Κατι απροσμενο!

~Part 19~

Κλείνει πάλι τα μάτια της παίρνει μια βαθειά ανάσα και εκείνος την κοίτα ξανά, εκείνη τη στιγμή το μόνο που θέλει να κάνει είναι να τη φιλήσει όπως εκείνη τη πρώτη νύχτα αλλά δεν το κάνει! Δειλιάζει, φοβάται μη χάσει αυτήν την έστω ψεύτικη εμπιστοσύνη της σε αυτόν αρκείται στο ότι είναι στην αγκαλιά του και αποφασίζει να την βουτήξει στο νερό κρατωντας την ακόμα στα χέρια του.
Μέσα στο νερό τη βγάζει από την αγκαλιά του και την κρατά από τη μέση. Λίγα δευτερόλεπτα μετά την αφήνει τελείως από το κράτημα του.
Εκείνη όλα αυτά απλά τα ένιωθε, ένιωσε πως την βουτήξει ηρεμα μέσα στο νερό, ένιωσε να χαλαρώνει το κράτημα του σώματος της και να την κρατά από τη μέση, ένιωσε ακόμα και τους μυς στα χέρια του όταν την άφηνε τελείως από το άγγιγμα του.
Έπειτα βγήκαν και οι δύο στην επιφάνεια. Ένιωσαν και οι δύο αμήχανα μετά από αυτό και γύρισαν το κεφάλι τους προς την παραλία ψάχνοντας τους υπόλοιπους.
Τα παιδιά είχαν φύγει από την παραλία σκεπτόμενοι πως έπρεπε να έχουν λίγο χρόνο μεταξύ τους αλλά ο Θανάσης και η Αλκυόνη δε το ήξεραν.

