သာမန်တွေ။
မသိခဲ့ကြဘူး။
အတန်းသူ အတန်းသား ။
မြင်ရုံလောက်ဘဲ။ရယ်ချင်စရာကောင်းခဲ့ကြတဲ့ငါတို့။
September လ။
" ဂျောင် ... ငါခေါ်နေတယ်လေ "
" ဟင် အင်း အင်း ပြောပါဗျာ"
" ရွဲ့နေတာလား "
" ဟော...စ,တာပါဗျာ "
တံတားကြီးပေါ်မှာသူတို့ရောက်ရှိနေကြသည်။ကျောင်းပြန်တိုင်း
လာအနားယူကြတဲ့သူတို့နှစ်ဦး၏
လျိုဝှက်စကားပြောခန်းနေရာလေးလည်းဟုတ်သည်။သစ်ရွက်စိမ်းဖတ်ရောင်စက်ဘီးကလေးကိူရပ်ထားသည်။
တိမ်ဖြူတွေသည် နေညိုရောင်၏ထိန်တောက်ပေးမှူကြောင့် အနီရောင်တွေရောသွမ်းနေသည်။တိမ်ရောင်စုံတွေအောက်ကအခိုက်အတန့်ကလေးတွေ။
" အဲ့လိုကြီးတွေမနောက်နဲ့လို့ "
" အင်းပါ ကဲ ပြော "
ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်လိုလက်ရ စကားတွေကို
မငြီးမငြူနားထောင်ပေးတတ်သည်။
အမြဲတစေ ဂရုစိုက်ပေးသည်။
နှစ်သိမ့်ပေးတတ်သည်။
နွေးထွေးေပးတတ်သည်။
ဂျောင် ဆိုတဲ့လူသားလေးကကျွန်တော့်ကိုသိပ်ပျော်စရာတွေပေးတာ။October လ။
" ဘူဆန်ကိုဒါဝတ်သွားမလို့ မမိုက်ရင်ပြန်လဲလိုက် မယ် "
" မိုက်ပါတယ် အပေါ်ဝတ်အပါးလက်ရှည်လေးပါယူသွားလေ "
" အဲ့တာကပါတယ် "
" အင်းပါ ကောင်းကောင်းပျော်ခဲ့အုံး "
" အွန်း တာ့တာ "
"တာ့တာ "
အသေးစိတ်ကအစချည်ရယ်လို့
နှစ်ကိုယ့်တစ်စိတ်အဖြစ်ရင်းနှီးလာခဲ့ကြသည်။သံယောဇဉ်တွေရဲ့အရင်းအမြစ်လေးက ဒီလိုစတင်ခဲ့သတဲ့။ဘယ်လိုဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်မယ်လို့
ကောက်ချက်ချမိကြလည်း။
အရိုးရှင်းဆုံးနဲ့သူတို့ေလးနှစ်ဦးကို
တွေ့မြင်ကြရမှာတော့အမှန်ဘဲ။
ပေါ့"ပါး" လို့လည်းမပြောထားတာမို့
ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားကြတာပေါ့🤍Orchidluv
Zawgyi
မင္းကငါ့အတြက္ အခ်စ္ဦးမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
YOU ARE READING
P I E C E S
Fanfictionငါတို့ရဲ့အပိုင်းအစတွေကသိပ်ရယ်ချင်စရာကောင်းကြတာဘဲဟာ။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ဘဲဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ကြတာ။ Création by Orchidluv ငါတို႔ရဲ႕အပိုင္းအစေတြကသိပ္ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းၾကတာဘဲဟာ။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕ဘဲျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့ၾကတာ။ Création by Orchidluv