My Secret Lover

S2C22

Cole's Pov

Hawak hawak ko pa din si Yzabel hanggang sa ngayon at kasalukuyang nalalapit na kami sa may kubo ngayon habang bumubuhos pa din ang malakas na ulan na para bang sumasabay sa aking kalituhan , Hindi ko na alam at kilala ang sarili ko gayung may mga memories na unti unting pumapasok sa aking isipan ngunit puro blurred naman ang taong naroon at hindi klaro ang mga boses nila sa isipan ko.

Nang matanaw ko na ang kubo ay mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahwak ko kay yzabel at  nung mismong makarating na kami ay akmang bubuksan ko na yung pintuan ng kubo nang biglaang mapatingin ako kay Yzabel na ngayon ay sobrang lapit ng mukha sa akin yung tipong ilang inches na lang ay maglalapat na ang aming mga labi.

Napalunok ako ng aking laway gayung hindi ko kinakaya pa na hindi matempt na halikan siya sa ngayon , damn it cole control your freakin self.

Hindi tama itong nararamdaman mo sa ngayon. Napabuntong hininga na lamang ako saka napailing bago pa man kami tuluyang makapasok sa pintuang kanina ko pa binubuksan , Nabigla naman ako nang biglaang  sinunggaban na ako ng halik ng babaeng ito.

Hindi ako tumugon sa halik na kanyang ibinibigay noong una gayung alam ko sa sarili ko na maling mali itong gagawin ko kung sakali ngunit nung kagatin niya ang ibabang labi ko ay tila bay nanghina ang tuhod ko at kusa na lamang gumalaw ang aking labi para lasapin ang matamis niyang labi na pamilyar ang lasa sa akin.

Ibinaba ko siya sa may kahoy na upuan dito
habang hindi pinuputol ang halik ng bawat isa , Alam kong mali itong nararamdaman ko ngunit hindi ko alam kung paano ihihinto ang lahat kung ang sarili ko mismo ang nasisiyahan sa ngayon.

Pinaupo ko siya sa may lap ko habang unti unting hinuhubad ang basang damit niya gayung baka magkasakit siya , Ganun din naman ang ginawa niya sa akin ngunit ang kinaibahan lang naming dalawa ay unti unti na akong kumuha ng tuyong damit na maisusuot ko sa kanya habang patuloy pa din kaming dalawa sa ginagawa namin.

"Stop dressing me out Cole" mahinang bulong niya sa akin nung inuunti unti ko na na bihisan siya ng damit. gayung mahirap magkasakit sa ganitong sitwasyon namin.

"Let's not make it here yzabel. Let's go to the bus para mas komportable ka sa paghiga" bulong ko sa kanya at napalitan naman ng matamis na ngiti ang kanyang labi nang sabihin ko iyun.

I started dressing her out at tsaka kumuha ng payong at kinarga siya patungong Bus habang bumubuhos ang napakalakas na ulan na saksi sa aming maling pagmamahalan na dalawa , alam na alam ko sa sarili ko na cheating na itong ginagawa ko but I just let myself decide on what I'm gonna do.

I know that I will regret this in the end but sa huli pa naman yun so let me enjoy this moment sa taong ngayon ko lamang nakilala ngunit parang pakiramdam ko ay matagal ko nang minamahal.

Nang makarating na kami sa Bus ay doon na muling nagsimula na halikan niya ako sa may bandang leegan ko kung kaya'y ibinaba ko na siya sa may sahig ng bus at naglatag na ako ng mga damit nang sa ganun ay malinis ang mahihigaan niya o namin.

Nang magawa ko iyun ay napaluhod na ako saka muling binigyan siya ng halik na may pananabik at labis na pagmamahal , napuno lang ang gabi na presensya at pagmamahal namin sa isa't isa hanggang sa naisipan naming uminom ng alak habang nagmimake love.

And the rest will remained as history...

_________

Nagising ako at sobrang sakit ng aking uluhan gayung biglaan na lamang nag sink in ang lahat ng nangyari kagabi sa amin dito sa bus at napakamot na lamang ako ng aking uluhan gayung nadala na naman ako ng aking nararamdaman at sa alak na inubos naming dalawa ni yzabel habang nagmimake love.

