NANAY TATAY GUSTO KO TINAPAY, ATE KUYA GUSTO KO KAPE (COMPLETED)

(CHAPTER 1) MAYI IS DEAD?

MAYI POV

Ako si mayi isang simpleng bata at ang gusto ko is ang katahimikan at alam kunaman na hindi ma e bibigay sa akin yun eh pinili ko nalang maging normal at masaya kahit sa kaluob luoban ko eh masakit na sa akin.

Oo nasasaktan ako dahil wala akong magawa eh wala akong magawa kundi eh umiyak sa akin kwarto.

"Mayi anong nangyarie sa kamay mo bakit ang daming pasa?"Tanong ng kaibigan ko at tinuro nya ang kaliwang kamay ko na may pasa.

Agad akong nag suot ng jacket upang hindi na mahalata ng ibang estudyante dito lalo na sa mga guro ayaw kong malaman nila na marami akong pasa baka ano pa ang gawin nila sa akin pamilya.

Ngumiti ako ng pilit at kumain na ng spaghetti. Dito kami sa cafeteria. Napa tingin ako sa kaibigan ko na naka tingin lang sa akin ng walang ka emostion at hindi ginalaw ang kanyang pagkain.

Napa tigil ako sa akin pag kain at nilagay yung tinidor sa plato at tinignan ko sya.

"Why?"Tanong ko kaya napa tayo sya at tinignan ako ng seryuso.

"Saan mo naman na kuha yung pasa mo? Bat ang dami?Ngayon kolang yun nakita ah umamin kanga sa akin."Tanong nya kaya sa inis ko eh napa tayo ako at kinuha ko ang akin mga gamit at umalis na.

Hindi kona kinain ang akin pagkain dahil sa inis ko at rinig kopa na tinatawag ako ng akin kaibigan ngunit hindi na ako nag abala pang lumingon.

nag simula ang klase ng wala akong himik at nakikinig lang ng discussion ni maam.

Pagkatapos ng klase ay umuwi na ako ng bahay at naabutan ko si nanay na galit na galit nanaman nakatingin sa akin.

Hindi pa ako naka pasok ay narinig kona ang kanyang mga sigawan.

"Mabuti naman at maaga kang umuwi? Para naman maka tulong ka hindi yung naka stock-up kalang dito sa bahay."Pasigaw nyang sabi at tinuro pa ako.

Napa tingin ako sa paligid at madaming tao ang naka tingin sa amin bigla tuloy ako nahiya sa pinag kagagawan ni nanay.

"Nay hindi munaman kailangan sumigaw eh gagawin ko yang pinapagawa mo."Sabi ko

At mass lalo syang nagalit sa akin.Na bigla ako nong bigla nya akong sinambunutan papasok sa bahay napa iyak nalang ako sa subrang sakit.

"At sumasagot kana ah. Sige wala kang hapunan ngayon at tandaan mo to wala kang kwentang bata."Pasigaw nyang sabi habang hawak hawak nya parin ang akin buhok.

Kumalas ako sa pagkahawak sa kanya ngunit hindi ko nagawa.Tinulak nya ako ng malakas kaya napa diin ako sa sakit napa hawak ako sa akin braso ng maramdaman ko ang sakit napa laki ang mata ko ng makitang may dugo ito.

"Hindi hindi ka kakain ngayon gabi. At kahit mamatay kang bata ka wala akong pake.WALA AKONG PAKE."Diniin nyang sabi ang masasakit na salita ng paulit ulit.

Agad akong tumayo para sana pumasok sa akin kwarto ngunit natumba lang ulit ako dahil sa sakit ng akin paa at braso.

Napa iyak nalang ako habang hindi alam ang akin gagawin.

Bigla kong pinunasan ang akin luha at sinubukan ulit na tumayo ng dahan dahan napapahawak ako sa upoan at pader na akin maraanan hanggang sa maka pasok ako sa akin kwarto.

Dahan dahan akong pumasok sa luob ng akin kwarto at dahan dahan niluck ang pintoan napa higa nalang ako sa akin kama at hindi ko namalayan na naka tulog na pala ako.

Nagising ako nong alas dose ng gabe dahil sa sakit ng akin tyan dahil sa gutom at walang kain kanina.

Bigla kong in on ang ilaw para maka kita ako at nakita ko ang akin braso na wala ng tumutulong dugo pero may bakas parin ng dugo at ang akin kama madaming dugo pero hinayaan ko nalang.