အခြောက်တွေလို့သူတို့ကဲ့ရဲ့နေတဲ့
လူတွေကြောင့် မိဘမဲ့ကလေးတွေဆိုတာ
မရှိဘူးလေ အဲ့မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းတွေ
ကမျင်းကျောထလို့ဘဲ
အခုလိုဂေဟာမှာ ကလေးငယ်လေးတွေ
များသထက် များနေတာ....
ထယ်နေသားကျနေခဲ့ပြီ
အခုဘဝလေးမှာပေါ့ 1နှစ်တောင်
ကြာမြင့်ခဲ့ပြီ ထယ့်ကိုဆို Jeonက
မှတ်တောင်မှတ်မိပါသေးရဲ့လားလေ
"ထယ်ရေ ချယ်ချယ်ကမေးနေတယ်လေ
မင်းဘာတွေစဥ်းစားနေတာလည်း"
"အော် မီးလေး လိုက်ချင်ရင်လိုက်ခဲ့လေ"
"ရေးးး ဒါမှ ချယ့်ရဲ့ ထယ်ထယ်ကွ"
မြို့ပေါ်ကိုရောက်တော့
Jeonနဲ့ပတ်သတ်တဲ့အမှတ်တရတွေကအစီအရီပါဘဲ
ခုထိမမုန်းရက်နိုင်အောင် ဘာတွေနဲ့များ ပြုစားထားတာလည်း ခင်ဗျားရယ်....
ဝယ်စရာရှိတာတွေဝယ်နေတုန်း
ဆွဲဖတ်ခံလိုက်ရသည်
လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
မျက်ရည်များဖြင့်Jeonရဲ့မေမေ
"ထယ်သားလေး တကယ်ထယ်လေးပါနော်
ommaစျေးဝယ်ရင်း လှမ်းမြင်လိုက်တာ
မယုံနိုင်ဘူး သားမသေသေးဘူးပေါ့နော်
ဘာလို့ ommaတိူ့ကိုမဆက်သွယ်တာလည်း
သားရယ်"
"ဟိုလေ omma ဆိုင်တဆိုင်မှာသွား
ပြောရအောင် လူတွေဝိုင်းကြည့်နေတယ်"
"ထယ်မင်းအသိလား အ့ဆိုအေးဆေးစကားပြောနော် ငါချယ်လေးနဲ့ ဟိုဘက်သွားပြီး မုန့်ဝယ်လိုက်အုန်းမယ်"
"omm"
အနီးနားက ကော်ဖီဆိုင်လေးထဲ ထယ်တို့ဝင်ထိုင်လိုက်ကျသည်
jeonကိုဘလောက်စိတ်နာနာ
ommaကတော့ထယ့်အပေါ် ကောင်းခဲ့တော့
စကားလောက်တော့ ပြောပေးသင့်သည်မလား
"ထယ်သားလေးကို ommaတို့ကသေပြီထင်နေတာ
သားလေးJungkookသာသိရင်
အရမ်းပျော်နေမှာဘဲ"
"ဟင် ommaကလည်း သူယွန်းဟေးနဲ့ ပျော်ရွှင်နေတာကို သားမနှောက်ယှက်ချင်ပါဘူး"
"သားထယ် ဘာတွေပြောနေတာလည်း
သားလေး ဘလိုထင်နေလည်းမသိပေမယ့်
သား ကားအက်စီဒန့်ဖြစ်တဲ့နေ့ကတည်းက
ommသားငယ်လေ စိတ်ရောဂါရသွားခဲ့တာ
sob!
YOU ARE READING
Lavender Tae Tae(Complete)
Randomမင်းကသာ ပျိုးရင် ငါကပွင့်လန်းပေးမယ် မင်းသာ ခြွေ ချင်ရင်လည်း ငါက ကြွေကျ ဖို့ အသင့်ပါ~~~
part 12
Start from the beginning
