Bölüm 1:Kalp Duruşu

15 3 0
                                    

Evet yine evden apar topar bir şekilde çıktım. Saat 7.19 du okul ise 8 de başlıyor. Neyse ilk sağa döndükten sonra otobüs durağı görünüyordu. Kulağımdaki kulaklıktan çalan şarkı ise şöyle diyordu.

O seni unutmuş  

Sen unutamamışsın  

Kalbinin kuşu uçmuş 

Sen tutamamışsın 

Bir iki şarkı daha dinledikten sonra otobüs geldi ama çok büyük bir sıkıntı vardı. Hergün aynı otobüs durağında ve aynı saatte beraber beklediğimiz takıntılı olduğum çocuk Onur yoktu.Evet Onur yoktu. İnşallah okuldadır diye yol boyunca dualar ettim.

Okula gittikten sonra ise kankam Ela'nın yanına gittim o da erkek kesmekle meşguldü. Onun sevdiği çocuğun adı ise Emir Onur'un kankalarından biri. Etrafa iyice baktım ve Onur yine yoktu.

Dersler bitti ve okul çıkışı Elayla parka gidecektik. Ve sonunda dersler bitmişti. İlk önce markete uğrayıp abur cubur aldık. Sonra boş bir banka oturduk ve dedikodu yapamaya başladık .Tam o sırada bisiklet süren bir çocuk elimden cipsi kaparak uzaklaştı.Bende üşendiğim için peşinden gitmedim.

Daha sonra ise evlerimize geçtik. Ben kulağıma kulaklık takıp müzik dinlerken bir taraftan da kahve içiyordum. Ama aklımda tek bir düşünce vardı o da Onur neden okula gelememişti?

Derin düşüncelere dalmışken uyuyakalmışım sabah yine alarmın güçlü sesiyle uyandım. Yine üstüme siyah bir sweat geçirdim. Ve hızlıca evden çıktım.Kulağıma her zamanki gibi yine kulaklığımı taktım ve şarkı dinlemeye başladım.Bu sefer ise;

I'm going back to 505 

If it's a seven hour flight or a forty-five minute drive 

Ben şarkıya dalmışken otobüs geldi ve yine Onur yoktu. Sinirden patlamak üzereydim neden bu çocuk okula gelmiyordu?Neyseki otobüse bindim ve en yakın erkek kankamı gördüm. (İnşallah o da beni kankası olarak görüyordur.)"Ekrem selam!"diye bağırdım. O da bana karşılık olarak "Selam Elçin" dedi. Ekrem'in yanı boş olduğu için yanına oturdum ve ilk sorduğum soru "Onur neden gelmedi?" oldu. "Bilmiyorum"dedi. 

Okula geldik ve gözüm ilk Onur'u aradı. Yine yoktu ve içimden bugün çok sıkıcı geçicek diye söyleniyordum ki Ela da yoktu bugün çok daha kötü geçicekti. Sınıfın pick me kızı Elif sınıfa "Ayyy hello"diye sınıfa girerken göz devirdim. Ders başlamıştı ve ne Ela ne de Onur gelmişti ta ki sınıf kapısı açılana kadar.

Onur gelmişti. Çok mutluydum ama bir sıkıntı vardı ki Onur'un ayağı alçıya alınmıştı. Onur'un yanına koşarak giden ilk kişi Emir oldu ardından mal Elif ardından ise ben.  Evet mal Elif de Onur dan hoşlanıyordu. Çok sinir bişey. Ne zaman Onur'a baksam Emir dışında yanında hep Elif olurdu.

Şuan sadece Onur'un yanına gidip "Onur'um geçmiş olsun ben seni iyileştirmek için herseyi yapabilirim."diyebilsem. Ama maalesef o benim onu sevdiğimi bilmiyor. Keşke bilse benim onu ne kadar sevdiğimi. Neyse gerçeğe dönelim. Onur'un kankaları Emir,Safa,Çağrı onunla ilgilenirken Elif onların dibinden ayrılmadı ve şöyle bir şey vardı Çağrı Elif'ten hoşlanıyordu. Nasıl Çağrı gibi yakışıklı bir çocuk Elif gibi bir pislikten hoşlanır? Gerçekten aklım almıyor. Çağrı da çocuk değil ki lise 3'e gidiyoruz. Neyse 10 gün sonra voleybol turnuvamız vardı ve Onur bu şekilde oynayamazdı onun için takıma Çağrı'yı aldık.

Onur'a ise sadece "Geçmiş olsun" diyebildim. Eve gidince ise olayları Ela'ya anlattım. Ela ise "Yarın çikolata alıp Onur'a veriyorsun."dedi. Bende "Tamam" demek zorunda kaldım. Ama acaba verecek cesaret bende var mıydı?Bence yoktu ama denemekten zarar gelmez.

Yine sabah olmuştu evden yine hızlıca çıkıp otobüse bindim. Otobüste ise Çağrı ve Elif malını gördüm artık Çağrı'yı her gördüğümde "Yazık çocuğa" diyordum içimden ve artık neredeyse alışkanlık olmuştu. Yanlarına giderken "Onur bayıldı" cümlesini duydum. O an sadece başımın döndüğünü hissettim daha sonrasını ise hatırlamıyordum.

Gözlerimi açtığım an bir hastane odasındaydım. Kolumda bir serum vardı. Karşıda hemşirelerin ellerinde belgeler vardı ve kendi aralarında bişeyler konuşuyorlardı. Annem yoktu galiba ama Ela başımda saçlarımı okşuyordu. Koltukta ise Elif malı ve Çağrı oturuyordu. Keşke gelmeselerdi dedim kendi kendime ve anında başımı kapıya çevirdim orada biri vardı ve o an gerçekten bir anlığına kalbimin durduğunu hissettim. Ama tam o an kalbim yerinden fırlayıcağı kadar hızlı atıyordu.



You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 10, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Sadece HayatWhere stories live. Discover now