1/Manjiro Sano x Reader

0.37 affetmem -Lia Shine

"Yalanını sikeyim Sano."

M"üzgünüm. Eğer istersen... Yanımda kalabilirsin."

"Chichan?"

M"onlar da kalabilir."

C"akami... Gerçekten istiyor musun?"

"İnanmak istiyorum ..." Birden kapı açıldığında içeriye Suzuya ve Sanzu girmişti.

San"reis... Bu amcık ağızlı kisaki'nin kuzeniymiş."

M"bodruma götür geliyorum."

A"ona... Ne yapacaksınız mikey?"

M"onu mu düşünüyorsun?"

A"..." Mikey kendi ellerini sıkıyordu. Hızlıca ayağa kalkıp dolabından bir şey aldı ve bana döndü. Elindekini beline koydu ve yanıma geldi. Ellerini yüzüme koyup saçımdan öptü.

M"yanında olamadığım için üzgünüm."

M"uzun sürebilir. Odadan çıkmayın." Kimse sesini çıkartmamıştı mikey odadan çıktığı an tuttuğum göz yaşlarımı salmıştım. İlk önce Chifuyu hemen ardından da Takemicchi yanıma gelip sarılmıştı.

C"ne yapacaksın Akami?"

"Bir yanım onu unutmam istiyor... Ama bir yanım da bu evrende beni mutlu edebilecek tek insan olduğunu biliyor..." Kafamı göğsüne gömüp Baji'yi düşündüm.

Baji hep bana Mikey'i savunurdu, nedenini ise ilk defa bugün anlamıştım.

"Kei haklıydı."

T"ne konuda?"

"Bana karşı hep mikey'i savunuyordu. Sanırım biliyordu. Keşke o gün yanında olabilseydim... Ölmeyi hak ediyorum sanırım, ha?"

C"salak salak konuşma."

T"Akami saçmalıyorsun."

"Dayanamıyorum... Her şey üstüme geliyor." Biraz düşündükten sonra onlara neden Suzuya ile evlenmeye karar verdiğimi anlatmaya başladım.

"Suzuya ile... Normalde evlenmeyecektim."

T"seni zorladı mi?"

"Orası bariz bir şey zaten ama karşı çıkabilecek kadar güçlüydüm. Ancak... Karşı çıksam ne olacaktı ki? Manjiro birden gelip beni kurtaracak mıydı? Tabiki hayır. Sizlerle de aramı açmıştım zaten."

C"oraya da geleceğim ama devam et."

"Ne olacaksa olsun kafasına girmiştim, ve hayatımın en kötü kararını almıştım. Bir kaç ay sonra dövmeye başladı. Ben ise hala mikey'i düşünüyordum. Ve yaklaşık 7-8 ayım böyle geçti ve sonunda evlenince mikey'i düşünemezsin deyip evlenmemizi sağladı. Gerisini biliyorsunuz zaten. 20 senedir bir kişiyi seviyorum çok garip değil mi..?"

"20 senemi çöpe attı o kişi. Hala aynı hissediyorum, hala ilk günkü gibi hissediyorum... Ama artık kendimi hissedemiyorum. Her rüyamda mikey var, her kabusumda mikey var. İçinden çıkamıyorum artık. Geçen gün intihar edecektim... Hinata geldi o yüzden devam edemedim. Biliyor musunuz? Şu 20 yılda yediğim dayakların hiç biri o gün ki kadar acıtmamıştı.

T"hangi gün?"

"Sende oradaydın takemicchi. Hatta yanında Senju da vardı. Hatırlamıyor musun?"

~~~~
Bölüm: 2.0

"mikey'in tekmesine tekme ile karşılık verdi sonrasında yumruk atmaya çalıştı. ama mikey yumruğunu tuttu ve kulağına bir kaç şey fısıldadı.
* sadece ikisi duyuyor bunları*
m"düşünmen gereken kişi kendinsin. senin düşmanın olduğumu unutuyorsun. eskileri hatirlamayı bırak. eskiden seni seviyordum, ama artık her şey değişti."

a"SEN OLDUĞUN KİŞİYİ UNUTMUŞ OLSAN BİLE BEN UNUTMADIM SANO MANJİRO! NE PAHASINA OLURSA OLSUN ARKAMDAKİLERİ KORUYACAĞIM!" *bunları diğerleri duymuyor yani."

tam göremiyordum. gelen çığlık sesi ile olduğum yere sabitlendim.

görüş açım tamamen açıldığında farkettim. ağlamak üzereydi. o ağlamaktan nefret ederdi.

h"MİKEY YETER ART-"

A"KES SESİNİ HANAGAKİ!"

aiko yerde oturmuş kolunu tutuyordu. yalpalayarak ayağa kalktı.

a"onları... koruyacağım, mikey."

m"öyleyse... nasıl ölmek istersin?"
~~~~~

T"hatırladım." İçeri giren Mikey ile Suzuya'nın geberdiğini anlamıştım.

M"üstümü değiştirip geliyorum." Aynı eski mikey gibi konuşuyordu. Ama gülmüyordu. Siyah saçları eskisinden daha kısaydı. Gözleri eskisi gibi bakmıyordu. Her yeri kan içindeydi.

Mikey geldiğinde kimse konuşmuyordu.

M"Akami? Bir karar verebildin mi?"

"Bu kalp kimlerin eline emanet?"

M"Akami... Bak anlamıyorsun beni. Sabrımı zorluyorum senin için. Elimden gelen her şeyi yaptım yanında kalabilmek için ama kendimi durduramadım anlıyor musun? İstediğim tek şey senin iyiliğindi. Ben olmadan daha mutlu olacağını düşündüm! Kİ SEN OLDUN DA! DAHA BUGÜN EVLENECEKTİN!"

"Sensiz daha mutlu? Evlenmek? MİKEY O OROSPU ÇOCUĞUNUN BENİ ZORLADIĞININ FARKINDASIN KENDİNİ KANDIRMA! ayrıca... Sen olsaydın ne yapardın yerimde?!! Kaçmak zor ailem yok ihanetinin izleri duruyor bedenimde..."

M"Akami sakinleş!"

"Söyle ne istedin ki benden? Anılarımı aldın giderken! Beni de sürükledin peşinden, çok zor ihanetinle yüzleşmem. Artık gelemem üstesinden..."

M"Akami... Haklısın, üzgünüm. Suzuya piçini daha önce fadk etmeliydim... Ama kimseye haber vermedin."

"Bağırdım da... Duymadın hiç izledin hep perdenin ardında. Yorgunsun, kimse değil bunun farkında bir gün geriye dönüp baktığında- kalsın bırak." Devamını getirmeden sustum.

M"Akami. Ne geçmişe gidebilirim, ne de suani değiştirebilirim. Ama eğer gidebilecek olsaydım, sonsuza kadar yanında durmak için kendimi uyarırdım."

T"CHİFUYU! BULDUM!"