Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 34. BÖLÜM

"Yarası çok derin değil ama bir gece ne olur ne olmaz diye hastanemizde kalması gerekli." Dediğinde kaşlarım havalandı.

He he kesin ondandır. Yatak parası almak için değildir kesin. He he ondan.

Hemşire tekerlekli sandalyeyi sürmeye başlarken Ozan'ın yanında ilerlemeye başladım.

"Oya dediklerinin hepsini içerden duydum. Tekrar başlama güzelim. Zaten hem sıyırmış işte sadece. Bir şey yok." Dediğinde gözlerimi devirdim.

Çok endişelenmiştim ve korkmuştum. Tamam şu an bunu belli edemiyor olabilirim ama cidden çok korkmuştum.

Bıçağın o giriş anını görmek hiç de iç açıcı bir şey değildi yani.

"Ya bir şey yok diyorsun bir de ya! Daha ne olacaktı ? Adam böbreğinle özel bir ameliyata girip onu satacak mıydı? Tövbe estağfurullah. Bir şey yok diyor ya. Şaka gibi." Odaya girerken söylenerek odadaki perdeye ilerledim.

"Alt tarafı sıyırdı Oya, abartma." Orkun konuşurken başka kimsenin olmadığını düşünüp daha rahat sığalım diye perdeyi araladım.

Ama tabii ki odadan yalnız değildik.

Kapıda beni omzuyla uçuran abi ve hasta yatağında yatan karısıyla o abinin baya benzeri bir abi daha odadaydı.

"Odaya da sığarız umarım. Kaldığımıza göre ikimizin de işi acil duruyor." Ablaya bakarak konuştuğumda derin bir nefes alıp önüne döndü. Ben de Ozan'ın yanına gidip sırtına birkaç yastık koydum. Abimle Kerem abi yatağa oturtmuştu şükür.

Ablanın kocası ayaklanıp alnına öpücük kondurduktan sonra konuştu.

"Lavaboya gidip geliyorum güzelim."

Sonra dibindeki ona çok benzeyen abiye döndü.

"Sana emanet abicim."

Ozan beni dürttüp yanındaki hastayı gözleriyle gösterdiğinde ellerimi iki yana açtı.

"Ne yapayım Ozan? Alnını öpüp güzelim mi diyeyim bende sana?" Dediğimde bu hareketime gülümsedi.

Onlar kendi aralarında konuşurlarken odaya giren hemşire ve onu tutan bir herif gördüğümde Ozan da ben de oraya dikkat kesilmiştik.

Adam hemşirenin kolunu canını yakacak şekilde tutmuştu ama hemşire kolunu kurtardı. Adam tekrar tutmaya çalıştığında Ozan dayanamadı ve yaralı haliyle hâlâ tam olarak neyine güvendiğini bilmediğim bir özgüvenle konuştu

"Birader sen hayırdır ya? Kız istemiyor işte seninle konuşmak belli ediyor bunu fazlaca. Daha ne zorluyorsun sen?"

Ozan'ın sesiyle yan taraftaki abi konuştuğunda kaşlarım havalandı.

"Güzelliğim?"

Aha sevgilisi çıktı ya kız.

Abi kocaman bir şeysin bence adamı dövmelisin.

Adam geri geri giderken az önce konuşan abi sanki benim iç sesimi duymuş gibi oturduğu yerden ayaklandı. Adamın peşinden koşarak gittiğinde sırıttım ve Ozan'a bakım.

"O benim..." Yandaki hasta abla konuştuğunda başımızı ona çevirdik.

Hemşireyi işaret ettikten sonra devam etti.

"Eltim olur. Teşekkür ederim, dünyada hala cesur yürekli iyi insanların olduğunu bilmek güzel bir şey."

Tabii ablacım ne sandın? Kimin sevgili o.

Ozan başını sessizce aşağı yukarı salladı.

"Geçmiş olsun."

Doktor odaya girdiğinde yandaki hasta ablanın yatağının ucunda durdu.