"Host ကိုခုနကဘာလို႔ေဂ်ာင္ကုကသခင္ေလးလို႔ေခၚလိုက္တာလဲသ္လား"
"သိ ဟမ္ ေအးငါကAlpha ေလသူ႔လိုသူေ႒းသားOmegaေလးကို ငါကေခၚရမာမဟုဘုးလား အမ္....မဟုတ္မွ မဟုတ္ဘူးမို႔လား "
"ဟုတ္ပါတယ္ Host ေျပာသလိုပါပဲ အရမ္းလွပလြန္းၿပီးမာနေခါင္ခိုက္ေနတဲ့ ဇာတ္လိုက္မင္းသားေဂ်ာင္ကုအေပၚမွာအက်င့္တစက္မွမေကာင္းတဲ့ Omegaေလးကင္မ္ထယ္ေယာင္းပါ "ထယ္ေယာင္းခဗ်ာ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ သူ႔ေ႐ွ႕ကမွန္တင္ခုံကိုအျမန္ထေျပးၾကည့္လိုက္ေတာ့ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားရသည္။ သြယ္လ်ေနတဲ့ ကိုယ္ထယ္ေလး ေနာက္တပတ္လွဘ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိတ္ထြက္ေနတဲ့တင္ပါး မ်က္ႏွာေလးကလဲ ေနေရာင္မထိမခံႏိုင္တဲ့မ်က္ႏွာေလးလို ႏုဖက္ ဥတက္ေနတာ။
ႏွာတံေလးကလဲ ေျဖာင့္ဆင္းၿပီးႏွာေခါင္းထိပ္ကမွဲ႔နက္ေလးတလုံး။ ဟိုဖက္ကမၻာကငါေလးနဲ႔တပုံဆန္ထဲပါပဲလား။ၿပီးသူသူ႔ဇာတ္ေကာင္ေနရာကိုသတိရၿပီး ဖင္ႀကိမ္းမိသြားကာSystemအားေအာ္ရနိသတိရလာေလေသာထယ္ေယာင္းငယ္ပါေလ။
"ရားးး systemစုတ္ ငါ့ကိုဘာလို႔ ဒီOmegaေနရာကိုဝင္ခိုင္းရတာလဲ ငါအစားခံၿပီးမေသႏိုင္ဘူး အဲ့အစားဟိုဖက္ပဲျပန္သြားမယ္ပို႔ေပး ပို႔ေပးလို႔ဆို"
"မရပါဘူး တကယ္လို႔ျပန္သြားခဲ့ရငိ ဒီဖက္မွာလဲ Missionမေအာင္ခဲ့ရင္ Hostကၾကားကာလမွာပိတ္မိေနၿပီး ေခြးေနရာမရဖိသြားပါလိမ့္မယ္""Yaaaa စကားကိုအေကာင္းေျပာပါကြ တျခားဥပမာေပးလဲငါနားလည္ပါတယ္ "
"သိပါၿပီHost အဲ့ေတာ့အခုHostလုပ္ရမယ့္missionက မေသဖို႔ပါပဲေနာ္ေဂ်ာင္ကု ကိုဖ်ားေယာင္းႏိုင္ရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့ အနဲဆုံးေတာ့ ေသေအာင္ေတာ့မလုပ္ခံရေတာ့ဘူးေပါ့ Hostရယ္ အဟဲ"....System မွာေလွာင္ရယ္သံျပဳ၍ေျပာလာလ်ွင္ထယ္ေယာင္းအဲ့Systemဆိုေသာ အျဖဴေရာင္ၿဂိဳဟ္သားအ႐ုပ္နဲ႔ေကာင္အား Middle figure upျပလိုက္သည္။ၿပီးမွေဂ်ာင္ကုေစာင့္ေနရတာကိုသတိရသြားကာသူအျမန္ျပင္ဆင္ၿပိးေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကိုလဲအတတိႏိုင္ဆုံး သူ႔ Boxy smile ေလးမ်ား ထင္းေနေအာင္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလ်က္။ ၿပီးမွေဂ်ာင္ကုျပင္ေပးထားတဲ့မနက္စာျဖစ္ေသာ စေတာ္ဘယ္ရီယိုသုတ္ထားတဲ့ေပါင္မုန္႔မီးကင္ေလးနဲ႔ ႏို႔တခြက္က္ု အျမန္ေကာက္ေသာက္ကာ ေက်ာင္းသို႔။
"သခင္ေလး ဘာလို႔ေ႐ွ႕မွာထိုင္တာလဲ ေနာက္မွာထိုင္ေနၾကမဟုတ္ဘူးလား "
"ေအာ္..ဟိုဟာ အေျပာင္းအလဲေလးျဖစ္သြားေအာင္လို႔ပ့ ေဂ်ာင္ကုနဲ႔လဲစကားေျပာခ်င္လို႔"
မနက္ထဲကေျပာင္းလဲေနတဲ့သူ႔Omegaေလးေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုလိုက္မမွီေတာ့သူလဲဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ဒ႐ိုက္ဘာေနရာတြင္ ထိုင္ၿပီးေက်ာင္းသို႔ေမာင္းထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Welcome To Omegaverse
WerewolfWelcome to A.O.B...world Intro " က်ီြ ဒုန္း"ဟူေသာကားတိုက္သံႀကီးနဲ႔အတူ ထယ္ေယာင္းကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့စာအုပ္ေလးလဲလြင့္စင္သြားကာ ထယ္ေယာင္းသည္လဲ ကတၱရာလမ္းေပၚသို႔ သုံးပတ္ေလာက္လိမ့္ထြက္သြားသည္။ 'သြားၿပီ ငါေသလို႔မျဖစ္ေသးဘူး မိန္း...
Welcome to A.O.B World Part2
Start from the beginning