27. NEZARETHANE

En başından başla
                                    

Kesinlikle değerdi.

Ona baktığımda onun da bana baktığını fark ettim. Buruk bir tebessüm yerleştirdim yüzüme. Benim yüzümden buradaydı, kendimi gerçekten de suçlu hissediyordum. Oturağa oturup bedenini bana çevirdi ve omzunu duvara yasladı. Gözleri gözlerimdeydi. Üstü ise aynı benim gibi sırılsıklamdı. Üşümüyor muydu?

İçli içli gözlerime bakarken derin bir iç çekti. O sırada Atakan da yanında oturmuş sırtını onun sırtına yaslamıştı. "Ulan," dedi isyankar bir şekilde. "Buraya da mı düşecektik lan."

Demir göz ucuyla Atakan'a döndü. "Sanki ilk defa nezarethaneye düşüyorsun lan."

Atakan dikleşip gözlerini kıstı. "İlk defa suçsuz yere düşüyorum oğlum!"

Demir ona nefesini sesli vererek cevap vermediğinde "Kusura bakma da hak ettin," dedi Melis, alaylı sesiyle. "O kadar dedim yolda adama tamponu sert yapmayalım ölsün diye!"

"Lan elimde ölseydi de katil mi olsaydım!"

Melis başını salladı. "Bu duruma düşmekten iyiydi!" 

Onların sonsuz kavgası devam ederken gözlerimi yeniden Demir'in gözlerine diktim. Hala bana bakması yanaklarımın kızarmasına neden olurken dudaklarımı yalayıp ıslattım. Bakışları birkaç saniye dudaklarıma kaydığında ağzımdan kaçan küçük hıçkırık yüzünden sesli bir şekilde güldü. Atakan ve Melis şaşkınca ona bakarken ben artık onun hıçkırıklarıma gülmesine alışmıştım...

❥❥

Yaklaşık iki saatin ardından polis memuru girdi içeriye. Hepimiz ayaklandık telaşla ama o Demir'e doğru yaklaştı.

"Demir Atasoy," dedi onların kapısını açarken. "Serbestsin."

Açılan kapıdan çıktı Demir. "Ya onlar?" Bakışları bizim üzerimizde geziniyordu. Özellikle de benim.

"Bana sadece Demir Atasoy söylendi, ekstra bir bilgim yok."

Demir'in sinirlendiği yüzünden belliydi fakat neydi onu bu kadar sinirlendiren?

"Teyfik amcanın işi." diyerek bir öneri sundu Atakan.

Demir ona döndü. "Servet'i bulup belasını sikeceğim. Kızların yanından ayrılma sakın. Salsalar bile burayı bekle."

Atakan başını salladı. "Merak etme kardeşim, buralar bana emanet."

Melis öne atıldı. "Ben burdayken sen kimsin ya!"

"Her şeye atlama be kızım!"

Onları umursamadan bana döndü Demir. "En geç akşama çıkmış olursunuz."

Başımı salladım, bana son bir bakış atıp arkasını döndüğünde "Demir," dememle birlikte durup yeniden bana baktı. "Annemle ilgilen lütfen, bilmesin."

UFAKLIK | Daddy Issues ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin