Again and again [Completed]

part-2

ဂျောင်ဟွမ် စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် ဒိုယောင်းကိုပွေ့ချီကာ ကျောင်းဆေးပေးခန်းသို့ခေါ်လာလိုက်တော့ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ကျောင်းသားတွေကတကြည့်ကြည့်။

reactions-😱😳😮😨

<At ကျောင်းဆေးခန်း>

"ခဏနေပြန်သတိရလာလိမ့်မယ် အားနည်းလို့ဖြစ်တာပါ မျက်တွင်းတွေတောင်အရမ်းကျနေတာလေ''

Doctor စကားကိုဂျောင်ဟွမ်ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့်။

"Nae Dr ကျွန်တော်သူသတိရလာရင်ဘာပြောပေးရဦးမလဲ''

"သူ့ကြည့်ရတာ အိပ်ရေးမဝဘူးထင်တယ် ကောင်းကောင်းအိပ်ဖို့တော့လိုမယ် ဒါဆို ဆရာ ဒီမှာ ဆေးတွေထားခဲ့မယ်နော် တခြားရောဂါတော့မရှိဘူး အားနည်းတာတစ်ခုပါပဲ''

" ဟုတ်ကျေးဇူးပါ Dr''

ထို့နောက် Doctor ထွက်သွားတော့ ဂျောင်ဟွမ် သတိမေ့နေတဲ့ ကောင်လေးဘေး ငြိမ်ငြိမ်လေးသားထိုင်နေခဲ့သည်။

<15 minutes later>

Doyoung နောက်နေသော ခေါင်းကို လက်နဲ့အသာဖိပြီးမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တွေ့လိုက်ရတဲ့သူကြောင့်နားမလည်ဟန်ဖြင့်။

"ဘာလဲ SoJunghwan? "

"အောသတိရလာပြီလား''

ထိုအခါမှ ဒိုယောင်းပတ်ပတ်လည်ကြည့်ရင်းဆေးပေးခန်းရောက်နေမှန်းသိလိုက်သည်။

" ဒီထဲကို မင်းခေါ်လာတာလား?''

"အွန်း မင်းက ရုတ်တရက် ကြီးဆိုတော့လေ ဒါနဲ့ ရားးးမင်းညဘက်တွေအိပ်ရောအိပ်လား Dr က အားနည်းနေတယ်တဲ့''

Doyoung မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့သာပြင်လိုက်၏။

"ငါ့အကြောင်းတွေစိတ်မဝင်စားစမ်းပါနဲ့''

"ငါက စိတ်ပူလို့ပြောတာ ဘာကိစ္စပဲရှိရှိ ပုံမှန်အိပ်ပုံမှန်စားတော့လုပ်ရမှာလေ''

"မင်းအပူမဟုတ်ပါဘူး ဖယ်စမ်းပါ''

ပြောပြီးထွက်သွားတာကြောင့် ဂျောင်ဟွမ်ဆေးထုပ်လေးကိုင်ပြီးသာကျန်ခဲ့တော့သည်။

********

DYကေျာင်းခန်းထဲဝင်သွားတော့ တခန်းလုံးအကြည့်များက ဒို​ယောင်းဆီမှာပဲ။သို့သော်
KDY ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲဂရုမစိုက်။