ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ

Ο παππούς και η γιαγιά

Όση ώρα η Ελένη τους έλεγε τα νέα τους την κοιτούσαν με τα μάτια να λάμπουν από χαρά. Σαν να γίνονταν πάλι παιδιά μαζί της.
-Παιδι μου στη μάνα σου και τον πατέρα σου πηγές ή κατευθείαν εδώ ήρθες;
-Κατευθειαν εδώ, φυσικά. Εσείς είστε οι αγάπες μου, απάντησε η κοπέλα γεμίζοντας τους χαρά και περηφάνια.

-Θελω τη βοήθεια σας. Έχω κάνει κάτι που αν το μάθει η κυρά Ελπίδα θα με κρεμάσει στην πλατεία.
Ανακαθισαν και οι δύο τρομοκρατημένοι και ασυναίσθητα έμπλεξαν τα χέρια τους.
-Τι έγινε ψυχή μου, σε πείραξε κανένας αλήτης, να τον κάνω κομματάκια;
-Ελα βρε Λάμπρο μου, ξύπνησε ο φονιάς μέσα σου. Το κορίτσι μας ξέρει να τους βάζει στη θέση τους όλους. Μήπως είσαι έγκυος, ψυχή μου;
-Τι; Πώς; τσιριξε ο Λάμπρος κάνοντας και τις δύο να γελάσουν.
-Οχι παππού μου, όχι,μη μου ταραζεσαι, δε θα σου κάνω δισέγγονο.
-Ευτυχως. Μήπως είναι οικονομικό το θέμα, λουλούδι μου;
-Βρε μπας και χρωστάς μαθήματα όπως στο πρώτο έτος;
-Οχι, όχι θα σας πω. Μη σπάτε το κεφάλι σας. Να.. Έγραψα ένα σενάριο.

Κοιταχτηκαν απορημένοι μεταξύ τους
-Τι σενάριο, μάτια μου;
-Σεναριο για την τηλεόραση παππού, σειρά τηλεοπτική.
-Σαν τη "βέρα στο δεξί" που βλέπαμε όταν ήσουν στο γυμνάσιο;
-Μπραβο γιαγιακα μου, ακριβώς. Τέτοια σειρά που θα παίζεται κάθε βράδυ. Αλλά θα συνδυάζει το παρόν με το παρελθόν, κάπως.
-Ααα βράδυ, σαν του Παπακαλιάτη δηλαδή;
Ο Λάμπρος την κοίταξε λοξά κάνοντας τις δύο γυναίκες να γελάσουν.
-Αυτο,κρατά το γιαγιά μου. Να το θυμάσαι μετά.
-Μπραβο αγάπη μου, μπράβο. Πάντα είχες ταλέντο στο γράψιμο, από μικρή. Ο παππούς σου λέγε ότι έγραφες εξαιρετικές εκθέσεις,είπε κλείνοντας τη μικρή στην αγκαλιά της.

-Και τι θέμα θα έχει νεραιδακι μου;
-Να, εδώ ακριβώς είναι που χρειάζομαι τη βοήθεια σας. Το θέμα της σειράς είστε εσείς.
-Εμείς; είπαν και οι δύο ταυτόχρονα.
-Εγραψες σειρά για δύο γέρους που ζούνε μόνοι σε ένα χωριό της Θεσσαλίας και ετοιμάζονται να..
-Παψε βρε Λάμπρο, λυσσαξες με τα θανατικα σήμερα.

-Έγραψα για το μεγαλύτερο έρωτα, απ'όσους έχω ζήσει, έχω διαβάσει και έχω ακούσει. Για τον δικό σας, που είναι η πιο συγκλονιστική ιστορία αγάπης.
-Τι συγκλονιστικό έχουμε εμείς βρε καρδούλα μου; Δύο κανονικοί άνθρωποι είμαστε.
-Ε όχι και δεν είμαστε εμείς συγκλονιστικοί, Λενιώ μου, σε παρακαλώ πολύ.
Γέλασαν και οι τρείς με την ψυχή τους, η πρώτη αντίδραση τους ήταν ενθαρρυντική για τη μικρή.