Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)

CHAPTER ELEVEN

"Hoy, gaga!"

Bigla ako napasigaw at napatayo sa kinauupuan ko dahil sa gulat na ginawa niya. Nang naimasmasan ako ay umupo naman ako uli ako. 

"Brads, umayos ka!" Binigyang kong itong babala. "Nakakagulat ka."

"Anong brads? Brads mo, mukha mo." Itinaas niya ang isang kilay nito at saka ito he smirked at me. "Tumayo ka na d'yan. Kakain tayo sa may tabi, alam kong gutom ka, punyeta ka!"

Dali dali naman akong tumayo sa kinauupuan ko at pinagpagpaggan ko ang bandang pwetan ng short ko dahil may sumamang buhangin.

Bibitbitin ko na sana ang mga gamit ngunit pinipigilan niya ako.

"Ako na magdadala d'yan." He said. Tukoy naman lahat ng gamit ko. "Marami-rami pala ang mga gamit mo, Judas ka."

Tinignan ko naman itong masama and I smiled sarcastically. "Nakakadiri ka! 'Di mo bagay na maging gentlemen."

"Dali na! Nakakataas ng bulbol sa titi," napahilamos ito ng mukha dahil sa inis. "Kung sana binigay muna iyan, eh 'di sana naglalakad na tayo sa kotse ko."

"Yuck. Di ka nanghahahit." I laughed at him. "Titi reveal nga, totoy."

Napumikit ito ng marahan. "Mamaya ka sa akin, Alyzza Felix."

"Shit! Excited much. Anong position na want mo?"

Tinignan niya lang ako nasusuka na tila bang diring-diri.

Sa bandang huli ay sumuko na ako. At the end of the day, siya rin pala tutulong sa akin. Siya na nagbuhat ng lahat. Ayaw niya rin ipagbuhat na kung ano. Mas gugustuhin niya raw na ilang beses siyang bumalik para hakutin ang mga gamit ko kaysa magbuhat na mabibigat na bagay.

"Isang bag na lang ang nandoon. Babalikan ko lang tapos aalis na tayo." Ani ni Kenzo.

"Isa na lang pala, ako na lang magbuhat doon."

"Tigas talaga ng ulo mo no'?" He said angrily. "Ayusin mo mga katawan mo. Maawa ka sa sarili mo, tol. May pasa ka. May pasa ka sa labi. May pasa ka sa bandang siko. 'Yun na lang ba kaya mong gawin?"

Bigla akong napatayo ng maayos at kinagat ko ang ibabang labi ko. Natememe ako roon. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya ito sa akin. Napapansin pala nila iyon.

"Sa tuwing, magpapakita ka sa amin, panay meron kang pasa. Kun'di pasa, galos o sugat naman. Minsan, pilit mong tinatakpan gamit ng make-up pero hindi mo kami maloloko, Lyy. . ." Naging mahinanhon na ang tono nang boses nito. "Lyy, 'di ko sinusumbat ito. Concern ako, eh. Sina Shainny, concern rin sila."

"Alam ko naman, eh." Halos pabulong kong sabi. "'Di ko naman ginusto 'to."

"Ginusto mo man o hindi, dapat mong iwasan ang mga bagay na ganoon." Tumingin naman ito sa mga mata ko at muli itong nagsalita. "Sinasabi ko ito dahil mahal ka namin. At ayaw namin maging pariwala ang buhay mo. We're here."

"Ako lagi ang magiging kakampi mo, Alyzza." Nakangiti tugon ni Kenzo. "Kami ang magiging kakampi sa tuwing nararamdaman mong nagiisa ka."

Napangiti ako nang malapad sa kaniya.

"Ang badoy mo, Kenzo!" Pabarambadong sabi ko.

Inismiran lang ako nito. "Pasok ka na nga-"

Kenzo didn't continue what he was going to say when I suddenly hugged him back. I hugged him very tightly. I don't know how to thank him because I know that the word 'Thank you' is not enough for him. I really appreciate this fool.

Kahit ganiyan siya, mahal na 'min siya. Siya lang nagiisang lalaking na sobrang genuine.

"Magiging badoy rin ako, Kenzo." Napatawa akong mahina. "Maraming thank you sa 'yo, Kenzo. Salamat, thank you, gamsahabnida, arigatõ pakli buto."