chapter three

Magsimula sa umpisa
                                    

Napakurap ako. "Joke lang ba 'ko sa 'yo?"

"Hindi," sabi niya.  "Gusto kita."

"Since 'di mo naman 'to maaalala bukas, ano pa gusto mong sabihin sa 'kin?"

"Hmmm . . . maganda . . ."

Nginitian niya 'ko.

 "Gabby . . ."

Ah.

"Uwi na tayo," sabi ko saka tumayo.

Noong gabing 'yon, akala niya si Gabby ang kasama niya.

--

Natulog ako sa bahay nila no'n. Tabi kami sa iisang kama — wala naman malisya, 'di ba? Magkaibigan lang naman kami, 'di ba? Pagkadilat ng mga mata ko, tulog pa siya, kaya pinagmasdan ko na lang siya kahit saglit. Alalang-alala ko lahat ng sinabi niya nung nakaraang gabi. Ang saya sana, kaso paepal lang 'yung last part na pangalan ng iba 'yung binanggit niya. Alas-cinco nang umaga no'n at sobrang presko rin ng kirot na dala no'n sa dibdib ko.

Bwisit. Ako ang kasama, pangalan ni Gabby ang binabanggit.

Akala niya yata si Gabby ang nakasama niyang umuwi kagabi. Nung nasa birthday kasi kami, nandoon din si Gabby tas buong gabi yata silang magkatabi, nasa kabilang gilid lang ako ni Sav. 

Pagkatapos ko titigan ang mukha ni Sav, binuksan ko cellphone ko. May apat na missed call ako galing kay mama, tapos isang text galing kay Gabby. Mas kinabahan ako sa notification niya kaysa sa mga text ng mura ng nanay ko.

sof, gusto ko tlga si sav. pwede mo b sya papuntahin sa bahay after ng klase?

Nairita pa 'ko nyan kasi bakit ako ang kinakausap niya? Bakit hindi niya i-text si Sav nang diretso? Siguro ang mas nakakabwisit sa lahat ng 'yon, maraming nagsasabi sa akin na magkamukha raw kami ni Gabby, kaya mas may sense na akalain ni Sav na ako si Gabby. Bago pa ako mabwisit nang tuluyan, umuwi na ako bago pa magising si Sav.

Pagkauwi ko, nag-text siya sa 'kin.

nakauwi ka na?

Nag-reply ako.

oo, kagabi pa

sino kasama ko kagabi?

baka si gabby

Hindi na ulit siya nag-reply.

--

Kung ano man ang pinag-usapan nila nung araw na 'yon after class, hindi ko na alam. Nalipat na rin kasi si Gabby ng section kaya wala nang natuloy sa kanilang dalawa ni Sav, at wala na ring nag-pursue. For some reason, hindi nagkukwento si Sav tungkol kay Gabby. Kahit isang beses. Wala rin ni isang mention kahit na tungkol sa nangyari sa Fashion Circle, o sa bahay ni Gabby — wala. 

Parang hindi nag-e-exist si Gabby unless ako ang mag-bring up ng pangalan niya. In-assume ko  na lang na para kay Sav, sensitive issue si Gabby, kaya hindi na rin ako naki-usyoso.

Anyway, ngayong Martes, nasa ukay-ukay kami ni Sav para sa prom. Nadaanan kasi namin pauwi tapos nakita naming mura lang, kaya sakto na rin para masabihan ko na si Mama na 'wag ituloy 'yung panghiram ng prom dress ng pinsan ko. 

"Gusto ko mag-suit," sabi ni Sav bigla habang nag-bu-browse sa mga damit.

"Wow," sabi ko. "Sure ka? Baka pauwiin ka ng principal."

"Ingungudngod ko sa kanya resibo ng prom payment ko."

Tumawa ako. "Sige, may mga suit yata sa kabilang section." Kinikilig ako. Ewan ko. Si Sav magsu-suit . . . gusto ko makita si Sav na naka-suit. Nakita ko na isang beses nung nag-attend kami ng isang debut, pero gusto ko makita ulit.

si sav at si sofTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon