"Se-Yoon, uyan artık. Kahvaltıdan sonra AVM'de işimiz olduğunu biliyorsun!"
"Tamam anne! Ne diye bağırıyorsun sabahın köründe! Hem ne yapacağız AVM'de?"
"Ailecek kıyafet bakacağız."
"N.. NE DEDİN?! Hemen geliyorum."
"Çabuk ol deli kız! Yatağını toplamayı da unutma."
"Sen yeter ki iste!"
Ah TANRIM! Kıyafetler... Hayattaki öncelikli tutkularım arasında. Bu yüzden uzun zaman sonra ailemle alışveriş yapmayı kabul ettim. Umarım başıma bir bela musallat olmaz da eve kavgalı gelmeyiz.
"Vayyy! Baba, omlet mi?"
"Evet Se-Yoon. Genelde beraber alışverişe çıktığımızda gün pozitif başlayıp negatif son bulur. İdeallerimizi sarsmamak adına yine ailecek pozitif bir güne başlayalım istedim."
Ve kahkaha tufanı. Ciddi misin baba? Bu kadar haklı olma lütfen. Çünkü tehlike saçıyorsun.
"Neden böyle diyorsun baba? Bence bugün gayet iyi iş çıkaracağız."
"Umarım oğlum, umarım"
"Converse satın almayı kesersen iyi iş çıkaracağız Min-gi."
"O zaman sen de o lanet olası dudak parlatıcı şeylerinden vazgeç. Zaten dudakların hiçbir şeye benzemiyor, bu kadar para harcaman çok anlamsız."
"Kes sesini ot beyinli. Senin ayakların çok mu güzel sanki?"
"Artık hiçbir şey ummuyoruz Min-gi."
"ANNEEE!"
{...}
VAY CANINA... AVM NE KADAR KALABALIK... SEBEBİ NE ACABA? BU İNSANLAR MÜTHİŞ DESİBELDEKİ BERBAT SESLİ ÇIĞLIKLARI İLE BİRLİKTE NEREYE GİDİYOR, TANRIM!
"Min-gi, korkma oğlum, o sadece bir kız sürüsü."
"Neden AVM'nin ortasında bir koyun sürüsü varmış gibi hissediyorum o zaman?"
"Sesler ona benziyor olabilir mi oğlum?"
"Haklı olabilirsin anne."
"Sanırım şu mağaza."
"Hadi gidelim abla!"
"Yine bizi BELA'ya bulaştırmak istiyorsun yani Min-gi."
"Hayır kızım hayır. Gidelim. Ben bile merak ettim."
{...}
Etraftaki sesler şuna benziyor;
"Bayım bu posteri... Sadece imzalayın n'olur! Başka bir şey istemiyorum. Lütfen."
"Bayım sadece bir fotoğraf, yalvarırım."
"YALVARIRIM" MI DEDİ O?
"Bay Hwang.. Nasıl bu kadar mükemmel görünebilirsiniz?"
IYY! Ne yalaka.
"Kızlar, özellikle siz. Biraz sakin olur musunuz? Ben ulaşılmaz biri ya da mitolojik bir Tanrı değilim. Eğer herkes bir araya toplanırsa kadraja sığmayanlardan şimdiden özür dileyip bir fotoğraf çekeceğiz zaten!"
"Aman Tanrım! Ne kadar mütevazı biri! Uwwwhhh."
[...]
"Abla, gittiler mi?" "Evet tatlım korkma ama kimin için geldil..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Afedersiniz, çekilebilir misiniz efendim?"
"Elbette oğlum."
"Anlaşılan kimin için geldiklerini anladık, öyle değil mi çocuklar?"
"Evet baba."
"Neden üzgün görünüyordu?"
"Bilmiyorum hayatım. Sadece zengin ve ünlü genç bir adama göre bu derece üzgün olması şaşırtıcı"
"Kesinlikle baba..."
"Se-Yoon?"
"Ha?"
"Ablaaa!"
"NEEE?!"
"Aklın adamın karın kaslarında falan mı kaldı?"
"Sussana gerizekalı!"
"Şşt.. YOON!"
"Özür dilerim anne."
"Kardeşin haklı kafan nerede senin?"
"Hiç."
"Kesin âşık oldu."
"Al başına BELA! Min-gi. Ne zırva ediyorsun benim aptal kardeşim?! Adam sadece yakışıklı, tamam mı? Tip bir âşık olma sebebi değildir. Âşık olmak hayran kalmakla aynı şey değildir. Aşk sesini kalbin en derininde hissetmek, gözlerinin içine bakmaya kıyamamak, adını andığında ya da andıklarında istemeden gülümsemektir benim aptal kardeşim."
"Evet baba?" Bu sefer sesim her şey mükemmelmiş gibi çıkıyordu, çünkü arkamızda yürüyen adamı henüz farketmemiştim. Bilinçaltımın geç gelen yardımını kullanıp arkamı döndüğümde beni şu görüntü karşıladı:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
O yorgun bakan gözler, bir türlü aklımdan çıkmıyor. Yapamıyorum. Başaramıyorum. Şimdi AVM'den gelmiş yatağa uzanmış düşünüyorum, bir daha görecek miyim diye.. Evet, kendi kendine konuşurken hep dürüst olurum okur tayfa. Ben âşık oldum. İlk defa hayatımda başıma trilyonlarca, trilyarlarca kez daha gelmesini dilediğim bir bela var. Kendi düşünce yapıma da bir özür borçluyum çünkü her BELA böyle güzel "HOŞGELDİN" demiyor.
{°°°}
İlk bölüm tamamlandı
Eğer severseniz hemen yarın 2. Bölümle birlikte sizlerle olacağım.
