"မင်းတို့အရင်ညှိလိုက်ပါအုန်း အန်တီနားတော့မယ်"
"Good night ပါမား / အန်တီ"
ဒေါ်ခွန်းမေထွက်သွားတာနဲ့ ခွန်းခက်ပိုင် စိုင်းမင်းခကို မျက်ထောက်နဲ့ကြည့်လိုက်တော့၏။
"အဲ့လိုကြည့်နေတာ ရပ်လိုက်နော် ဘဲကြီး "
"......."
"ကျွန်တော်လုပ်လိုက်ရင် ခင်ဗျားရဲ့ဒီည excel ကမပြီးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"
"ဒီစာရင်းတွေက မင်းအဖေကိုပို့ရမှာမို့ သေချာကိုင်တွယ်ပေးနေတာ "
"ဂရုစိုက်တာပေါ့လေ"
"မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းပြီး လုပ်တည်းက နောက်ကျောမလုံဘူး စိုင်းမင်းခ"
"......."
"ဘိန်းရောင်းတာကို သိတည်းက ကိုယ်သာစိတ်ရှိရင် မင်းအဖေကို တိုင်လိုက်လို့ရတယ်"
"တိုင်လိုက်လေ ဘဲကြီးရဲ့ အဲ့အချိန်တည်းကသာတိုင်ရင် ဘဲကြီးအခုလိုမျိူး အာရုံနောက်စရာအကောင်ကို အနား ထားထားစရာမလိုဘူး"
"......"
"ဘဲကြီးသာအဲ့တည်းက တိုင်လိုက်ရင် ဆေးသုံးနေတဲ့ကျွန်တော်လဲ တန်းပြီး ဂျေးထဲအောင်းရတာပေါ့ အဟက် "
"စိုင်း မင်း ခ"
" ပြောပါ"
"မင်းဘယ်တော့မှ ကိုယ့်စိတ်ကို နားလည်မှာမဟုတ်ဘူး ကိုယ်အခုလိုတွေ ဂရုစိုက်ပြီး မင်းအဖေအတွက်ကူညီနေတာက အကုန်လုံး မင်းကြောင်းဘဲ အဲ့တာကိုမင်းနားလည်လား"
"ဘာအတွက်လဲ"
"ဟမ်..အင့်"
စိုင်းမင်းခ ပြောလဲပြောရင်း ခုံကို
သူ့ဘက်ကိုလှည့်လိုက်တာကြောင့် ခွန်းခက်ပိုင်က သူ့ရင်ခွင်ထဲအတိ။မတ်တပ်ချင်းယှဥ်ရပ်ရင်
စိုင်းမင်းခက မသိမသာလေး ပုပေမယ့် အခုအနေအထားမှာတော့ စိုင်းမင်းခ ရင်ခွင်ထဲမှာ ခွန်းခက်ပိုင်ကပျောက်နေတော့၏။
"ခင်ဗျားပြောတော့မချစ်ဘူးဆို"
"ကိုယ်မချစ်ဘူးမပြောမိပါဘူး"
"ချစ်တယ်လို့လဲမပြောဘူးလေ"
"ကိုယ်တို့ကစေ့စပ်ထားတာမဟုတ်ဘူးလား စိုင်း
အဲ့တာတွေကလိုသေးလို့လား ဟင်"
Part 15 (Unicode+ ZawGyi)
Start from the beginning
