"I'll pay for that later, i'll be right back!" paalam ko pa kay ate na nasa counter
"Sure, Miss Gayle." magalang niyang sagot, she know me already dahil madalas ako nandito at bumibili lagi ng books kaya wala nang problema sa 'kin na iwan muna ang binili ko.
"hey!" tawag ko pa rito nang makalapit na sa pwesto niya, nagitla siya nung una pero ngumiti agad dahil nakilala niya ako agad.
"Mint!"
"Stop acting you're alright, anong problema mo?" kaagad siyang napayuko dahil kahit anong gawin niya alam ko na when she's here ay may problema siya.
"nothing, just want to read..and i'm craving for this!" aniya at nagpakawala ng natural niyang ngiti
"you know what, Stace. Just say it" sabi ko pa at tinabihan na siyang umupo
she closes her book at dumiretso ng tingin sa 'kin "hayst, it's about mom.."
"what happened to ate Sarah?"
she sighed quietly "She's taking me to states kasama grandparents ko."
"Oh..what's wrong with that?" nagtatakang tanong ko sakaniya
"duh, i have a work here and besides sanay na 'kong nandito. Especially i am your se---i just don't want to go there" parang bigla nalang siyang namutla matapos niyang sabihin 'yon, may sinabi siya e hindi ko lang masyadong naintindihan dahil iniba niya bigla.
she cough nervously, seriously. What's wrong with these people nowadays?
"should i go talk to your mom? para lang hindi ka matuloy"
"No, hindi na kailangan..wala naman talaga akong balak na sundin siya" We're really different, kung ako ay takot na takot na suwayin sila mom ay siya namang malakas ang loob na hindi sundin ang gusto ng mom niya.
"when did you followed her orders?" i said sarcastically, we both laugh
"you didn't change, that's why i like you..eversince i met you" h-huh? is that normal phrase or not? wait, she's always telling me that bakit ngayon lang ako nailang? what's really happening to me?
Gosh, Minty!
"hoy, you're zoning out!" napatingala ako sa kay Stacey nang kalabitin niya 'ko, ano nabang nangyayari sa mundo ngayon?
"h-huh? wait for me here, babayaran ko lang ang mga binili ko!" pag-iba ko at hindi na siya hinintay na makasagot saka dumiretso sa counter.
Mabilis lang naman ako doon kasi nakapack na agad ang books at pinabuhat ko nalang sa guy 'yung libro papasok sa kotse ko bago balikan si Stace.
"andami mo nanamang binili!" bungad niya nang makaupo ulit ako sa tabi niya
"I'm a collector!" biro ko pa
Ilang minuto pa at wala akong narinig na sagot mula sakaniya kaya tinignan ko siya, nagbabasa na pala ulit siya.
Pinagmasdan ko naman ang kabuuan ng mukha niya, i just appreciate now her beauty. she's always been beautiful at natatawa nalang ako kapag naalala ko ang kakulitan namin dati. Parang naging bestfriend ko na rin siya dahil nga lagi kaming nagkikita noon sa company sa tuwing dinadala ako ni mom, nakabantay lang lagi siya sa isang sulok habang may hawak na libro at may suot na makapal na salamin.
Despite of her being pasaway na anak ay nandyan siya palagi sa tabi ni ate Sarah, her mom. She's strong at tinupad niya talaga 'yung pangako namin sa isa't-isa dati na magtatrabaho raw siya sa kompanya ni dad at ako naman daw kailangan ceo na nun. She wants me to be her boss.
And i think tinupad namin ang promise na 'yon. I just want to say that she's really a good friend. Indeed.
She influence me na magbasa ng libro kaya ngayon, mukhang ako pa ang mas naadik sa pagbabasa at naging hobby ko na ang pamimili ng napakaraming libro. Konti nalang talaga magpapagawa na ako ng sarili kong library, posible naman.
"Stace.." tawag ko sakaniya, agad niya namang binaling ang atensyon sa 'kin
"yes?"
"do you still remember our promise to each other?"
Mabilis niyang isinara ulit ang libro niya at nasa 'kin na talaga ang full attention niya, nakangiti siya ngayon abot tenga
"yes, isa lang naman ang naging promise natin nun 'diba?" tinanguan ko siya, glad that she still remember our promise.
"what is it, then?"
"You're gonna be a ceo at magtatrabaho ako sa company mo so that you will be my boss!" nakangiti niyang sabi at pati tuloy ako nahawa, she said that word exactly a few years ago when we made our promises.
"we made it to happen."
"Yup, and i'm very happy that you fulfilled your biggest dreams!"
"as far as you know, you gave me an encouragement that time..pinangako ko talaga sa sarili ko na tutuparin ko 'yang pangako mo para sa 'kin. " sagot ko na nasa malayo ang tingin, parang inaalala 'yung mga bata pa kami.
"ayoko paring sumama sa states, period!" she's so random, hilig niyang ibalik ang topic sa pinakauna naming pinag-usapan.
we both laugh again "sabihin mo, ayaw mo lang malayo sa 'kin!"
"hindi ka talaga nagbago, you're still airy!"
"Airy? what is that?" i asked curiously, ang hilig niya talagang mag-invent ng words pero iba meaning
natawa muna siya "mahangin!"
what the freakin' hell, this girl!
Halos madilim narin bago namin napagdesisyunan na umuwi, i insisted t o drive her home dahil delikado na kapag nag taxi pa siya. Hindi niya pala nadala 'yung kotse niya nung pumunta siya rito. Nagmatigas siya nung una pero sa huli ay napilitan na siyang sumabay sa 'kin.
"I told you, kaya ko namang umuwi mag-isa" hanggang ngayon bukambibig niya parin 'yan, nagdadrive ako ngayon habang siya panay ang reklamo. Ang arte naman nito!
"Kahit kailan, you're still hardheaded!"
"Ikaw naman mapapalayo!"
"It's not a problem, just shut your mouth nalang Stace!"
she rested her back sa passenger seat at saka ako ulit nilingon, diretso naman ang tutok ko sa daan.
"Babae ka ba talaga?" she ask out of nowhere, nilingon ko siya saglit nang nagtataka bago binalik ang tingin sa daan
"ang gentleman mo kase!"
ngumisi lang ako "let me correct you, gentle-women.."
she rolled her eyes at tinuon nalang sa labas ng bintana "whatever!"
I smiled because i miss this, i miss our bond with each other. Kapag sa opisina kasi turingan namin parang wala lang normal na boss ako at siya ay employee ko lang.
Also, she's cute kapag nagtataray.
what? i've never said this, kanina appreciating her beauty. Now, saying that she's cute? what the hell's happening to me?
-----
if you're wondering who's Stace (hyewon)
