Usulca esen rüzgâr sensiz bana fırtına
Geçmeyen zamanım mirasımdır yârına
Hislerim hediyedir âşık bile olmayana
Bu dünya sensiz rezil rüsva sevgilim
Yaşadığım düş kırıklıkları boyumu aştı
Kalbim senin yokluğunla savaştı
Artık bu yalnızlık haddini aştı
Bu dünya sensiz rezil rüsva sevgilim
Gözüm seğriyor gene mi gidiyorsun?
Soruyorum sana onu çok mu seviyorsun?
Hiçbirşey yokmuş gibi gözlerime bakıyorsun
Bu dünya sensiz rezil rüsva sevgilim
Özlemiştim birine "seni seviyorum"demeyi
Ben sadece karşılıksız bildim sevmeyi
Aşkımın uğruna deli divâne dönmeyi
Bu dünya sensiz rezil rüsva segilim
Yokluğunda üşürüm, donarım çöllerde
Sevdiğimin kalbi kim bilir nerelerde
Belkide onun kalbi vefasız ellerde
Bu dünya sensiz rezil rüsva sevgilim
Yalnızlık beni kalbimden vurur
Hadi beni senden yoksun etme nolur
Varlığımdan kimileri rahatsız olur
Bu dünya sensiz rezil rüsva sevgilim...