Mabilis akong nagbihis ng aking damit habang si Yzabel ay mahimbing na natutulog ngayon habang yakap yakap yung damit ko , Napangiti na lamang ako habang pinagmamasdan siya ngayon na para bang bata na inagawan ng damit.

Everything seems so fast , like hindi ko alam kung saan nagsimula ang nararamdaman ko sa babaeng ito.

I just felt something like sparks lang nung simula nung makita ko siya ng non stop sapagkat sa ibang mga business sessions ay naroon din siya.

Napabuntong hininga na lamang ako nang biglaang mag vibrate yung phone ko na sanhi upang tignan ko kaagad iyun at nakita ko na lamang na lowbat na pala ito at wala pa akong nabitbit na powerbank sa akin.

Mas bumaba tuloy yung chance na makauwi kami ni Yzabel sa lagay na ito ngayon , Napatayo na lamang ako saka nilagyan ng kaunting takip si Yzabel gayung baka nilalamig na siya sa ngayon dahil sa sahig kami ng bus nahiga pero nilagyan ko naman yun ng mga damit namin kung kaya'y tiyak kakapusin kami sa damit gayung halos lahat ay inilatag ko na sa sahig.

Kumuha na lamang ako ng papel gayung nais kong malaman niya na magtutungo lamang ako sa pinuntahan ko nakaraan gayung baka sa pinakunahan noon ay may mga tao na at kailangan ko lamang bilisan ang aking paglalakad at pagtakbo nang sa ganun ay makabalik ako kaagad.

Nang matapos ko nang gawin iyun ay hinalikan ko na muna siya sa may noohan nito at dali daling nilisan ang lugar na iyun ng may ngiti sa aking mga labi.

Fast forward...

Sa iilang oras ko na paglalakad ay sa hindi inaasahan ay sa wakas may nakita na akong mga bahay bahay at may restaurant din dito sa wakas na ikinasaya ko , napangiti na lamang ako at saktong pag bungad ko sa may pintuan ay nakita ko ang dalawang babae na masinsinang nag uusap.

Parang kay seryoso ng mukha nilang dalawa habang nag uusap kung kaya'y akmang hindi ko na lamang sila papansinin nang biglaang magulat ako sa kanilang pinag uusapan.

"Bali balita ngayon ang nagkalat na terorista dito kung kaya'y mag iingat kayo ng mga anak mo mare gayung umaaligid sila sa may bandang talon" halos mapantig ang tenga ko noong marinig ko iyun kung kaya'y hindi ko maiwasan na hindi makisali sa kanilang usapan ngayon.

"Ano hu ang ibig niyong sabhin? Yung kaibigan ko kasi ay kasalukuyang nasa may bandang daanan na malapit sa bus namin na malapit sa talon , Ano pong terorista ang sinasabi niyo? Mga mamamatay tayo hu ba" tilay praning na wika ko at kay bilis din naman nilang tumango sa itinanong ko na labis kong ikinakaba gayung tatlong oras ata ang nilakad ko makarating lang dito sa ngayon.

"Nako ineng balikan mo yung kaibigan mo gayung baka hindi mo na siya maabutan pa ng buhay kapag naabutan at nakita siya ng membro ng mga terorista" halata ang pag aalala sa kanilang mukha na sanhi upang agarang mapatakbo ako nang napakabilis pabalik sa bus na kinaroroonan ni Yzabel ngayon.

Halos madapa dapa na ako sa labis na pagmamadali gayung baka mahuli ako sa pagdating at may mangyaring hindi maganda sa kanya na pagsisisihan ko talaga gayung masasabi kong mapanganib nga naman na mag isa lamang siya roon.

Ack ang tanga tanga ko sa parteng iniwanan ko siya sa kagustuhang makahanap lang ako ng way na makauwi kaming dalawa gayung for sure hinahanap at nag aalala na din sa amin yung pamilya namin at lalo na doon sa mga nadukot naming mga kasamahan.

"Gosh I hope na maabutan pa kita yzabel' Mahinang wika ko saka patuloy pa din sa pagtakbo nang napakabilis gayung wala namang mga sasakyan na dumaraan.