជិតនោះ
ភាគទី33:សុំទោស!!ខ្ញុំសុំទោស
Beginne am Anfang