"မင္းသားေလ...မြန္းလြဲခ်ိန္ဘာမွမသုံးေဆာင္ေတာ့ဘူးလား"
"ေတာ္ပါၿပီ...ကြၽႏ္ုပ္စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး...အသင္သြားလို႔ရပီ"
အေစအပါဟာ..ဦးၫြန္႔၍.. ေလွကိုျပန္ကာ
နန္းေတာ္သို႔ျပန္လာခဲ့၏..
ATTHAPHAN ဟာ..ထိုေနရာတြင္ထိုင္ကာ...
ေရကန္ႀကီးထဲသို႔..ခဲလုံးမ်ားျဖင့္ပစ္ေပါက္ေန၏
"ဘဝႀကီးကအရမ္း...ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္..
အဘယ့္ေၾကာင့္...ကြၽႏ္ုပ္က..အခုလိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္မေနရတာလဲ...
နန္းေတာ္အျပင္ကိုထြက္ၿပီး...
႐ြာထဲကရွိတဲ့ျပည္သူေတနဲ႔ေတြ႕ဖူးခ်င္တယ္
႐ြာထဲကေစ်းကိုသြားဖူးခ်င္တယ္...႐ြာထဲကေနေနရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရခ်င္တယ္
ကြၽႏ္ုပ္ဟာမင္းသားတပါး...ဒါေပမဲ့...ကြၽႏ္ုပ္မျဖစ္ခ်င္ဘူး..ခမည္းေတာ္ရဲ႕..တိုင္းျပည္ႀကီးကိုလဲမထိန္းသိမ္းႏိုင္ဘူး"
ATTHAPHAN တေယာက္VIDAအား...
စကားေျပာေန၏..
ATTHAPHAN တေယာက္...စဥ္းစားမိကာ.
JUMေျပာဖူးသည့္စကားကိုသတိရသြား၏
ထိုအေဆာက္အဦးေနာက္မွ..ေတာအုပ္ကို
သြားလိုရေသး၏...သြားၾကည့္မည္ဟု
ATTHAPHAN တေယာက္ဆုံးျဖတ္ကာ
အေဆာက္အဦးအေနာက္သို႔..ဝင္ကာ...
ေတာအုပ္အစပ္သို႔ေရာက္၏
ထိုေနရာဟာ...ေတာအုပ္နဲ႔မတူ...
ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္မီးတိုင္မ်ားေတြ႕ရ၏
ထိုေနရာအား ATTHAPHAN စိတ္ဝင္စားသြား၏
ထိုမီးတိုင္မ်ားအလည္သို႔ ATTHAPHAN ေရာက္သြားကာ...မီးတိုင္တတိုင္စီေဘးတြင္..
ထိုင္ရန္သစ္သားခုံးေလးတလုံးစီရွိ၏...
ATTHAPHAN စဥ္းစားလိုက္သည္...
ထိုေနရာသည္ဘာလုပ္ရတဲ့ေနရလဲ..
မီးသာလင္းေန...မည္သူတစ္ဦးတေယာက္မွ်မေတြ႕ေပ...
တတ္ဆိတ္ေန၏...
ATTHAPHAN ဟာ...ထိုေနရာမွထြက္ကာ...
ေတာအုပ္အဆက္ထပ္ဝင္ျပနသည္...
အတြင္းတြင္...မည္သူမွ်ေတာ့မရွိ..
အပင္ႀကီးမ်ားစြာျဖင့္သာျပည့္နပ္ေန၏
"TERကအဘယ့္ေၾကာင့္..ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြ
လာျဖစ္ရတာလဲ VIDA"
မည္သည္မွ်..နားမလည္ေသာငွက္အား
ေမးေနမိ၏...
ထိုအတြင္းသို႔ဝင္ဝင္..ကာ..ေတာအလည္ေလာက္တြင္..လမ္းျဖဴႀကီးကိုေတြ႕ရ၏..
ထိုေနရာသည္...တျခားမဟု....
ျမင္စီးရာေနရာျဖစ္၏..
ATTHAPHAN သတိရသြား၏
အရင္တခါ..JUMနဲ႔တာ...တျခားလမ္းမွ...သြားကာ...ေရာက္ဖူး၏...
ထိုလမ္းကသြားလွ်င္လဲေရာက္၏...
YOU ARE READING
PAID___{ပေးဆက်ခဲ့သည် }
Romanceဒီfic...လေးဟာ...အရင်ခေတ်အကြောင်းအရာ များနဲ့ဆက်စပ်ရေးသားြခင်းဖြစ်သောကြောင့် ဒီficလေးကိုလဲဖတ်ရူပေးဖို့ပြောချင်ပါတယ်.... gun..atthaphan "အသင်ဟာ...ကျတော်ကိုစနောက်ခြင်းတခုလို့သာ သတ်မှတ်နေတာပဲ....." off jumpol "ကျွန်တတော်ဟာသင့်လိုမဟုဘူး ကျတော်ဟာ...မြင့်...
တိတ်ဆိတ်💔..part1(ZawGyi)
Start from the beginning
