Μαύρο Ρόδο//🥀

το σ αγαπώ

"Το ξέρω"

Γέλασε καθώς ο Πέτρος χορεύε,σαν να χορεύει μόνο γι αυτή.Ολοι κοιτούσαν το γιο του Κάστρινου,χτυπουσαν παλαμακια και στόλιζαν εκείνον και τη Νατάσα με γαρύφαλλα.σαν εκείνη τη νύχτα πριν τη γνωρίσει,

"Το σ' αγαπώ είναι φωτιά "

Η Νατάσα τελείωσα και ο χειροκροτούσαν.Ο Πέτρος κατέβηκε πήρε την Άννα, φιλώντας την μπροστά σε όλους.Η Αννα εξεπλάγη όμως παραδόθηκε σε αυτό το φιλί.Ο Πέτρος έκανα πίσω και καθισαν πίσω στο τραπέζι

"Ρε Πέτρο, έβαλες φωτιά στο μαγαζί ρε"

Ο Πέτρος γέλασε

"Είσαι εντάξει?"

Τη ρώτησε

"Ναι"

Απάντησε η Άννα χαρίζοντας του ένα μεγάλο χαμόγελο.

Όλη η βραδιά έμοιαζε γιορτή,σαν κάποιο ευτυχισμένο ή ευτυχισμένη αρχη

"Συγνώμη,η Νατάσα σας θέλει στο καμαρίνι της"

Είπε η κοπέλα

"Ευχαριστούμε"

"Θα σε παω εγώ"

Είπε ο Πέτρος.Η Νατάσα άλλαζε όταν είδε την Άννα

"Άννα,πως άλλαξες έτσι?Μια κούκλα έγινες"

"Νατάσα μου"

"Ρε Πέτρο,τι φιλί ήταν αυτό?Ξαναθισαν τα γαρύφαλλα "

"Τι να κάνουμε Νατάσα "

"Αχ κορίτσι μου,δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε βλέπω χαρούμενη, γελαστή,άλλο άνθρωπο.Αχ,να έρχεσαι πιο συχνά και χωρίς τον Πέτρο "

"Θα έρχομαι οπότε με θες"

"Άκου λέει,να πω και μια κουβέντα "

"Νατάσα!"

Ο Παράσχος ήρθε βιαστικά

"Ξαναβγαίνεις"

"Θα τα ξαναπούμε "

"Πάμε στο τραπέζι μας"

Τα παιδιά ξαναγύρισαν στο τραπέζι και απόλαυσαν και το υπόλοιπο πρόγραμμα.
Ηταν δεύτερη φορά που πήγαινε,τα έβλεπε με άλλα μάτια, ένιωθε ότι διασκέδασε πιο ελεύθερα.

"Άννα, θέλεις να δοκιμάσεις λίγο ουίσκι? Ελάχιστο βρε παιδί"

"Ρε μπαμπά"

"Μια βόλτα λεμόνι σαν της Αλεξίας?"

Ο Θέμης παρήγγειλε και γύρισε προς την Αλεξία

"Να κάνει λίγο κέφι,είπα όχι να γίνει Ορέστης Μακρής"

Η Άννα γέλασε.Αληθεια, κοιτούσε όλους πόσο εύκολα έπιναν,ακόμα και τον Πέτρο,η Αλεξία που είχε το ίδιο ποτο από την αρχή,κάτι πέρα από το κρασί,που ήξερε και από το μοναστήρι.