"ငါတို့တောင်းပန်ပါတယ် ငါတို့ကိုအခွင့်အရေးတစ်ခါ
ပေးပါ တောင်းပန်ပါတယ် "
"အခွင့်အရေးလား ကောင်းပြီေလ "
သူ့ရှေ့က လူသုံးယောက်က ၀မ်းသာအားရဖြစ်သွားကြ
တဲ့ပုံပဲ သိပ်ရွံစရာကောင်းတယ်
"Haneul ကို ခုပဲ သွားတောင်းပန် သူခွင့်လွှတ်တယ်ဆို
ငါ့မှာ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး"
"ဒါ ဒါပေမယ့် သူက "
Doyoung က ဘာမှထပ်ပြောစရာမရှိတော့သလိုမျိုး
ထွက်လာခဲ့တော့လိုက်သည် သူ့ရဲ့ရင်တွေက တအားကို
မွန်းကြပ်နေသလိုခံစားရတယ် သူ့ရဲ့လက်နဲ့ ထိုးခဲ့မိ
တာတောင် ရွံရှာနေမိတယ် ဒါ့ကြောင့် သူ ဝေးသထက်
ဝေးအောင် အမြန်လျှောက်နေမိခဲ့တယ်
အချိန်တစ်ခုအရောက်မှာ လက်တစ်ဖက်ကဆောင့်ဆွဲ
ခံလိုက်ရတာကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
Jung Jaehyun?
"လိုက်ခဲ့"
"မင်း လွှတ်!"
"ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက် "
"လွှတ်လို့ ပြောနေတယ် "
"ခင်ဗျားမှာ အဲ့လိုပြန်ပြောခွင့်ရှိလို့လား ခုတက်"
"မုန်းတယ်! မင်းကို မုန်းတယ် ! မင်းတို့လိုလူတွေကြောင့်
တစ်ခြားသူရဲ့ဘ၀တွေ ဘယ်လောက် နာကျင်မှုတွေ
ရလဲ ဆိုတာ မင်းတို့သိလား ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကို
မနှောင့်ယှက်ပါတော့နဲ့ ငါ့ဘ၀နဲ့ငါ အေးဆေးနေပါရစေ
ငါ့မှာ ထပ်ပြီး စွန့်လွှတ်ဖို့ ဘာမှမရှိတော့ဘူး ငါ့က်ုလွှတ်ပေးပါ "
Doyoung က ဒီလိုမျိုး ဘယ်တုန်းကမှ မပြောချင်ခဲ့
ပေမယ့် ခုချိန်မှာ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်ထဲကနေ ခုန်ထွက်လာခဲ့
သည် သူသိပ်ပင်ပန်းနေပြီ သူက အမြဲတမ်း ခေါင်းမာမာနဲ့
ဖြတ်သန်းခဲ့ပေမယ့် ခုချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့ အားနည်းမှုတွေက
ရုတ်တရက် ထွက်လာသလိုပဲ မျက်ရည်တွေမရှိတော့ဘူး
လို့ ထင်ထားခဲ့တာပေမယ့် ခုတော့ မျက်ရည်တွေ တလဟော
ထွက်လာခဲ့တာကြောင့် သူက ထိုင်ချလိုက်ရင်း
ငိုနေမိတယ် ရန်သူရှေ့မှာ အားနည်းနေကြောင်း တကူးတက
သတင်းပေးနေသလိုမျိုး
"တစ်ရှူး "
တိုးဖွတဲ့ အသံနဲ့အတူ တစ်ရှူးစလေးတစ်ခုက မျက်စိရှေ့
ရောက်လာခဲ့သည် ဒါပေမယ့် ဒိုယောင်းက တုန့်ပြန်မှု
မပေးခဲ့ သူ့ရှေ့မှာငိုမိတာတင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုစိတ်ပျက်နေပြီ
တစ်ရှူးပါထပ်ယူရင် သူ့မာနတွေ အကုန် သဲထဲရောက်
ကုန်ပြီ သူ့အတွေးနဲ့သူ ဖြစ်နေပေမယ့် ရုတ်တရက်
မျက်နှာက အမော့ခံလိုက်ရတာကြောင့်
လူက လန့်သွားခဲ့သည်
YOU ARE READING
𝗢𝗻𝗹𝘆 𝘆𝗼𝘂
Fanfiction"ငါ့မှာ မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိတယ်" "ကျွန်တော့်မှာလည်း ဒိုယောင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိတာ"
