𝑺𝑯𝑰̇𝑻𝑯𝑶𝑳𝑬 / Manjiro Sano

-19-

"Sevdiklerin varsa vardır, ama kendin dahil kimse için yaşamıyorsan yoktur."

Bekleyip
"Ben kimin için yaşıyorum?"

"Hayatını adadığın, değer verdiğin, sevdiğin insanlar için."
Gülümseyip ona baktım
"Yani senin için?"
Mikey de bana baktı şaşırtıcı gözlerle, gerçi zaten birbirimizi seviyorduk ama ilişkimiz iyi değildi.

"Sanırım?"
Kafamı sallayıp manzaraya bakmaya devam ettim,
"E hadi aşağı inelim, biri falan görecek sevgilim."

"Özlemişim sevgilim demeni."
Oy oy yerim seni ask bahcehmmmmmmmmmm
"Bende seni."
Mikey bana göz kırptı, ardından yerimizden ayrıldık.

2 HAFTA SONRA

"Abii, telefonum nerdeee?"
Üst kattan kahvaltı hazırlayan abime bakmıştım, henüz okula başlamamıştım şu son olaylar yüzünden. Normal de şu an okulda olmam lazımdı çünkü. 

"Ay ben nerden bileyim."

Diye cevap verdi, bu sıralar çok mutluyduk aman nazar değmesin. Abim'in Emma ile ilişkisi bu hafta içinde başlamıştı tabi ikisinin arasını yapan da çok sevdiğim sevgilim ve bendim. Hahahahhaytt, gurur duyuyorduk kendimizle.
Aşağı inip abimin hazırladığı kahvaltı masasına ilerledim
"Eee, bu gün ne yapacağız?"

"Valla onu bunu bilmem ama sen okula başlıyorsun, hatırlatırım yarın pazartesi."
Masaya oturarak söyledi
"Of, imdat gerçekten ya."
Masaya bende oturup karşılık verdim, çatalımı alıp doğranmış salatalığa sapladım ve ağzıma attım.
"Sizde işler nasıl gidiyor Emma'yla"
Göz kırpıp söylemiştim

Abim sinirlenip bana masa da olan peçete pakedini attı,
"Hmm, sizin Mikey ile nasıl gidiyor, çocuk çalışmaları?"
Suratım kızarmıştı, yerin dibine girmiştim ki
Kapı çaldı
"Sus abi, sus."
Ayağa kalkıp kapıya baktım, kapıyı açar açmaz bana bakan çete kıyafetleriyle olan Mikey'i gördüm.

"Ohhh gelmiş gönlümün efendisiii."
Diye çığlık attım
"Hop hop, yavaş sevgilim."
Deyip kapıyı kapayıp içeri girmişti Mikey. Ben ise ona sıkıca sarılıp dudağına minik bir buse kondurdum ve oturduğum sandalye'ye geri geçtim. Mikey ise boşta duran yere geçti
"Şükür be, tam kahvaltı zamanına denk gelmişim!"
Deyip ağzına ekmek attı,
Abim
"Hoş geldin Mikey hoş geldin, biz de tam Akiko'yla ne zaman yeğenim olacak diye konuşuyorduk."

"NEEE."
Ayaklanıp, boğazımdaki öksürüğü sindirmeye çalıştım. Abim gülüyordu, Mikey ise bana noluyo amk dercesine bakıyordu.
Çok şükür rahatlayıp yerime oturdum ve suratımı elimle kapattım
Mikey önüne dönüp
"Öyle deme ama Ken-Chinn!
Daha yaşımız çok genç ama tabi Akiko isterse nede-"

"OLMAZ, S-SAÇMALAMAYIN."
Asla bu yaşta olmazdı, hele ki şu an.

Mikey'le abim gülmeye başlayıp bana bakıyordu
"Ne var lan?"
Gerçekten suratımın kıpkırmızı olduğuna adım gibi emindim, acayip gerilmiştim şu an.

"Madem çocuk istiyorsunuz gidin kendiniz yapın piçler!"
Daha çok gülmeleri artmıştı ki sinirden patlayacak hâle gelmiştim ve masadan kalktım.
Mikey yanıma gelip hemen beni oturtup
"Amann şaka yaptık."

"Çok konuşma da yemeğini ye."
Mikey bana kafa sallayıp o da yerine oturdu
Abimse göz devirip
"Akiko yarın senin okulunda eğitime başlayacak Mikey."
Sırıtarak söylemişti
Ay sabır ya!
Mikey gözlerini büyütüp
"Aaa, Akiko okula başlayacaktı değil miii???!?!?!?!?"
Öyle bi mutlu olmuştu ki, aman banane ya
Suratımı büzüp
"Maalesef."
"O kadar üzülme bebeğimm, çok eğleniriz okulda."

Sesimi incelterek
"Aynen hm hm."
Mikey son kez bana bakıp abimle yemek yemeğe dönmüşlerdi.
Artık yemek yedikten sonra hepimiz masadan kalktık.
"Abi, ben çöp atıp geliyorum o zaman."
"Dün niye atmadın! Git at çabuk."
Mikey konuşmalarımıza gülüp, salondaki koltuklardan birine oturdu. Ben ise çöpü alıp kahvaltı masasına baktım, amann sonra kaldırırım sofrayı.
Arkamı dönerek gittim, tam kapıyı açtım ki birine çarpmamla o kişinin üstüne düştüm.

"Ahgghhh"
Bağırarak kısık bir inleme çıkardım ağzımdan,
"Ne işin var burada amına koyayım?"
Bu sese Mikey gelmişti ki kalkmaya çalışırken arkamda Mikey'i gördüm,

"Ha?"

Sa, naber? Nasıl gidiyo diyeceğim de deprem hepimizi yıktı, yakınları ölenler için baş sağlığı diliyorum. Hepimizin sonu hayır olsun istanbul da da baya büyük deprem bekleniyormuş.