ကိုပေါ

Ep.33(uni)

အပြုံးထင်ထင်တွေ။သူတစ်ယောက်တည်းကိုသာ ပြုံးပြတတ်တဲ့ အပြုံးထင်ထင်တွေ။ မဟုတ်သေးဘူး သတိကပ်စမ်းရွယ်လူးရယ် ဝင်းမွတ်နေတဲ့ အသားရည်က အညိုဘက်လုချင်နေတဲ့ အသားရည်မှ မဟုတ်တာ။ တန်ဖိုးကြီးမားပုံရတဲ့ ပုဆိုးနဲ့အင်္ကျီတွေက ကိုယ်ဝယ်ပေးနေကြ အထည်မျိုးမှ မဟုတ်တာ။
အကွာခြားကြီးကွာခြားနေတာကတော့ နွေးထွေးတဲ့ချိုရှရှအသံတွေ တစ်ခါမှကြားခွင့်မရဖူးခဲ့တဲ့ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းလေးမှ မဟုတ်တာ။

"ကိုယ်က မဟော်ရဏီပါ''

အော်.....

"ဒေါ်နရဏီရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား.မဟော်ရဏီပါ....ဒါပေမယ့်.....

ရွယ်လူးမျက်ဝန်းတွေထဲကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စိုက်ကြည့်ကာ ဆိုလာတဲ့ ဒါပေမယ့်ကြောင့် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးလာတယ်။

"ကိုယ်က ကုန်းသောင်ရွာက ကိုပေါပဲ ဖြစ်ချင်တာ''

"အာ.......

ကိုပေါ''

ဟုတ်ဟုတ်မဟုတ်ဟုတ် မသိချင်ဘူး။ အိပ်မက်လား တကယ်လား မဆန်းစစ်ချင်တော့ဘူး စိတ်ဆိုးစိတ်နာတာတွေ ဘေးချိတ်လို့ ပြေးဖက်လိုက်မိတယ်။
အိပ်မက်ဆိုရင်တောင် အသည်းကြွေမတတ် လွမ်းခဲ့ရတဲ့ဒီရင်ခွင်မှာ ခေါင်းစိုက်ထားလိုက်တော့မယ်။

"လွမ်းနေခဲ့တာ ငယ်ရာ''

ငယ်တဲ့။
နားဖျားလေးဖျတ်တိုက်သွားတဲ့ နွေးရှရှလေသံလေး။ နှလုံးသားတွေတုန်ခါကုန်ပြီ။

"ခင်ဗျားသိပ်ဆိုးတယ်ဆိုပြီး ရန်မတွေ့တော့ဘူးလား ငယ်ရန်တွေ လုပ်လုပ်နေတာ ကိုယ်ကြားပါတယ်''

"ခင်ဗျားက ရန်တွေ့တာ ကြားချင်ပေမယ့် ကျွန်တော်ရန်မတွေ့နိုင်သေးဘူး အိပ်မက်ဆိုရင်တောင် ဒီရင်ငွေ့ကို နောက်ဘဝစာထိပါ ရှူရှိုက်သွားချင်သေးတယ်''

မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ရင်ခွင်လယ်ခိုနားလာတဲ့ကောင်လေးက ငုံထားချင်စရာ။
အိပ်မက်မဟုတ်ကြောင်း အနမ်းမိုးစွေလို့ ပြောပြချင်သေးတယ်။

"နေဦးငယ် ဟိုနားကသစ်ပင်ရိပ်မှာ သွားထိုင်ရအောင်''

မဟော်ခေါ်ရာနောက် အလိုက်သင့်လေးပါလာတဲ့ ကောင်လေးက အိပ်မက်ထဲမှာ မျောနေသူလို နာနာခံခံလေး သိမ်းဖွက်ထားချင်အောင်။