-Aile Kurgusu-
Tüm Türkiye'nin yavaş yavaş tanımaya başladığı genç yetenek Lalin ve Ülkenin sayılı zenginlerinden, aile yaşantısı özenilesi derecede güzel olan Demirkanlar.
22/24
Çalan telefonumla yeni güne başlarken tanımadığım numaradan gelen aramaya çatık kaşlarımla baktım.
Saat sabahın dokuzuydu ve neredeyse iki elimin parmağını geçmeyecek kadar az kişi tarafından bilinen numaram aranıyordu.
Ve ben dün gece yine geç saatlere kadar prova yapmıştım. Uykum vardı!
Telefon kapanmadan hemen önce derin bir nefes alıp telefonu açtım.
"İyi günler, Lalin hanımla mı görüşüyorum?"
"Evet, buyurun benim?"
"Lalin hanım sizi Özel Demirkan hastanesinden arıyorum. 17 yıl önce doğduğunuz hastane de hemşirenin yaptığı bir hata yüzünden ailenize öldü olarak gösterilmişsiniz. Eğer müsaitseniz saat 11 gibi DNA testi için sizi bekliyoruz."
"Tabii, orada olacağım."
Telefonun kapandığına dair gelen sesten sonra yavaş adımlarla banyoya ilerledim yüzümü yıkayıp kendime gelmem gerekiyordu.
Beni büyüten ailemin beni evlatlık aldığını biliyordum onlar kaza geçirmeden birkaç ay önce öğrenmiştim ama gerçek ailemle ayrı kalma nedenimizin beni istememeleri olduğunu düşünüyordum, aptal bir hemşire hatası değil.
Onları bulmak zaman zaman aklıma gelse de daha yeni doğmuş bir bebekken beni istemeyen insanların şimdi de istemeyeceğini düşündüğüm için hep vazgeçiyordum.
Birkaç dakika sonra rahatladığımı hissedince normal hâlime gelmeye çalıştım.
Gerçek ailem beni istemeyecek olsa test yaptırmazlardı diye düşündüm, ki istemeselerdi bile bana hava hoştu değişen hiçbir şey olmayacaktı.
Kahvaltımı yaptıktan sonra kafama göre fotoğraflar çekip birini story attım. Arkasına eklediğim şarkıyla fazlasıyla havalı duruyordu(!)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Arkaya eklediği şarkı Tripkolic - Gözlerinin yeşilini özledim)
Hastaneye gideceğim saat gelene kadar boş boş takıldıktan sonra kısaca hazırlanıp evden çıktım.
Bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete...
Evin önüne gelen taksiye binip adresi verdim. Hayır arkadaşlar watty kızları ve yaz dizisi başrolleri gibi her dışarı çıktığımda taksiye denk gelmiyorum, evden çıkmadan ben çağırdım.
Hastaneye gelince direkt olarak danışmaya yöneldim. Olmayan heyecanım tekrar bedenimi ele geçiriyordu. Kolay değildi sonuçta 17 yıl sonra ilk defa ailemden birileriyle karşılaşacaktım. İnanması zor ama gerçek...
"İyi günler, ben Lalin Özkaya DNA testi için gelmiştim."
"Hoş geldiniz Lalin Hanım, 4. kat sağdan ikinci oda. Yusuf Beyler sizi bekliyorlar."
Ufak bir teşekkür edip asansöre ilerledim. Avuç içlerim terlemeye başlamıştı ve nefeslerim sıklaşmıştı. İlk konserimi verdiğim gün bile bu kadar heyecanlandığımı hatırlamıyordum.
Asansörden inip kapının önüne geldiğimde derin bir nefes alıp ellerimi kotuma sildim.
Sonunu düşünen kahraman olamaz diyerek aniden kapıyı çalıp birkaç saniye sonra açarak içeri girdim.
Girdiğimde biyolojik annem ve babam olduğunu düşündüğüm çiftin yanında gördüğüm yüzlerle büyük bir şoka uğradım.
"Merhaba Lalin." Geçen hafta Kerem sayesinde tanıştığımız Barın bana sevimli bir şekilde gülümseyerek selam verince anlamazca bakarak karşılık verdim.
Yanındaki Ozan kardeşini tekrar koltuğa oturttururken söze girdi.
"Selam Lalin biliyoruz büyük bir şoktasın şu an ama kendimizi açıklayalım biz sana. Ben senin abin oluyorum bu hıyar da senin ikizin oluyor. Dediğim gibi kafanın çok karışık olduğunun farkındayız ama merak etme biz abin ve kardeşin olarak sana destek olacağız. Özellikle de ben yani abin olarak."
Dedikleri kendi gibi beni de daha çok heyecanlandırırken geldiğimden beri sadece beni izleyen adam oğlunu yavaşça kolundan tutarak Barın'ın yanına oturmasını sağladı.
"Lalin sen bu haytaların kusuruna bakma kızım siz zaten tanışmışsınız biraz fazla heyecanlılar. Ben Yusuf Demirkan senin baban oluyorum."
"Merhaba, memnun oldum." Diyerek oğullarının yanında oturan ve içli içli ağlayan kadına döndüm.
"Merhaba sizde biyolojik annem olmalısınız?"
Dediklerimle kadının göz yaşları artarken cevap verdi, "Merhaba kızım, bende Lale Demirkan annen oluyorum."
"Memnun oldum Lale Hanım ama lütfen daha fazla ağlamaya devam etmeyin bu hiçbir şeyi değiştirmez yalnızca hem sizin hem de bizim daha fazla üzülmemizi sağlar."
Ortam sessizleşirken bende kendimi bir koltuğa bıraktım. Biraz sonra da doktor içeri girmişti.
"Hoş geldiniz Demirkan ailesi ve Lalin Hanım. Eğer beklettiysem özür dilerim, dilerseniz hemen testi alalım."
Herkes onaylayınca içeri giren hemşireler benden ve Yusuf beyden kan aldılar.
"Sonuçlar yarın bu saate çıkar, iyi günler."
Doktor ve hemşireler odadan çıkarken bende yavaşça ayaklandım.
"Lalin canım eğer senin için de uygunsa akşam bir araya gelelim ve tanışıp konuşalım testin büyük ihtimalle pozitif çıkacağının hepimiz farkındayız." Dediklerinin doğruluğuyla duraksadım.
"Olur Lale hanım numaramı vereyim size akşam için iletişime geçelim."
"Ben alayım numaranı Lalin." Diyerek hızla annesiyle arama giren Barın'a baktım, kafamı onaylarca sallayarak elindeki telefona numaramı yazdım.
Herkese bir baş selamı verip kendimi hızla hastanenin dışına attım.
Bir dakika!?
Benim ikizim ve abim vardı!!?? İkiz ve abi! İşte bu be!
💥 Uzun bir aradan sonra tekrardan selamlar!!
Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Bir sonraki bölümü en geç Çarşamba atmayı düşünüyorum.
Belirtmek istediğiniz bir şey varsa buraya yazabilirsiniz🤍
