ထိုေနာက္ေဂ်ာင္ကုကသူ႔၏လ်ွာဖ်ားေလးျဖင့္ထယ္ေယာင္းညႇပ္႐ိုးမွ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ဗိုက္သားနားေလးထိပြတ္ဆြဲလာကာထယ္ေယာင္းမွာေဂ်ာင္ကုရဲ႕ဆံပင္ေလးကိုေတကိုဆြဲဖြေပးေနမိသည္။မလုပ္နဲ႔လို႔လဲမေျပာေတာ့ခံစားခ်က္အေတာ္ကိုေကာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္။ဆစ္ခနဲနာသြားေသာေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုအားငုံၾကည့္လိုက္ေသာ သူ႔ေျခေထာက္တဖက္ကိုပုခုံးေပၚတင္ကာ သြားျဖင့္ကိုက္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္။
ထယ္ေယာင္းနာလို႔႐ုန္းမိေတာ့ ေဂ်ာင္ကုကသူ႔အားၾကည့္လာၿပီး ျပန္ဆြဲထားသည္။လက္တဖက္ကထယ္ေယာင္းရဲ႕အငယ္ေကာင္ေလးကို အထက္ေအာက္သို႔ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ေတာ့ထယ္ေယာင္းခဗ်ာ ကုတင္နဲ႔ခါးမထိေတာ့။
"အာ့ ဟင္းးးေဂ်ာင္ကု "
"ေျဖာင္း" "အာ့ " "ဘယ္လိုေခၚဖို႔ေျပာထားလဲ"
"အာ့ ကိုကို ထယ္ၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္ ဟ့"
ေျပာရင္းႏွင့္ပင္ထယ္ေယာင္းမွာ ၿပီးဆုံးျခင္းပန္းတိုင္သို႔ေရာက္သြားသည္။ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အရည္ျဖဴမ်ားကို အေမာက္ေထာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔အငယ္ေကာင္အားသုတ္လိမ္းလိုက္ကာ မေျပာမဆုိနဲ႔ ေဆာင့္သြင္းခ်ပလိုက္သည္။"အားးးး ကိုကို နာတယ္ အဟင့္ "
"အား႐ွီးး ထယ္ရာ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုယ့္ rutကာလလဲ ထယ္နဲ႔ပဲအတူျဖတ္သန္းခ်င္တယ္"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ စတင္ဆက္ဆံေတာ့သည္။ထယ္ေယာင္းမွာ နာလြန္းလို႔မ်က္ရည္မ်ားအဆက္မျပတ္စီးက်ကာပါးစပ္မွ
"အား ေတာ္ ေတာ့ ကိုကို ရပ္ ရပ္ေပးပ့ေတာ့ထယ္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး "
ထယ္ေယာင္းေျပာတာေတေဂ်ာင္ကုဘာတခြန္းမွမၾကားဟန္။အခန္းတြင္းမွ ဖယ္႐ိုမုန္းမ်ားဟာလဲ တခုနဲ႔တခုေရာေထြးကုန္လ်က္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ Dominant alphaရဲ႕ pheromone မ်ားသာ လႊမ္းမိုးကုန္သည္။ထယ္ေယာင္းခံေနရတာ မသက္သာလွ။သို႔ေပမယ့္ ထိုဖယ္႐ိုမုန္းမ်ားေၾကာင့္သာ သူနဲနဲေနသာသလိုမရိွတာ။
YOU ARE READING
Welcome To Omegaverse
WerewolfWelcome to A.O.B...world Intro " က်ီြ ဒုန္း"ဟူေသာကားတိုက္သံႀကီးနဲ႔အတူ ထယ္ေယာင္းကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့စာအုပ္ေလးလဲလြင့္စင္သြားကာ ထယ္ေယာင္းသည္လဲ ကတၱရာလမ္းေပၚသို႔ သုံးပတ္ေလာက္လိမ့္ထြက္သြားသည္။ 'သြားၿပီ ငါေသလို႔မျဖစ္ေသးဘူး မိန္း...
Welcome to A.O.B World Part 10
Start from the beginning