Η Άννα χαμήλωσε το βλέμμα της από ντροπή
"Άννα μου"
Ο Πέτρος την αγκάλιασε γελώντας
"Άννα μου, ηρέμησε"
Η Άννα γέλασε νευρικά, χαμηλώνοντας πάλι το βλέμμα της
"Έλα ντύσου,χτενισου να πάμε να φάμε"
"Εσύ να ντυθείς"
Ο Πέτρος έτρεξε και φόρεσε μια μαύρη μπλούζα και ένα γκρί jacket.
"Δε μπορούσες να βγεις έτσι?"
Είπε με παράπονο η Άννα
"Δε βγήκα και γυμνός,που να ξερα"
"Περίμενε να βάλω τα σκουλαρίκια μου"
Η Άννα φόρεσε δύο ασημένια με μια γαλάζια πέτρα στο κάτω μέρος.Αφου πήρε τη ζακέτα και την τσάντα της κατέβηκε
"Πάμε"
Ο Πέτρος την πήρε από το χέρι και πήγαν στο αμάξι.Η Άννα στο αμάξι σκεφτόταν το προηγούμενο σκηνικό
"Φαντάσου να μας πετύχαιναν πιο πριν"
Γέλασε ο Πέτρος
"Πέτρο,την Φιλαρέτη τη σέβομαι και τον πατέρα σου το ίδιο "
Είπε η Άννα κοιτώντας κάτω
"Άννα μου, καταλαβαίνω αλλά σε παρακαλώ μην έχεις τύψεις,δεν κάναμε έγκλημα ούτε μας βρήκαν όπως τους πρωτόπλαστους.Ησυχασε, εντάξει?"
Είπε ο Πέτρος προσπαθώντας να την καθησυχάσει
"Θα προσπαθήσω "
Ο Πέτρος πάρκαρε στην πιτσαρία και μπήκαν.
"Τι θες να φάμε?"
"Special?"
"Ωραία,θες coca cola ή μπύρα?"
"Εσύ?"
"Λοιπόν θα πάρουμε μια μπύρα,μισή μισή"
"Εντάξει "
Η Άννα άρχισε να χαλαρώνει.Οταν ήρθε το φαγητό άρχισαν να τρώνε
"Καλά όταν τραβάει το τυρί,είναι τέλειο κοίτα"
Είπε ο Πέτρος δείχνοντας το λιωμένο τυρί να κρέμεται
"Πάντα μου άρεσε"
Γέλασε η Άννα και άρχισε να τρώει
"Να σε ταΐσω?"
Ο Πέτρος πήρε ένα κομμάτι και το πήγε προς την Άννα
"Περίμενε"
Η Άννα άνοιξε το στόμα της και πήρε το κομμάτι
"Είσαι χαζό"
Παρακαλώ
Ξεκινήστε από την αρχή
