Sophia her zamanki gibi erkenden kalmıştı. Yatağında birkaç dakika mürebbiyesinin gelip onu giydirmesini bekledi fakat kimse gelmeyince annesine seslendi ancak kimse ona yanıt vermedi. Sophia endişelenmeye başlamıştı çünkü bu güne kadar kimse ondan habersiz bir yere gitmemiş , onu tek başına bırakmamıştı. Aşağıya inmeye karar vermişti ilk önce annesinin ve babasının kaldığı odaya girdi,mürebbiyesinin odasına da girdi ancak kimse yoktu tek çare olarak amcasını aramaya karar verdi üstü tozlanmış olan eski telefonu aldı ve sayıları çevirdi. Telefonu açmıştı amcasının adı Hector'du oldukça mutsuz, kızgın, agresif bir insandı fakat konu Sophia olunca dünyanın en yumuşak kalpli insanına bürünürdü
Sophia: İyi günler Hector amca rahatsız ettiğim için çok üzgünüm ancak mürebbiyem,annem,babam hiçbiri evde yok bir not bile bırakmamışlar senin bu konuyla ilgili bir bilgin var mı?
Hector: İyi günler yavrucuğum, üzgünüm onların nerede olduğunu bilmiyorum istersen bir not bırakıp şöförümle seni aldırabiliriz ne dersin?
Sophia: Çok isterim amcacığım araba saat kaç gibi burada olur?
Hector: Saat 10.00 civarı hazır ol burada görüşürüz iyi günler.
Sophia: İyi günler
Bu konuşma üzerine Sophia masanın üzerindeki deftere şunları yazdı: "Sizleri evde göremediğim için çok telaşlandım bu yüzden bugün Hector amcamda kalacağım "
Yukarı çıkıp bavuluna birkaç kıyafet ve sıkılmamak için kitap koydu.
Saat: 10.00
Sophia şöför gelene kadar kitap okumaya karar vermişti zamanın nasıl geçtiğini anlamadan kapı çaldı
Şöför: Merhabalar küçük hanım
Sophia: Merhaba (Bavulunu uzatır)
Arabaya biner binmez uykusu gelmişti yol boyunca uyudu ve en sonunda evin önüne gelmişti. Sophia kapısının açılmasını beklemeden bahçedeki bankta onu bekleyen amcasına koşmuş ve üstüne atlamıştı eve girene kadar havadan sudan konuşmuşlardı kapıda onu Albert karşıladı. Albert , Sophia'nın kuzeniydi pek iyi anlaştıkları söylenemezdi bunun nedeni ikisinin ilgi alanlarının farklı olması ve Albert'ın çok kaba birisi olmasıydı.
Somurtkan ve donuk bir ifadeyle Sophia'yı karşıladı
Albert:Hoşgeldin
Sophia: Merhaba,nasılsın?
Albert:İyi...
Ve bir anda kuzeninin yanında beliren bir kadın gördü büyük ihtimalle mürebbiyesidir dedi
Hector: Eşim Anne ile tanıştın mı?
Birkaç dakika şaşkın bir ifadeyle durdu çünkü Sophianın yengesi bir trafik kazası sonucu ölmüştü ve birisiyle evlenmesi onu şaşırtmıştı Evlenmesi normaldi fakat "Neden bana söylemediler?"dedi içinden.
Anne: Merhaba Sophia amcan senden çok bahsetti dediği kadar şirin birisine benziyorsun hatta daha da şirin
Bu yapmacık ve kasıntı tavırlarından hiç hoşlanmamıştı sanki önceden prova yapmış gibiydi zor da olsa gülerek
Sophia:İltifatlarınız için teşekkür ederim Bayan Anne
İçeride telefonun çaldığını duydu Hector ,koşar adımlarla içeri gitti ve telefonu açtı duydukları karşısında şok oldu ve telefon elinden düştü
Sophia: Amca bişey mi oldu?
Hector: Annen ve baban ö-ölmüş
أنت تقرأ
Kilitli Kapı
المغامرة8 yaşındaki Sophia adındaki küçük kız her zamanki gibi normal bir güne başlayacağını sanıyordu fakat kimsenin olmaması üzerine amcasının yanına gitmişti orada öğrenecekleri karşısında hayatı tamamen değişecekti.
