Sa Hindi Inaasahang Pagkakataon
Tayo'y Pinagtago ng Tadnaha't Panahon
Parang Kelan Lang nang Ako'y Nananalangin
Na Isang Tulad mo'y Ipagkaloob sa'kin.Lubos ang aking Kasiyahan
Sa mga Araw na Dumaraan
Lalo na Kapag Ako'y Iyong Pinupuntahan
Ngiti sa Aking Labi ay Di ko MapigilanAng Tamis ng Ating Pagmamahalan
Ay Tunay Kong Naramdaman
Ang Sinsyeridad na Iyong Ipinakita
Ay Tunay na Hindi ko MaipagkakailaNgunit Dumating Tayo sa Araw na
Ako'y Hindi mo na Kinausap pa
Ako ay Nalungkot ng Sobra
Pero Wala Akong MagagawaSa Aking Pagluha ay Hindi ako Makahinga
Napatanong sa Sarili Kung Wala na ba Talaga?
Makikita pa Kaya Kita?
Mayayakap at Mahahagkan pa ba Kita?Gulong-gulo ang Aking Isipan
Ang mga bagay ay di Maintindihan
Sa Aking Sarili Ako'y Naguguluhan
Pero ang Pag-ibig Para Sayo'y Ipaglalaban.Sa Pagsubok na Ating Pinagdadaanan
Sana Ako'y Huwag Bitawan
Hawak Kamay Nating Ipaglalaban
Ang Pag-iibigang Ating Nasimulan.Mahal Kita😘
BINABASA MO ANG
PAG-IBIG IPAGLABAN
PoetryThis poem is dedicated to the person that i love the most, Cleo.