Pijl en boog

01.

01.

'Waar blijft Kate nou?' Mopperend zette Clint zijn koffer in de auto. 'Ze zal zo wel komen.' Probeerde Laura haar man gerust te stellen. 'We kunnen echt wel een paar minuten alleen zijn hoor.' Zei Cooper. Cooper was naast zijn vader komen staan.

'Dat weet ik ook wel maar ik moet Kate nog wat instructies geven.' Zei Clint. 'Zoals wat? Pap, we hebben geen babysitter nodig. We zijn oud genoeg om voor ons zelf te zorgen.' Bemoeide Lila zich ermee. 'Jij en Cooper wel ja maar Nate niet.'

Iedereen keek naar Nathaniel. 'Ik kan ook voor mezelf zorgen.' Riep het jongentje. 'Dat geloof ik ook wel maatje.' Clint liep naar zijn jongste zoon toe en hij ging door zijn knieën. 'Kate komt alleen maar om jullie gezelschap te houden en ik wil dat ze een oogje in het zeil houd mocht er wat gebeuren.'

'Babysitten dus.' Concludeerde Lila. Laura moest lachen om haar dochter. 'Kom op Lila. Je kan het toch goed vinden met Kate? We zijn maar een weekje weg.' Probeerde ze haar dochter gerust te stellen. 'Jawel, maar waarom moet Kate babysitten? Cooper en ik zijn nog volwassener dan Kate.'

'Kom op Lil. Het word een leuke week.' Zei Clint. Hij was weer gaan staan. 'Voor jullie wel ja. Ik moet gewoon naar school.' Antwoordde Lila. 'Je hebt geen lange dagen school.' Zei Clint. 'Alsnog. Heb je enig idee hoeveel huiswerk ik heb. Mijn docenten hebben geen genade.'

'Hoi allemaal!' Heel de familie Barton draaide zich om en ze zagen Kate het erf op komen rennen. In haar ene hand hield ze een tas beet en in haar andere hand hield ze Lucky zijn riem vast. Toen ze ver genoeg op het erf was liet ze riem los en Lucky rende naar Clint toe.

'Ha vriend.' Clint aaide de hond en Lucky gaf hem een lik over zijn wang. 'Ah bah.' Clint ging met zijn hand over zijn wang en hij trok een vies. Kate grinnikte. 'Sorry dat ik zo laat ben maar het was verder lopen dan ik dacht.' Excuseerde ze zich. 'Ben je met de bus?' Vroeg Cooper. Kate knikte. 'Ja, maar jullie wonen hier zo verlaten dat hier geen bus langskomt.'

'Kate.' Zei Clint. Kate keek op. 'Ja?' Vragend keek ze hem aan. 'Kom is.' Clint wenkte haar dat ze met hem mee moest lopen. Gehoorzaam liep ze achter Clint aan. Laura, Cooper, Lila en Nathaniel bleven bij de auto staan. 'Waar gaan we heen?' Vroeg Kate. Clint stopte met lopen. 'Luister, Kate.'

'Mijn kinderen zijn mijn alles. Jij bent deze week verantwoordelijk voor hun. Als er iets met ze gebeurd zal ik je dat nooit vergeven.' Zei Clint. Kate keek Clint recht in zijn ogen en ze wist dat hij het meende. Hij was dol op zijn kinderen en het was haar taak om deze week voor ze te zorgen.

'Het komt goed Clint. Ga lekker van je vakantie genieten. Jij en Laura hebben het verdient.' Ze glimlachte zwakjes. 'Dankje Kate. Ik wist dat ik op je kon rekenen. In de keuken ligt een schrift met alle informatie die je nodig hebt. Ook ligt er een agenda naast. Mocht je er niet uitkomen kan je het altijd aan Lila vragen.' Zei Clint. 'Dat zal wel goedkomen.' Antwoordde Kate.

