🍂1🍂

450 45 71
                                    

İyi okumalar~

______________________________________

Her zamanki gibi uyuyamadığı için enerji toplamak adına aldığı kahvesini yudumlarken bir yandan ders notlarını başka bir kağıda geçiriyordu. Yorgunluktan gözleri kelimeleri ve harfleri birbirine geçmiş bir şekilde algılıyordu.

Yapamayacağını anladığı zaman geriye yaslanıp gözlerini kapattı ve bir süre bekledi. Yorgunluktan karıncalanan beyni yine bugün hiçbir yapamayacağını anlamasını sağlamıştı.

Sıkıntıyla nefesini verip gözlerini araladı ve önündeki sıcak kahveyi yanacak olmayı umursamadan tek seferde bitirdi. Önündeki kağıtları toplayıp ayağa kalktı.

Laptop çantasını eline alıp derse girmek için sınıfa gitmek yerine, girse de hiçbir şey alamayacağını biliyordu, eve gidebilmek için çıkış kapısına yöneldi. Kulaklıklarını takarak dikkatini dağıtabilmek amacıyla yolun kenarından şarkı mırıldanarak yürüdü evine kadar. Geldiğinde ise her yeri siyahlar içinde olan eve girdi ve üstünü çıkarıp derin nefesler aldı.

Başı, bütün dünyanın yükü sanki onun üstündeymiş gibi vücuduna ağırlık yapıyordu. Başı deli gibi ağrımaya devam ederken kendini yatağa bıraktı. Bütün gece deneyip başaramadığı şeyi kaçıncı kez olduğunu bilmeden tekrar denedi.

Hareket etmeden umutla yorganın altında uykunun onu kendisine çekmesini bekledi. Bir dakika, beş dakika, on, yirmi, kırk... Yine başaramamıştı. Yaklaşık bir buçuk saatin ardından uyuyamadığı için sinirden dolan gözlerini aralayıp tavana çıkardı. "Tanrım farkındayım. Favori yaratığın değilim ama uyuyabilmek istiyorum. Bu bana fazla görebileceğin bir şey değil."

Kendi kendine tanrı ile tartışırken, sadece şikayet ediyordu, bedeni dayanamamış olacak ki gözlerini aniden kapanmış ve bilincini kaybetmişti. Bu hissi sürekli yaşadığı için ona normal olan buymuş gibi gelmeye başlamıştı. Hatta bazen hissedip kendini gülümseyerek karanlığa bırakıyordu.

Huzurlu uykusu uzun sürmemiş ve bir iki saat sonra başındaki geçmeyen ağrıyla uyanmıştı. Ellerini sertçe şakağına bastırıp acıyla mırıldandı. "Sen neden hâlâ buradasın tanrı aşkına? Uyuduğum zaman gitmiş olman lazımdı." ayağa kalkıp odasındaki banyoya ilerledi ve üstündekilerden kurtularak kendini soğuk suyun altına bıraktı.

Vücudu kasılırken birkaç dakika sonra uyuşacağını ve alışacağını bildiği için derin nefesler almaya başladı. Kendine gelebilmek için bunu yapmak zorundaydı. Birkaç günlük uykusuzluğun ardından birkaç saatlik baygınlık ve ayılmak için alınan soğuk duş. Bu onun kurtulmak için her şeyi yaptığı ama içinde kapana kısıldığı kısır döngüsüydü.

Birkaç dakika daha suyun altında bekleyip titremeye başladığında suyu zor da olsa kapatmıştı. Kenardan aldığı havluyu beline dolayıp banyodan çıktı.

Üstünü giymek için hali olmadığını fark ettiğinde sinirle ellerini saçlarından geçirdi. Gözlerine dolan yaşları silerken derin nefesler alıp  vermeye çalıştı ama pek becerebildiği söylenemezdi.

Üşüdüğünü hissediyordu ama bırak kalkmayı elini sağdan sola hareket ettirecek mecali bulamamıştı kendine. Bir süre daha yattığı yerde kalıp enerji toplayabilmeyi ummuştu. Başarılı olabilmiş miydi?

Eh tabi ki hayır.

____________________________________


Şey şimdi şöyle ki. Bölümleri kısa tutup sizi sıkmadan birkaç günde bir atmayı planlıyorum. Uzun yazılan bölümler (hele ki yazım tarzı kötüyse) bazen sıkabiliyor çünkü. Bu yüzden stok yapıyorum ama tabi yayınladığımda stok yapmış olacağım için bu bilgi hiçbir işinize yaramamış olacak ÖSKELDKÇDMDŞDÖS

Neyse bir de şey var ben konu ne bilmiyorum. Yazmak istediğim için yazıyorum sadece :-: öyle yani söyleyeyim dedim size bolca love <3

i need somebody (chanchang)Where stories live. Discover now