မေ-ဘာလဲအဒေါ်ကြီးကမယုံဘူးလား
နှင်း-ဟယ်ကြည့်စမ်းလူကိုများအဒေါ်ကြီးတဲ့
မေ-သူကျတော့လူကိုချာတိတ်လေးဘာလေးနဲ့
နှင်း-ဘာလဲပြန်ပြောတာလား
မေ-ဘယ်လိုထင်လို့လဲ
နှင်း-အေးမင်းငါ့ကိုလာမခေါ်နဲ့ငါပြန်ပီ
မေ-ဟာမပြန်နဲ့လေမေကချစ်လို့စတာကို
နှင်း-ပြန်မှာ ဆိုပီးသူ့ပစ္စည်းတေကောက်ယူပီးအခန်းထဲကထွက်သွားတော့မေတျောက်နောက်ကပြေးလိုက်ရပီး(သူ့ထိုက်နဲ့သူ့ကံစချင်တာကိုး😆)
မေ-မေကစတာလို့အချစ်ကလည်း ဆိုပီးအနောက်ကနေခါးကိုဖက်ထားတော့
နှင်း-လွှတ်နော်မင်း
မေ-ဘာလို့လွှတ်ရမှာလဲလွှတ်ရင်မိန်းမကထွက်ပြေးသွားမှာပေါ့
နှင်း-ဘာဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်
မေ-မိန်းမလို့
နှင်း-မင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ
မေ-မိန်းမမှမိန်းမဖြစ်နေတာ
နှင်း-မင်းနော်ပြောလေဆိုးလေပါလား
မေ-စိတ်ဆိုးပါနဲ့တော့မိန်းမရယ်မေကချစ်လို့စတာပါနော်နော်လို့🥺
(အချွဲနည်းတေထုတ်သုံးလိုက်တော့ဟိုကကြွေရောပေါ့)
နှင်း-အွန်း
မေ-သေချာဖြေလေမိန်းမကလည်း
နှင်း-စိတ်ဆိုးတာကျမနော်ရှင်ကဘာကိစ္စပြန်လာရစ်နေတာလဲ
မေ-မရစ်ပါဘူးမိန်းမကလည်း🥺
နှင်း-ငါလေဒီကလေးတျောက်နဲ့တကယ်မနိုင်ဘူး
မေ-ချစ်လိုက်ပါပိုချစ်လိုက်ဒီကလေးကိုပဲပိုပိုချစ်လိုက်
နှင်း-စကားတေတအားတတ်
မေ-အာဘွားပေးပါအုံး🥺
နှင်း-ဘာဆိုင်လည်း
မေ-မဆိုင်လည်းပေးလို့ရတယ်လေမိန်းမကလည်း🥺
နှင်း-တော်ပီအက်ရုပ်ကြီးလုပ်မနေနဲ့တော့ပေးမယ် ဆိုပီးပါးကိုနမ်းလိုက်တော့ရုပ်ရတစ်မျိုးပြောင်းသွားရော(သူများတေများသာယာလိုက်ကြတာငါဖြင့်အခုထိကောင်မလေးမရှိသေးဘူး🙂👍)
မေ-ချစ်တယ်မိန်းမရယ်
နှင်း-ဒီကလည်းချစ်ပါတယ်ရှင်ချစ်ပါတယ်😘
The end
ကဲဒီficလေးကိုအပီးသတ်ရေးပေးလိုက်ပီနော်
အော်ဒါနဲ့မေ့လိုမျိုးချွဲတတ်ကြပီလားနှင်းလိုမျိုးချစ်တတ်တဲ့ကောင်မလေးရှိကြပီလားကျနော်ကတော့အခုထိမရှိသေးပါဘူး🤧
ဒီficလေးကိုအပီးထိဖတ်ပေးကြလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကျနော်အရေးအသားတေအများကြီးလိုသေးတာသိပါတယ်ကျနော်ပြန်ပြင်ပါ့မယ်အမှားပါသွားရင်လည်းတောင်းပန်ပါတယ်🙏ဖတ်ပေးကြတဲ့သူတျောက်ချင်းစီတိုင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်🙏🙆
Part 8 (the end)
Start from the beginning
