Collection || short stories

OIC: PART 9 🤍

Sabina POV

Nagising nalang akong nasa loob ng hindi kilalang kwarto, hindi ko alam kung nasaan ako at nang mapunta ang aking mga mata sa bintana ay mukang gabi na

I suddenly felt nervous when I remember what happen a while ago, I immidietly stood up and run towards the door but it was locked when I tried to twist the doorknob

I went towards the windows but it was lock also, I can see cars outside. Maybe they can here me once I shout for help

But the kidnapper might also hear me...

Nakaramdam ako ng takot ang pangamba? Ano ang kailangan nila saakin at dinala nila ako dito. Paano kung alam nilang isa ako sa anak ng Flores kaya kinidnap nila ako para sa pera

Naghanap ako ng daan para makalabas, nag tungo ako sa banyo ng kwarto, meron itong maliit na bintana pero hindi ako kakasya dito

Nagtungo ulit ako sa bintana para sirain sana ito ng may naramdaman akong pigura sa aking likod. Madilim sa kwarto kaya ng lingunin ko kung sino ito ay hindi ko maaninag ang mukha nito.

Hindi ko man lang narinig ang pag bukas at pagpasok niya kaya nakaramdam ako ng takot dito. Naalarma ako kaya ng humakbang ito palapit ay itinapon ko ang kahoy na upuan dito

Rinig ko ang daing niya sa sakit habang takot akong sumiksik sa kanto ng kwarto at lumayo sakanya. Patakbo akong nagtungo sa pinto

Nang bubuksan ko na ito ay agad humarang ang mga braso ng lalaki dahil naaninag ko ang body built nito

"Palabasin niyo na ako please!" Nag mamakaawa kong sabi dito pero nilock niya ulit ang pinto at itinapon kung saan ang susi

Hindi ko alam kung nasaan na ito kaya sumiksik nanaman ako sa gilid ng kwarto at doon umiyak. Hindi ko na alam ang gagawin ko 

Gusto ko ng umuwi, dahil sa pag iyak ay nanginginig narin ang mga balikat ko sa takot ng maramdaman ko ang braso nito ma yumakap saakin

Hindi ko alam bigla nalang akong huminahon ng kaunti ng marinig ko ang pag tibok ng puso nito at pamilyar rin ang amoy nito

"Don't be scared, I just want to talk to you and this is the only thing I thought since your avoiding me" I heard him whisper kaya napamulat ako sa gulat at natulak ito

"Miguel!"

Hindi parin ako makapaniwala kung sino ang nasa harapan ko kaya mariin kong pinikit ang mata ko at minulat ito ulit pero nandyan parin ang lalaki sa harapan ko

Nagising nalang ako sa malalim na pag iisip at pinagpapalo siya ng paulit ulit pero hindi naman niya ako pinigilan hanggang sa mapagod na ako

Hiningal na ako at sinipon narin dahil sa pag iyak kanina at masama siyang tiningnan

"Bakit mo ako dinala dito!" Sigaw ko sa galit habang nagbuntong hinihanga lamang ang binata

"Kumain ka muna, hindi ka pa nakapag lunch" he said and stood up, walking towards the table of the room also turning the light on

I stood up from the floor and look around the room, its a modern theme and the room is good for two people

Tinulak ni Miguel ang mesa palapit dito sa higaan dahil doon ako naupo. Nakaramdam ako ng gutom ng makita ko ang pagkain

Hindi ko na siya hinintay at kumain na habang kinuha niya naman ang upuana para maupo sa harapan ko at sinabayan ako sa pagkain

Sa gitna ng pag kain ay ramdam ko ang mariin na pagtitig nito saakin kaya nakaramdam ako ng pagkailang

"Kumain ka nalang kaya Miguel" sabi ko dito

"Can't help it, the woman infront of me caught my eyes and I can't look away anymore" sabi naman nito, pinilit kong hayaan ang nararamdaman 

"Miguel" tawag ko dito at seryosong tiningnan ito at lumapit naman ang mukha niya saakin

"Why are you not calling me Miggy anymore?" He asked with his deep manly voice making me shiver

"Because your girlfriend is calling you Miggy, she has all the rights" I told him before he replied

"Yeah, you have the rights" he said grinning