5.BÖLÜM《TESADÜF》

88 30 153
                                    

Gözlerimi açtığımda hastanede kolumda serum yatakta yatıyordum. Etrafıma baktığımda kimseyi göremedim. Kendime gelmek için uzun bir süre yatakta tavana bakıp durdum. Başımdan geçenler aklıma gelince gözlerimi sıkıca kapatıp bir iki dk durup kalkmak için doğruldum. Kolumdaki serumu çıkartıp ayağıya kalkmaya çalıştım. O meymenetsiz adam karnıma çok kötü vurmuştu. Ve hala daha her yerim ağırıyordu. Aklıma halam geldi birden. Halamı aramak için telefonumu gözüm aradı. Yandaki çekmecenin üzerindeki telefonumu alıp saate baktım. Saat gece 3 tü saati görür görmez panikledim ve direk kolumdaki serumu çıkartıp odadan çıktım. Telefonda tam 34 tane cevapsız arama vardı. Halam, can, açelya ve melis. Hepsi aramıştı beni. 21 tane de msj vardı. Hiç birine bakmadan direk halamı aradım. O saate kadar uyumayıp beni beklemiş. Hepsi benim için endişelenmişti belliki. Halamı aradığımda.

-"Alo hala." Dedim sakin bir sesle.

Sesimi duyar duymaz ağlayarak bağırmaya başladı.

-"Sen beni diri diri öldürmeye mi çalışıyosun aymira. Saat kaç kızım nerdesin. Bu telefonu süs niyetine mi kullanıyosun sen. Niye cevap vermiyosun."

Halamın sesindeki endişeyi duyup biraz sakinleştirmeye çalıştım.

-"Sakin ol hala iyim geliyorum yoldayım. Gelince herşeyi anlatıcam. Beni bekleme uyu sen."

-"Oldu canım bir de uyuyayım. 5 dk içerisinde evde oluyosun hemen."

-"Tamam halacım geliyorum." Diyip kapattım asabi bir şekilde.

Hastane koridorunda yavaş yavaş ilerlerken beni hastaneye kimin getirdiğini merak ettim. Hemde o bana vuran adamı kim dövdü belkide o adam getirmiştir beni hastaneye. Ama kimdi kii. İnsan bi uyanana kadar yanımda dururdu be. Ölsem kimsenin ruyu duymaz lan. O sırada hastanenin koridorunda benden başka kimsenin olmadığını farkedip kendi kendime söylenmeye başladım.

-"Bu nasıl hastane kimse yok amk. Saat gece 3 aymira ne bekliyosun ki."

İçimden kendi kendime konuşurken yanıma iki polisin geldiğini gördüm.
Aha şimdi sıçtık diye içimden kendime fısıldadım. Polisler yanıma gelip soru sormaya başladılar.

-"Hayırlı geceler küçük hanım."

Küçük hanım mıı... dalga mı geçiyo bu polis benimle. Yoksa cidden küçük mü görünüyordum. Yani 1.65 boyunda 56 kilo olan bir kızı nasıl küçük görebilir kiii. Bas baya benimle dalga geçiyordu. Adamın hırsını polisten mi çıkartsam diye düşünürken karşımdaki kişinin bir devlet memuru olduğunu farkettim. Kendime gelip polisin sorusunu yanıtladım.

-"Hayırlı geceler polis dayı."

Huyum kurusun intikamımı almasam olmazdı. Dayı dediğimi duyan polis şaşkınlıkla yüzüme baktı. O an ne kadar fena biri olduğum aklıma geldi. XJXNXNXJDHX XNDJCH

-"Anlat bakalım ne oldu sana gece gece."

Polisin sorusuyla ciddiyete büründüm. Ne diyeceğimi şaşırdım. Eğer olan biteni anlatırsam olayın halamın kulağına gitme olasığı çok yüksekti o yüzden konuyla alakasız şeyler söyleyip direk konuyu kapatmayı planladım aklımda.

-"Arkadaşlarla aramızda tartıştık sonradan olay kendi aramızda kapandı. Bende gece fenalaşıp hastaneye geldim. Bu kadar."

-"Ailen burda mı?"

Aile kelimesini duyunca biraz kötü oldum. 'Aile' kavramı bana çok yabancı geliyordu. Çünkü benim adam akıllı bir ailem olmadı. 7 yaşında ailesini tamamen kaybetmiş bir aile kavramını nasıl bilebilirdi kii. Soğuk bir ses tonuyla polisin sorusuna yanıt verdim.

İNTİKAM ATEŞİ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin