𝐶𝑜𝑢𝑟𝑡𝑖𝑛𝑔 𝑦𝑜𝑢 ( 𝐸𝑛ℎ𝑎𝑠𝑒𝑟𝑖𝑒𝑠 𝑃𝑟𝑒𝑠𝑒𝑛𝑡𝑠 #4 )

CHAPTER 79

3rd person Pov

1 month later

Hindi naging madali sa dalawa pagkatapos ng lahat ng nangyari. Nakabalik si Yurina sa madaling panahon sa school, dahil patapos narin naman sila. At buti naayos na ang lahat ng mabilis.

Si Yurina ay naging maayos at nakawala narin sa papa niya. Dahil umuwi ang papa niya sa London. At ang tita niya ang nag pauwi doon, at hindi nalang alam kung anung klaseng tatay siya para kay Yurina.

At si Sunghoon naman nagpatuloy parin sa pagliligaw niya kay Yurina. Hindi naging maayos ang lahat, pero hindi rin mawawala ang pagmamahal niya.

Mas naging close ang mama ni Yurina sa kaibigan at kay Yurina narin, mas nagkaroon ang mama niya ng tapang para ipaglaban ang nararapat at marinig ang boses ng opinyon.

Bumalik na sa normal ang lahat. At ngayon ang pinaka hinihintay nilang araw. Ang maka graduate, lahat sila ay kumpleto na. Masaya na sila para sa kaibigan nilang si Yurina. At dito narin masasagot lahat ng nararapat at deserving ng masagot.

Yurina Pov

Akala ko tapos na ang lahat nung araw na yon. Nung araw na kinuha na ni papa ang lahat sa akin, buti nalang eto ako ngayon malaya at masaya. At araw na ng graduation, ang kasama ko lang si mama. Masaya ako kahit si mama lang, nandyan naman ang mga kaibigan ko na kahit sa pagsubok ay nandyan lang palagi. Buti nalang malaya narin si mama, I'm so happy today. Naiiyak ako tears of joy.

"Yey Tapos na! finally!" sigaw naman ni Kaye. Natawa naman kami, at nag moment muna yung mag kokopol dyan. At bumalik sa pagiging bitter tong si Kaye.

"Graduation pala, tas kaylangan ko makita ang mga nilalangam niyong moment?? okay" sabi niya at nag cross arm. Siya parin talaga si Kaye, nandyan naman si Klev ah... At speaking of Klev.

"Guys congrats!" bati naman ni Klev. Napatingin naman kaming dalawa ni Liy dito kay Kaye. Iniripan naman niya kami. Wews.

Pero bago muna lahat. Gusto ko pala kausapin tong si Sunghoon. Handa na ako, handa na akong mahalin siya well mahal ko naman siya dati pa-- I mean ehe. Ahm eniweys, kaya ko na siyang mahalin ng malaya. Wala ng pipigil pa. Nung nakaraang lingo pa sinasabi ni mama. Na sagutin ko na daw, maswerte ako dahil kahit papaano nandyan naman si mama kahit wala na yang si papa. Mag sisi siya dyan. Ayokong mag sorry lang siya sakin. Dapat kay mama.

"Sunghoon pwede tayo mag usap?" tanong ko naman. Nauulol na ako, wala pa nga. Ang oa mo selp.

"Sure, go ahead" naghintay talaga siya para sakin. I envy him for that, na kaya niyang maghintay kahit anung mangyari.

"I love you too hoon" nanlaki naman ang mata niya sa gulat. Na hindi niya alam na ang next niyang sasabihin, napa gulp naman ako. Dapat yes yon eh.

"Yes, oo yes. Deserve mo ng better with me, pero you choose to wait and stay with me. No matter what happen, I admire you for that, I'm sorry na pinaghintay pa talaga kita ng ganoon katagal. Para makita ko lang na seryoso ka para sakin. Gusto ko ring aminin na matagal narin kitang gusto, and I never thought na liligawan mo ako. Hindi pa ako malaya that time, pero ngayon I will make sure. To love you more than anything. I love you so much" Naluluha ako. Hindi ko na naisip isa isa lahat ng sinabi ko sa kanya. At napa gulp nalang ako. Yinakap naman niya ako. I feel guilty dahil mahigit one year na siyang naghintay.

"F-finally! I love you too, Wag ka nang mawawala pls" natawa naman ako. Hindi na talaga ako mawawala, hindi ko na maimagine na kung hindi pa siya gumawa ng paraan para makita ako. Hindi mangyayari lahat ng toh. And that's the way he love. And sisiguraduhin ko na mahalin siya as he deserve.