Α: Τους βλέπεις;
Θ: Όχι, εσύ;
Α: Όχι
Θ: Μάλλον έφυγαν!
Α: Τι; Και μας άφησαν εδώ μόνους;
Θ: Από ότι φαίνεται... Φοβάσαι;
Α: Λίγο
Θ: Εμένα φοβάσαι;
Α: Εμ...
Θ: Κατάλαβα...τι θα μπορούσα να σου κάνω ρε Αλκυ και με φοβάσαι; Έτσι κ αλλιώς τόση ώρα που σε είχα στην αγκαλιά μου σου εκανα κάτι;
Α: Όχι τίποτα
Θ: Φύγε, πήγαινε κ εσύ στο σπίτι..
Α: Και εσύ;
Θ: Εγώ θα μείνω εδώ.
Α: Μέσα στη θάλασσα;
Θ: Ε ναι
Α: Να μείνω;
Θ: Πριν ήθελες να βγεις και τώρα θες να μείνεις;;
Α: Φοβάμαι να βγω έξω και να πάω μόνη μου στο σπίτι..
Θ: Καλά άμα είναι έλα να βγούμε έξω μη κρυώνεις κιόλας
Α: Όχι άστο μείνε, εγώ πάω
Θ: Ναι, ο,τι πεις (λέει και πηγαίνει κοντά της)
Α: Που πας; Δε θα βουτήξεις;
Θ: Όχι(λέει και την παίρνει πάλι αγκαλιά), θα έρθω μαζί σου!
Α: Δε χρειάζε...
Θ: Σςς ο Γιάννης θα με σκοτώσει αν πάθεις κάτι και δεν το θέλω αυτό
Α: Άσε με κάτω(του λέει και το κάνει), πιστεύεις ότι θα σε σκότωνε;
Θ: Ναι
Α: Είσαι υπερβολικός
Θ: Μικρή για σένα θα το έκανε
Α: Μα είσαι ο κολλητός του και..
Θ: Είμαι ναι, όμως αν πάθεις κάτι δε θα διστάσει να σκοτώσει... Και καλά κάνει δηλαδή!
Α: Γιατί;
Θ: Γιατί έτσι κάνουν τα αδέλφια, ξέρεις πώς είναι μαζί σου! Είναι σκληρός, νευρικός και καμιά φορά επιπόλαιος αλλά μαζί σου είναι άλλος άνθρωπος! Σε κανένα ποτέ δε φέρθηκε όπως σε σένα
Α: Ναι έχεις δίκιο, μου έχει αδυναμία και οι 3 μου έχουν αλλά ο Γιάννης λίγο παραπάνω.
Θ: Να σου πω την αλήθεια σας ζηλεύω!
Α: Γιατί;
Θ: Έχετε μια πολύ όμορφη σχέση
Α: Και εσύ το ίδιο δε κάνεις για την Αναστασία;
Θ: Όχι..
Α: Γιατί;
Θ: Η αδελφή μου, δεν είναι σαν εσένα και δε με αφήνει να της φέρομαι όπως θέλω
Α: Μάλλον τότε να καταφέρεις να το κάνεις με την μικρούλα που έρχεται
Θ: Εκείνη θα έχει το μπαμπά της..
Α: Τυχερή θα είναι! Θα έχει πολύ κόσμο να την αγαπάει
Θ: Θα σου μοιάζει δηλαδή
Α: Τι εννοείς;
Θ: Και εσυ έχεις την ίδια τύχη, έχεις τους γονείς σου, τα αδέλφια σου, τη νύφη σου το αγόρι σου...
Α: Ναι ίσως έχεις δίκιο, όμως δεν έχω αγόρι
Θ: και ο Πάρης;
Α: Χωρίσαμε
Θ: Γιατί;
Α: εμ...
Θ: Αλκυόνη; Σε χτύπησε;
Α: Τι; όοχι απλα...
Θ: Την αλήθεια!
Α: Ναι με χτυπούσε με είχε απατήσει και πολλά άλλα
Θ: Και γιατί δεν μιλαγες;
Α: Για αυτό που είπες πριν...
Θ: Για τον Γιάννη;
Α: Ναι, σε παρακαλώ μπορείς να μη του το πεις;;
Θ: Πρέπει να το ξέρει
Α: Δε θέλω να το μάθει θα γίνει έξαλλος οπ...
Θ: Οπως χτες...
Α: Ξέρεις για χτες;
Θ: Ναι
Α: Ο αδελφός μου στα είπε;
Θ: Ναι
Α: Καταλάβα...
Θ: Ένα πράγμα δεν μου είπε ομως!
Α: Τι;
Θ: Το γιατί το έκανες αυτό; Για ποιο λόγο έβαλες το στοίχημα;
Α: Δε θα σου πω
Θ: Μικρή εσύ δεν ήσουν έτσι, ήσουν διαφορετική γιατι θες τώρα να μοιάσεις στις άλλες;
Α: Νομίζεις ότι θέλω να μοιάζω στις άλλες;
Θ: Δε ξέρω πλέον
Α: Γιατί ήρθες εδώ Θανάση;
Θ: Θες να κάνουμε τώρα αυτή τη κουβέντα;
Α: Ναι θέλω
Θ: Δεν...δεν..
Α: Τι δεν..;
Θ: Γαμωτο! Μικρή άστο για την ώρα..!
Α: Καλά... (Είπε κ γύρισε να φύγει...)
Θ: Ρε Αλκυόνη...
Α: Τι; Με πήρες τηλέφωνο μου λες θέλω να μιλήσουμε.Ήρθες ξαφνικά στο νησί, έμαθες το τι έγινε χτες και τώρα αναβάλλεις να μου πεις κάτι.. Πόσο λάθος έκανα που έκατσα ρε!
Θ: Το μετάνιωσες;
Α: Ποιο;
Θ: Που έκατσες εδώ μαζί μου.
Α: Έχει σημασία;
Θ: Έχει...
Α: Γιατί;
Θ: (Νευριάζει κανει γροθιές τα χέρια του και κοπανάει το νερό) Γιατί...άστο Αλκυόνη, σήκω φύγε...πάνε όπου θες, κάνε ότι θες...απλά παράτα με μόνο μου.
Α: Όχι πες μου...δε γίνεται να πετάς κάτι έτσι.
Θ: Μικρή, δε θα το ξαναπώ! Φύγε!
Α: Δε πάω πουθενά, αν δε μου πεις!
Θ: Καλά κάτσε εσύ εδώ, φευγω εγώ...(Της λέει κ πάει να φύγει)

