Our Contrary Life

Chapter 30

"Ang tamis niyo naman Sir, kung alam niyo lang si mom at si dad hindi ko man lang nakitang mag holding hands or mag kiss HAHAHA!" Sabi ko

Bakit? Diba mag asawa sila? - Sir

"Alam niyo naman sir kung bakit!" Sabi ko

Alam mo! Nung mag isa nalang ako nung nasa new york ako pinangarap kong mag ka anak noon, hindi ko nga lang naranasan, ngayon ako pa mag sisisi kung bakit hindi ako nag asawa - Sir

"Bakit nga poba hindi kayo nag hanap ng mapapangasawa and a woman you love" Sabi ko

Kase! K-kase umaasa parin ako - Sir

"Kay mom sir?" Tanong ko

Napansin kong napa tanggal ng tingin si sir at sabay tingin sa bintana habang nakahiga, naisipan kong tama ang tinanong ko kaya mas lalo kong na isip na mahirap ata ang napag daanan ni Mom at Sir noong sila pa

Katulad nga ng sabi ko dati, kung hindi ko dinisisyonan na sabihin kay Imee na may asawa at anak ako hindi kayo kasama ng Mom niyo ngayon, hindi naman ako pwedeng humindi sa Kapatid ko na gawin ang pinapagawa niyang pag fa-fake ng letter para sa mom mo - Sir

Imee's POV

Nakarating na ako ng bahay ni Rodrigo, hindi pa rin nag babago ang itsura ng mansion, naiwan padin ang pangyayari noon sa isip ko

(Flashback)

Tinanggal ko ang blazer at inabot kay Giselle, itinaas ko ang sleeves ng aking blouse sabay umakyat ako ng gate dahil sarado, napilitan akong umakyat dahil ayaw kami papasukin ni John

(Ayan forda monkey mode muna sa flashback) - AUTHOR

(End of flashback)

Pumasok ako ng gate dahil bukas, may dala na rin akong pagkain na take out ko sa restaurant na paburito ni Rodrigo, nang makapasok ako sa loob ng bahay tingin ako ng tingin sa paligid at mukhang tahimik, kaya tumaas ako para tignan kung andun si Rodrigo at Tomas, narinig ko silang nag uusap sa kwarto, nanatili akong nakasilip at nakikinig sa may pinto at narinig ko...

Katulad nga ng sabi ko dati, kung hindi ko dinisisyonan na sabihin kay Imee na may asawa at anak ako hindi kayo kasama ng Mom niyo ngayon, hindi naman ako pwedeng humindi sa Kapatid ko na gawin ang pinapagawa niyang pag fa-fake ng letter para sa mom mo - Rodrigo

Nagulat ako sa narinig ko, hindi ko inaasahan ang katotoohanan na iyon, wala siyang anak at wala siyang asawa? Ang masakit pa noon alam ni Tomas

Pumasok ako sa loob at sabi ko habang galit...

"Rodrigo totoo ba narinig ko? Wag mo sabihin almost 27 years mo pina ramdam sakin na niloko moko?" Galit kong sabi

Imee! - Rodrigo

Mom! Mom!!! - Tomas

"Tapos alam mo Tomas? Hindi mo sinabi saakin?" Galit ko paring saad kay Tomas

It's not like that Mom, hindi pa panahon para sabihin namin sayo kailangan may panahon - Tomas

"Edi eto na ung pagkakataon na yon" sabi ko

Imee!! - Rodrigo

"27 years Rodrigo, sayang ang almost 27 years sana inisip mo lang na maraming nasayang" galit ko paring sabi

Mom uwi na tayo mabibinat si sir saka na kayo mag usap - Tomas

Sabi niya saakin habang pinipigilan ako, tinabig ko naman ng malakas ang kaniyang braso

"Rodrigo that is so unprofessional of you being the father of your children sa tyan ko at para iwan kami" hindi ko sinasadyang sabi dahil sa galit

Hah? Mom? Anong sinasabi mo? - Tomas

Umupo si Rodrigo at sabi...

Imee! Anong sinasabi mo? May anak ako? - Rodrigo

Bigla naman dumating si Meero nang di namin inaasahan

Mom sinundan kita nag pa hatid ako, ano nangyayari bakit parang kinakabahan kayong tatlo? - Meero

Why don't you ask mom? - Tomas

Mom what's happening? - Meero

"It's nothing! It's just a small misunderstanding!" Sabi ko

Small misunderstanding mom? Really? Ano ung sinabi mo kanina parang pinapahayag mo samin na may anak kayo ni Sir? Sino ang mga iyon? Kami?? - Tomas

Galit at pasigaw na sabi ni Tomas

Hmmm! Non-sense! Angas niyo mag joke ahh! It's not funny at all! Hmm! - Meero

Mukha ba kaming nag jo-joke Meero? - Tomas

No! This is literally non-sense pano naman tayo magiging anak ni Mr. duterte? Ehh si dad ang father natin - Meero

Niyakap ko si Meero dahil ramdam ko sakaniya pag tataka at Pagiging inusente niya, umiyak nalang ako dahil hindi kona kayang mag tago ngayon pang nasasaktan na sila

Bitawan mo muna ako mom! Sabihin mo muna ung totoo! Hindi kasi nakakatuwa! - Meero

Sabi ni Meero habang nakangunot ang nuo at naluluha kaunti

Lalo ako umiyak at napatingin ako sa lapag sabay sabi ko...

"I'm sorry! I'm sorry!" Sabi ko sabay tingin kay Meero, Tomas at Rodrigo

Nag sinungaling ka nanaman mom, and this time mas masakit pa na malaman ito kesa sa dati, we gave you a chance to tell the truth sa ano pa mang tinatago mo, tapos ngayon nag tago ka ng mas malalim na katotohanan - Meero

Imee! Bakit hindi mo sinabi saakin? Edi sana pinigilan ko si Ate na gawin ang utos niyang letter, edi sana walang pinag sisisihan sa loob ng dalawa't kalahating dekada - Rodrigo

This is so disgusting, and you Mr. Rodrigo eversince bumalik kami dito ng pilipinas hindi na naging maayos dahil sa nangyari sainyo ni mom 2 and a half decades ago at dahil dumating ka uli sa buhay ni Mom - Meero

"Meero!" Sabi ko

Totoo naman! Hindi ba totoo ung sinabi ko? Mom? Alam mo mom, wag mo na ako pigilan ngayon hah!? Hindi dahil ito ay emotional na nag de-decide ako agad pero hindi na ito tama, hindi na ako babalik dito sa pilipinas, babalik na ako ng london, mas mabuti pa na nandun ako, and Tomas siguro naman gusto mo bumalik - Meero

I'll go back with you, hindi ko kinakayan kayanan ang pag sisinungaling mo Mom, i'm not disappointed,i'm angry, i already hate you!! - Tomas

Galit na sabi ni Tomas

Napaiyak nalang ako ng sobra sabay pa non lumabas na si Tomas at meero, hindi ko sila magawang habulin dahil wala akong maipapaliwag na tamang rason

Iniwan ko ang pagkain kay Rodrigo at sabay lumabas na rin ako, hindi na ako nag paalam dahil masama na ang loob ko

Abangan ang susunod na kabanata...