'Daar ben ik van overtuigd. Ik reken op je Kate.' Zei Clint. Kate glimlachte. 'Ik voel een knuffel aankomen.' Ze spreidde haar armen. Clint gaf haar een typische vader blik. 'Ah toe.' Smeekte Kate. 'Een kleintje dan.' Clint gaf het meisje een knuffel.

Nadat Clint Kate een knuffel had gegeven zei hij zijn kinderen gedag. Ook Laura gaf al haar kinderen een knuffel en het stel stapten in de auto. Kate, Cooper, Lila en Nathaniel gingen op een rijtje staan en ze zwaaiden Clint en Laura uit.

De auto reed weg en ineens herinnerde Kate zich iets. 'Clint, wacht!' Kate rende achter de auto aan. Clint stopte de auto en Kate botste er vol tegenaan en ze viel achterover op de grond. De autodeur ging open en Clint stapte uit. 'Gaat het?' Vroeg hij bezorgd. Kate zat op de grond en ze wreef over haar arm. 'Ja hoor.' 'Wat is er aan de hand?' Hij hielp Kate overeind. 'Je creditcard. Mijn creditcard is nog steeds geblokkeerd en als ik boodschappen moet doen is het wel handig als ik kan betalen.'

Clint zuchtte hoofdschuddend en uit zijn zak haalde hij zijn creditcard. 'Als je maar niet te veel geld uitgeeft.' Hij keek haar waarschuwend aan. 'Komt goed.' Knikte Kate braaf. 'Goed. Is er verder nog iets?' Vragend keek hij Kate aan. Kate schudde haar hoofd. 'Alles helder?' Vroeg Clint voor de zekerheid. Kate knikte. 'Mooi. Dan ga ik.' Clint stapte weer in de auto.

'Clint!' Riep Kate. 'Wat?' Zuchtend deed Clint zijn gordel om. 'Veel plezier in Spanje.' Zei Kate. 'Thanks Kate. Doe voorzichtig en stuur ons af en toe een berichtje.' Zei Clint. 'Zal ik doen. Dag Laura!' Kate zei het stel gedag en Clint en Laura vertrokken met de auto richting het vliegveld.

'Oké, wat nu?' Enthousiast draaide Kate zich om. 'We kunnen met pijl en boog gaan oefenen? Pap heeft laatst nog met me geoefend.' Zei Lila. 'Ja goed idee!' Riep Nathaniel. 'Oh nee. Daar komt niks van in. Ik mag van jullie vader niks onverantwoordelijks doen.' Zei Kate hoofdschuddend. 'Boogschieten is niet onverantwoordelijk.' Zei Lila. 'Lila, je hoorde Kate. Als Kate zegt dat het niet mag dan mag het niet.' Zei Cooper. 'Dankje Cooper.' Dankbaar keek Kate de jongen aan.

'We kunnen ook gaan tekenen.' Stelde Nathaniel voor. 'Tekenen?' Kate dacht na. Tekenen was niet gevaarlijk. 'Oké, we gaan tekenen!' Stemde Kate toe. Lila zuchtte. 'Ik ga naar mijn kamer.' Lila draaide zich om en ze liep weg. 'Lila!' Riep Kate haar na. Het meisje reageerde niet. 'Laat Lila maar. Ze zit op moment erg in haar pubertijd.' Zei Cooper.

'Oké, dan gaan we met z'n drieën tekenen.' Zei Kate. 'Tweeën. Ik ga gamen.' Verbeterde Cooper haar. 'Jij wil altijd gamen.' Zei Nathaniel. Hij pakte Kate zijn tas van de grond. 'Ik draag je tas wel.' Hij liep met de zware tas richting de voordeur. 'Lief van je Nate. Lucky kom je?' Kate riep Lucky en de hond kwam vrolijk aangerend. 'Goed zo jongen.' Kate gaf de hond een klopje. 'Kom, dan gaan we lekker naar binnen.'