Με το που μπήκε στο μοναστήρι η Άννα ένιωσε χιλιάδες συναισθήματα να την κατακλειζουν.Η Αυξεντια έκλεισε την πόρτα και πήρε την ανιψιά της στην αγκαλιά της.
"Κορίτσι μου, πανέμορφη είσαι"
"Αυξεντια μου,μου έλειψες τόσο πολύ"
Μαζί προχώρησαν μέσα και άρχισαν να μαζεύονται και οι άλλες μοναχές
"Ελισάβετ,τι έκπληξη είναι αυτή"
"Πόσο διαφορετική φαίνεσαι"
"Χαίρομαι που σαν ξαναβλέπω"
Είπε η Άννα χαμόγελοντας
"Κορίτσι μου,καλώς όρισες"
Η Φιλαρέτη είπε
"Δεν ξέρω πως να σας προσφωνήσω "
"Αδελφή Φιλαρέτη"
Το ευχάριστο κλίμα όμως διεκοπει όταν εμφανίστηκε η Κασσιανή
"Βλέπω επισκέψεις"
"Την ευλογία σας"
Είπε η Άννα
"Του Κυρίου"
"Σας είχα πει ότι θα έρθει"
Είπε η Αυξεντια
"Μόνιμα?"
"Ήρθα να προσευχηθώ και να δω τη θεία μου "
"Παρακαλώ αδελφές μου συνεχίστε με τα διακόνηματα σας, αφήστε την Άννα να προσκυνήσει"
Είπε με το συνηθισμένο ύφος της η Κασσιανή και τα κορίτσια έφυγαν.
"Κοριτσάκι μου,τι σε έκανε να έρθεις ως εδώ?Δε σε βλέπω χαρούμενη.Δεν περνάς καλά?"
"Καλά περνάω "
"Μήπως ο Πέτρος δε σου φέρετε καλά?"
"Είναι ένας άγγελος,μόνο χαρά μου έχει φέρει"
"Τότε?Με το τσιγκελι θα στα βγάζω?"
"Σε έχει ενοχλήσει καθόλου ο Γεράσιμος?"
"Έχω καιρό να τον δω"
"Καλύτερα"
Είπε η Άννα κρατώντας το χέρι της θείας της
"Κορίτσι μου,θες να μου πεις τι έγινε?"
"Κράτα απόσταση και μην του πεις λέξη για μένα,να προσέχεις και σ' αγαπώ"
"Άννα μου,δεν παίρνας καλά?Σας ενοχλεί ο Γεράσιμος?"
"Ναι,δεν θα δεχτεί ποτέ ότι πέταξα το ράσο και έφυγα με τον Πέτρο "
"Να προσέχεις"
"Πάω να προσευχηθώ στο ναό, πρώτη φορά χωρίς ράσο και με τη συνείδηση μου καθαρή "
