uzak yol. | ognis

Bölüm 29 / Ogeday

"Ne gülüp duruyorsunuz lan? Sesiniz sıçmaya gittiğim yerden bile duyuluyordu."

Yanımıza doğru gelen Anıl'ı duyduğumuzda bu sefer hep birlikte kahkahalara boğulduk. Konsey sıkıcıydı evet ama neyse ki gecenin geri kalanı eğlenceli geçiyordu.

*

Sonunda Birleşme Partisi'ne gelebilmiştik. Önce bir güzel giyinip kuşandık, saç ve sakal tıraşı olduk. Çok şükür boynumdaki kıllardan kurtuldum. Sakallarımı da biraz kısalttım yoksa finale kadar 2017'deki gibi uzadıkça uzardı.

Ardından upuzun bir masada hep birlikte yemek yedik. Takımlar karıştığı için karşı takımdakiler de bizimle aynı masaydı. Atakan gibi sevdiğim kişiler olduğu için memnundum ama sevmediğim kişiler de vardı maalesef. Hatta bir kişi vardı ki, onunla aynı masada olmaya zor tahammül edebiliyordum. Acun ağabeyin hatırı olmasa kalkıp giderdim muhtemelen.

"Edis ne zaman gelecekmiş, haberiniz var mı?" diyerek ortaya bir soru attı Sude.

"Yemekten sonra onun konser vereceği alana gidecekmişiz işte. Bir konser verip gidecekmiş o hemen." Onu yanıtlayan kişi Gökhan'dı.

"Peki ya sürpriz?" Bu sefer de başka bir soru Nagihan'dan gelmişti.

"O da Edis'le gelecekmiş ama hemen gitmeyecekmiş galiba. Belki karaokeye katılır bizimle, eğlenceli olur."

"Edis'le geleceğine göre o da şarkıcı veya hem şarkıcı hem oyuncu da olabilir, Murat Boz gibi," dedi Ayşe.

"Murat Boz olsa Acun ağabey niye ismini söylemeyip büyük sürpriz falan desin ki? Edis'i söylediği gibi onu da söylerdi bence," dedim omuz silkerek.

Masaya oturduğumuzdan beri ilk defa konuşuyor olabilirdim çünkü yemekleri yemekle oldukça meşguldüm. Onlar gibi hem yiyip hem konuşabilme kabiliyetim yoktu maalesef, aynı anda iki şeyle ilgilenemiyordum.

"Ee kim geliyor o zaman ağabey? Shakira'yı falan mı getiriyor yoksa bu adam?" Batuhan'ın sorusuyla herkes kahkahalara boğuldu. Bu da bayağı uçuk bir hayaldi.

"Yok be abartmayalım. Neyse, gelince göreceğiz işte artık bir saatimiz falan var. Bir saat daha sabredersiniz herhalde, günlerdir sabrediyorsunuz sonuçta," dedi Atakan başını benim gibi tabağından kaldırmadan.

Yemekten sonra heyecanla Edis ve büyük sürprizimizin geleceği alana geldik. Burası kocaman bir konser yeriydi ve bizim dışımızda Türkiye'den gelen birçok kişi daha vardı. Acun ağabey Yunan yarışmacıların da geleceğini söylemişti ama henüz onlardan herhangi bir iz yoktu. Bundan sonra onlarla birlikte birkaç oyunumuz olacaktı ve bu parti kaynaşmamız için iyi bir fırsattı, değerlendirmemiz gerekiyordu. Yunan'ın Gönüllüleri ya da Mavi Takımı'yla tanışmayı çok isterdim.

Işıklar söndüğünde herkes gibi ben de sahneye odaklandım. Ardından sadece sahnenin girişindeki, yani Edis'in çıkacağı yerdeki birkaç ışık yandı.

"Ay geliyor galiba!" Yanımdaki Evrim heyecanla omzuma birkaç kere vurdu.

"Ben asıl sürprizi merak ediyorum, o da gelir herhalde şimdi Edis'le." Berkan konuştuğunda başımı salladım. Ben de Edis'ten çok şu büyük sürprizi bekliyordum.

Edis en sonunda Arıyorum şarkısıyla sahneye çıktığında büyük bir alkış koptu. Ben dahil herkes deli gibi alkışlıyor ve onunla birlikte şarkıya eşlik ediyordu. Çoğu kişi Edis'i görünce sürprizi unutmuş olabilirdi ama ben unutmamıştım, hala bekliyordum lakin kendisinden ses seda yoktu.

Arıyorum şarkısı bittiğinde Martılar çalmaya başladı. Bu şarkıyı bir öncekinden daha çok sevdiğim için biraz daha coştum. Bu sırada Edis'in yanına uzaktan biri dans ederek yaklaşmaya başladı. Uzak ve karanlık olduğu için pek seçemiyordum ama kadın olduğu cüssesinden belliydi. Sürprizimiz sonunda teşrif edebilmişti herhalde.