_Οταν έκανε δύο-τρία μέτρα μακριά της σταμάτησε. Δε μπορούσε να την αφήσει εκεί μόνη της όσο θυμωμένος κ να 'ταν. Γύρισε απότομα πίσω την κοίταξε κ είδε που ήταν γυρισμένη πλάτη, παρατήρησε τα χέρια της, του φαινόταν πως άγγιζαν τα πρόσωπο της. Έμεινε να την κοιτάει μέχρι που κατάλαβε πως έκλαιγε! Ένιωσε χάλια στο θέαμα αυτό. Η κοπέλα που ήθελε σα τρελός έκλαιγε εξαιτίας του κ αυτό επειδή της φώναξε κ τη παράτησε..!
Την πλησίασε σιγά σιγά, εκείνη αντιλήφθηκε την παρουσία του πίσω της κ του ζήτησε να μη τη πλησιάσει, υπάκουσε κ έκατσε στη θέση του. Εκείνη έκανε μια βουτιά για να καθαρίσει το κλαμμενο πρόσωπο της κ για να φύγει από κοντά του.
Η βουτιά, δε της βγήκε σε καλό, αφού έφτασε σε σημείο όπου πλέον δε πατούσε. Όταν τελικά το κατάλαβε πανικοβλήθηκε κ έκλεισε τα μάτια. Εκεί που πίστευε πως θα πνίγονταν, δύο ζεστά μυώδη χέρια την είχαν ήδη πιάσει, την αγκάλιασαν κολλώντας το σώμα της πάνω στο δικό του. Φαινόταν τόσο ευάλωτη εκείνη τη στιγμή, τόσο μικρή! Του άρεσε η τρομαγμένη όψη της, είχε να τη δει πολλά χρόνια, πίστευε πως πλέον δεν υπήρχε, πίστευε πως την έμαθαν να μη δείχνει το τρόμο της με τίποτα...
Όταν η Αλκυόνη άνοιξε πλέον τα μάτια της ήταν ακόμα στην αγκαλιά του, μόνο που τώρα ήταν έξω από τη θάλασσα τυλιγμένη με τη πετσέτα του.

Α: Τι έγινε;
Θ: Παραλίγο να πνιγείς
Α: Άσε με
Θ: Όχι
Α: Πριν ήθελες να σε αφήσω μόνο κ επειδή δε το κανά σηκώθηκες κ έφυγες οπ...
Θ: Σταματά..
Α: Θανάση άσε με κάτω τώρα
Θ: Έχ γαμω το πείσμα σου! Ορίστε!
Α: Ωραία φύγε, θέλω να μείνω μόνη
Θ: Δεν παίζει
Α: Ωραία, ή θα φύγεις ή θα με πεις για ποιο λόγο ήρθες
Θ: ναι, καλά!
Α: Πες μ τότε
Θ: Μικρή πριν νευρίασα για αυτό το λόγο μη με κάνεις να νευριασω πάλι!
Α: Φύγε τότ..
Θ: Σκάσε...
Α: Γιατί ρε; Θα με δείρεις;
Θ: Όχι απλά..
Α: Απλά τι;
Θ: Τιποτα ξέχνα το. (Της είπε ενώ είδε πως δε υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει.)
Α: Άντε γαμ...

_Δε πρόλαβε να τελειώσει την φράση της κ ο Θανάσης της είχε ήδη κλείσει το στόμα. Εκείνη ξαφνιάστηκε, δεν το περίμενε και δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Εκείνος τη φίλησε αργά κ ήρεμα μέχρι να την κάνει να ηρεμήσει. Εκείνη, έμεινε κόκκαλο. Το φιλί του δεν έμοιαζε με τα άλλα δύο που προηγήθηκαν. Ένιωσε την ηρεμία του μέσα στα νεύρα, ένιωσε να χαλαρώνει..
Όταν, ο Θανάσης κατάλαβε πως η μικρή είχε ρίξει την άμυνα της σταμάτησε το φιλί...κ τότε...

Θ: Για αυτό ήρθα... (Της παραδέχτηκε και έφυγε από δίπλα της πριν προλάβει να του πει κάτι)
....

Χμ..
Τελικά η Αλκυόνη πήρε την απάντηση της με τρόπο που δεν περίμενε...
Πώς πιστεύετε πως θα αντιδράσει;