REİS (Düzenlenecek)

1.Reis " İlk Gün"

iki yıl önce abimi kaybettim. Babadan bir anneden üvey olan Abimi yillar sonra tanıdım, Tam Kavuştuk derken bir trafik kazası sonrası tamamen kaybedince, Bu benim hayatımın dönüm noktası olmuştu.

Ailem ne kadar kader dese de değildi inanmıyordum..

O zengin züppesi mahire bunu ödeteceğim günü iple çekiyordum..

Lise son sınıfa kayıt için özellikle aynı okulu tercih ettim. Ailemden her nekadar uzak kalacağımı bilsemde.. bunu yapmalıydım..

Bursada ki hayatımı bir kalemle silecek kadar kendimi öfke dolu hissediyordum.

***************
Arabamla Okulun kapı önüne geldiğim bu kadar büyük ve gösterişli bir okul olacağını tahmin bile edememistim. bir süre ağzım açık öylece okula bakakalırken kendi kendime,

' Acaba mahir denilen kişi nasıl biriydi.' diye düşüncelere daldığımda içimden bir his çok yakında karşılacağımdı.

İçeri girip arabamı boş bulunan kısma park ettiğimde, bakışlar şimdiden bulunduğum kısma yönelince kimseyi umursamadan aracımdan indim.

Bacaklarıma olan bakışlar sinirimi bozarken derin bir nefes aldım.. uzun ve dalgalı olan saçlarımı açık bıraktığımda , etegimin boyunuda dikkat çekebilmek için bir karış daha kısatırken.. kızların kıskanç bakışları gözlerinden okunuyordu.

Gözlüğümü saçlarımın üstüne getirip etrafı süzerken Aynı sekilde bir araçda tam park ettiğim yere yaklaştı..

Çalınan korna kulaklarını sağır ederken kendi üzerime hiç alınmadan etrafı süzmeye devam ediyordum..

meraklı bakışlar sus pus olmuş gözleri beni gösterdiğinde kornaya basan ayı hiç elini cekmeden hala kornasına basıyordu.

Sinirlenerek siyah camlardan kim oldugunu anlamadan kaşlarımı kaldırarak " Ne ? " diye el hareketiyle sorduğumda

Ön kapı kısmına yaklaştım... ellerim belimde camı tıklıyarak " aç aç " el işaretiyle söylendiğimde.. Cam hafiften açıldı.

Karşıma esmer hafif kirli sakalli gözleri elamsı geniş omuzlu yani kısaca allah özene bözene yaratmış dedikleri kişiye insan demeye kıyamazdı.

Kal gelmiş gibi ağzım açık kaldığında serap mi görüyorum der gibi gözlerimi kırpıyordum.!!!

" Arabanı çek diyorum anlamıyormusun ?"

Düşüncelerimden o an sıyrılıp kendimi toparlayarak..

"Ne anlamadım arabamı mı çekeyim ? " diye kaslarımı çatarak karşılık verdiğimde

" ikiletme çek şu arabanı sabah sabah seninle uğraşamam " dedi. sinirle söylenerek.

Sabah sabah Dakka bir gol bir der gibi sinirle ensemi kaşıdığımda " sen kim oluyosunda arabamı çekme mi söylüyorsun! körmüsün koskoca okul her yeri boş bir sürü park alanı var koyacak başka yer mi bulamadın !!" dedim.

Verdiğim cevap karşında Şaşkına uğramış elleri direksiyonu daha sert kavradığda ağzında küfür savurarak söyledi.

" Bana bak kızım bu kısım benim Alanım arabanı çek diyorum sana " dedi dişlerini birbirine bastırarak.

" öylemi beyfendi araba mı çekme mi istiyorsunuz ! başka emriniz.. Ne zannediyorsunuz kendinizi, sinirlenmeniz veya küfür savurmanızla korkacağımı mı sanıyorsunuz ? Sizin gibi Maganda ayılarının yeri burası değil bence siz yanlış yere gelmişsiniz ! " dedim. Sinirlerime hakim olamayarak.

Arabasının kapısını açarak dışarı çıktığında yanıma yaklaşarak
" nededin sen !? " dedi. üzerime doğru yürümesi ile

Başımı dik tutarak " seninle vakit kaybedemem kayıt işlemlerimi yaptırmam gerek ! buyur istediğini yap plakanıda aldım buyur buyur devam et! " dedim gülümseyerek..

Tam arkamı dönüp gidicektim ki kollarımdan tutup kendine çektiğinde göğsüne yapıştım.. bir kaç saniye gözlerimiz birbirine sinirle bakarken sinir bozucu yabancı dişlerini birbirine bastırarak konuştu..

" bu arabanın içine seni de koyarım ölümün elimde olur.."dediğinde kollarımı sıkan elleri Mengene gibi sertlestiğinde göğsüm sinirle inip kalkıyordu.

" Beni korkuta bileceğinimi sanıyorsun ! bırak kolumu yoksa yemin ederim simdi çığlığı basıcam!!!! " dedim.. can acısıyla kollarımı sıkan ellere bakarken başımı tekrar kaldırıp gözlerine baktığımda dudak kenarında bir sırıtma buyur bağır der gibisinden di.

Etrafımızı saran kalabalık öylece izlerken kimse yardım etmiyor tam tersine herkes öylece korkuyla bakıyordu.

Arkadaşlarından biri yanımıza yaklaştığında "abi bırak şimdi Müdür gelecek! " dedi. bakışları üstümde arkadaşına seslenerek

" şuan hiç bir şey önemli değil !" dedi.

" bırak beni lanet olasıca bırak !!" dedim. debelenmem hiç bir fayda etmezken Kolumu kurtarmak için ne kadar çabalarsam çabalayım bırakmıyordu..

" selim bu kızın kim olduğunu öğren şimdi zamanım yok sonra buna dersini kendi ellerimle vericem !!!" dedi. sırıtan yüzü şeytanı andırırken
Gözlerim kocaman olmuştu..

kollarımı ellerinden kurtarıp ufalamaya basladıģımda.. Nasıl canımı acıtmıştı pislik !!!

Kafa tutarak gözlerinin içine bakarak üzerine giderken " hah ! dersimi vericeksin öylemi, senden korkan senin gibi olsun !" dedim

elleri sinirle yumruk haline geldiğinde üzerime doğru bir adım daha atacaktı ki.. arkadaşı kolundan tutarak " abi gitmeliyiz.. acil işimiz çıktı... " dediğinde

Gözlerini gözlerime odaklayıp " şimdi gidiyorum benim adımda Mahirse bunları yanına bırakmam !" Dedi arabasına doğru ilerleyip son kez başını çevirip bakarken

Ağzımdan tek çıkan söz " Ne mahir mi ? "