လရောင်ဖြာမှ...အေးသောကြောင့်(လေရာင္ျဖာမွ...ေအးေသာေၾကာင့္)

အပိုင်း (၁၆)

'' ဘယ်လို မြို့အုပ်မင်းပါလိမ့် ။အရှက်ကိုမရှိဘူး ဒီလူနှယ် ။ မျက်နှာရူး။ ''

တစ်မနက်ခင်းလုံး လရောင်နောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်ကာ သီချင်းတကျော်ကျော် နှင့် မျက်နှာရူးနေသည့် မြို့အုပ်မင်း ဆိုသူကြောင့် လရောင် မျက်စောင်းကလေး ထိုး၍သာပြောလေတော့သည်။ အခုလည်းကြည့် ပန်းပင်ရေလောင်းနေသည့် လရောင်နောက် မယောင်မလည် လုပ်ကာ သီးချင်းဆိုနေပြန်ပါသည်။ လရောင် အနှီးလူအား မြို့အုပ်မင်းလို့ သိပြီးသွားကတည်းက ခက်တန်းတန်းသာ နေခဲ့ပါသည်။ စိတ်ဆိုး၍ လည်းပါမည်ထင်ပါသည်။

'' 🎼🎼 ချစ်မယ်...ကြိုက်မယ် သက်လည်အတည်ပြောတာပါကွယ်...ခက်တယ် သက်လည် မျက်ချယ် ဘယ်သူများကြားက ဖျက်တယ်ပြောပါ့ခင်လေးရယ်...🎶🎶

'' ဒီမယ် မြို့အုပ်မင်းဆိုသူကြီး ခင်ဗျားနှယ်အားနေရောလားကွယ်..''

''လရောင်မှ တစ်ပါး တစ်ခြားအရေးကြီးအရာ မရှိသေးပါပေါ့ကွယ်''

'' အလကား မျက်နှာရူး ။ မြို့အုပ်မင်းတို့ ရုံးက ဘာအလုပ်မှ မရှိဘူးလား။ ဒီအချိန် ရုံးသွားရမှာ မဟုတ်ဘူးလား။ ဘယ်နှဲ့ ခုတော့ဖြင့် ဘာကိစ္စ လရောင်နောက် တစ်ကောက်ကောက်လိုက်နေရသလဲ။ ''

'' ရော် ခက်ပ။ မောင် ဒီတိုင်းပဲ နေတာပါ လရောင်လေးရယ်။ ''

'' အို တော်တန်တိတ်။ ဘာကိစ္စ အဲ့နာမ်စား သုံးရလဲ။ ''

လရောင် စိတ်ဘဝင်မကျစွာ အပင်ရေလောင်းနေရာမှ ထလိုက်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးအားကိုက်ကာ ရန်တွေ့လိုက်လေသည်။

'' မောင့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့ လရောင်ရယ်။ မောင် မဖြစ်မနေမို့သာ ဖုံးကွယ်ထားတာပါ။''

'' အို မသုံးနဲ့ဆိုနေ။ ''

'' မောင်တကယ်မှားပါတယ် လရောင်။ ''

သစ်ဦး လရောင်ဘေးနား အလျင်အမြန်ကပ်ကာ လရောင်၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ လရောင်၏ လက်ဖမိုးလေးနှစ်ဖက်အပေါ် ပါးကလေး နှင့်ကပ်ကာပြောလိုက်လေသည်။

'' အို .. လွှတ်ပါ။ ဒါဘာလုပ်တာလဲ ။ ''

'' ဟင့်အင်း မလွှတ်ဘူး ။ မောင်တကယ်မှားပါတယ်။ ''