"Τα εισιτήρια?"
"Τα εχω κλείσει από το χθές"
Η Άννα γελασε και τα παιδιά έκατσαν στη θέση τους.Η Άννα παρακολούθησε με προσοχή την παράσταση,ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε θέατρο.Μεχρι το τέλος της παράστασης το βλέμμα της ήταν κολλημένο στην σκηνή,στα λόγια των ηθοποιών,σχεδόν συγκινήθηκε.Οταν πλέον βγήκαν και ξεκίνησαν για το εστιατόριο,ο Πέτρος τη ρώτησε
"Πώς σου φάνηκε?"
"Ήταν υπέροχο,σχεδόν δάκρυσα, παράξενο δεν είναι?"
"Όχι, δεν είναι "
Μετά από λίγο έφτασαν στο εστιατόριο και καθισαν στο τραπέζι τους.Η Άννα κοίταξε τριγύρω σε περίπτωση που ήταν τριγύρω ο Βίκος με την Αλεξία
"Εντάξει το πεδίο?"
"Πέτρο"
"Κατάλαβα ποιους ψάχνεις,μη φοβάσαι δεν είναι εδώ"
"Δεν ήθελα να μας χαλάσουν τη βραδιά "
"Η βραδιά θα τελειώσει υπέροχα.Λοιπν τι θα πάρεις?"
"Αυτό με τα μανιτάρια"
"Θα πάρω το ίδιο και κρασί ημίγλυκο"
Ο σερβιτόρος έφυγε και έμειναν οι δυο τους
"Αφού δεν πίνεις ξηρό γιατί παίρνεις ημίγλυκο?"
Ρωτησε η Άννα
"Δε με πειράζει το ημίγλυκο"
"Μπορείς να παίρνεις ότι σου αρέσει"
"Εντάξει "
Χαμογέλασε ο Πέτρος
~~
Μετά το δείπνο το ζευγάρι γύρισε στο σπίτι του.Ο Πέτρος την βοήθησε να βγάλει το παλτό της και άρχισε να φιλάει,σταματοντας στον καναπέ.
"Πάνω"
Η Άννα ανέβηκε πάνω και έβγαζε τα σκουλαρίκια της την ώρα που ο Πέτρος άλλαζε, βάζοντας το σακάκι στη ντουλάπα
"Όμορφο τέλος για μια όμορφη μέρα"
Είπε ο Πέτρος, ξεκουμπωνοντας αργά το φόρεμα της.Η Άννα χαμόγελασε, καθώς τα μάτια τους έσμιξαν στον καθρέφτη
"Σε κοιτούσαν"
Είπε η Άννα
"Ζήλεψες?"
"Δεν είχα λόγο,κοιτούσες μόνο"
Ο Πέτρος έκανε ένα βήμα πίσω και το φόρεμα έπεσε
"Εμένα"
Η Άννα γύρισε και τα χείλη τους έσμιξαν σε ένα παθιασμένο φιλί,πιο μεθυστικό από κάθε γλυκό κρασί.Ποτε δε θα συνήθιζε αυτή τη δύναμη,το πώς και η ίδια ανταπόκρινοταν.Το χείλη του θαυματουργά,άφηναν τα χείλη της να τα προσμένουν ενώ εξερευνούσαν σώμα της.Καθε φορά η αίσθηση πιο δυνατή.Ο Πέτρος έβγαλε το πουλόβερ και το πέταξε στην άκρη του κρεβατιού.Καθε φορά τον ένιωθε πιο ελεύθερο στις κινήσεις του,αφήνονταν και με τη σειρά της αφήνοντας κι εκείνη
~~
Η Άννα ξύπνησε και πήγε στην τουαλέτα προτού κατέβει στην κουζίνα για λίγο νερό.Δεν είχε ακόμα ξημερώσει,στον ουρανό υπήρχε μια πανδαισία χρωμάτων καθώς προετοιμαζόταν για την ανατολή.Η Άννα ανέβηκε στο δωμάτιο και πήρε το κινητό της για να φωτογραφίσει τη θέα
"Ξύπνησες?"
Ο Πέτρος ρωτήσω
"Θα ξανακοιμηθω"
Η Άννα άφησε το κινητό της στο κομοδίνο και ξαναχωθηκε δίπλα του.
"Το βράδυ νομίζω παρασύρθηκα λίγο παραπάνω "
"Το κορμί σου έκαιγε σα φωτιά"
Η Άννα έκλεισε τα μάτια της και ξανακοιμηθηκαν
~~
"Καλημέρα"
Η Άννα χασμουρηθηκε και άνοιξε τα μάτια της.Ο Πέτρος μόλις είχε βγει από το μπάνιο και ετοίμαζε τα ρούχα του
"Νωρίς ξύπνησες"
Είπε ο Πέτρος
"Δεν πειράζει"
"Για που ετοιμάζεσαι"
"Πουθενά,απλά ντύνομαι"
"Άρα δεν έχεις σχέδια για σήμερα?"
"Έχεις μήπως εσύ?"
"Έχω να συνεχίσω το σχέδιο"
"Ωραία,έχω να στείλω κάτι email"
Η Άννα σηκώθηκε από το κρεβάτι και κοντοστάθηκε μια στιγμή
"Δεν είναι κάτι,απλά χθες- "
Ο Πέτρος χαμόγελασε ένοχα
"Μα πριν.."
"Έλα αν είναι θα σε κατεβάσω όπως σε ανεβάζω"
"Πέτρο"
Ο Πέτρος την πήρε στα χέρια του και την κατέβασε
"Ευχαριστώ, μπορείς να με αφήσεις"
Ο Πέτρος την κατέβασε και πήγε να φτιάξει καφέ.Μετα τον καφέ ο Πέτρος έκατσε στο λάπτοπ ενώ η Άννα συνεχισε τον πίνακα.Μετα από ώρα ο Πέτρος άφησε το λάπτοπ στην άκρη
"Άννα,θες να κάνεις ένα διάλειμμα?"
Η Άννα γύρισε και τον κοίταξε
"Να κάτσουμε παρέα,έχει τόσο άδειο χώρο ο καναπές"
"Πέτρο"
Η Άννα γέλασε και άφησε το πινέλο
"Για λίγο"
Έργο τέχνης
Ξεκινήστε από την αρχή
