Why my BESTFRIEND? Why not me?

chapter 16: Secrets Revealed

"Totoo naman po eh! Sabi po ni ate Margo mahal daw po nila ang isa't isa and nabuntis daw po siya sa Boracay nung nagbakation sila.."

Ouch...

Seryoso ba siya?! Hindi! Hindi totoo yun!

"Sigurado ka ba Candy?"

"Opo! Actually nga po..secret lang to ah..may picture sila ng naghahalikan sila parang tulog nga dun si Tito Jonas eh! Ito po oh!"

Nakita ko yung picture.....hindi ko naiwasan lumuha..ng lumuha...ng lumuha..parang dinurog yung puso ko..kasi lahat binigay ko sakanya! Tapos ganito isusukli niya saakin?!

"Sige Candy uwi ka na! Uuwi na rin ako eh...pede makuha yung picture?"

"Opo..bye!"

"Bye.."

Ang sakit na may picture pa sila..kaya pala nung isang gabi..wala siya..andun pala siya sa Margo na yun..naglakad lakad muna ako..kasama ko si John..hindi ko lubos na maisip na may anak sila! Buong pagkatao ko bimigay ko sakanya..buong buhay ko binigay ko!

Jonas POV

Binisita ko si Lianne..yung cousin ko kasi nasa hospital siya..and bumili din ako nang pasalubong para kay Trixelle! Iam sure she is gonna like this Brownies! Favorite kasi niya is brownies eh! Iam excited to see her..and our son ofcourse..

Pumara ako ng taxi pauwi..pero I have a feeling na parang kabang kabado ako.. na parang may nangyaring masama..

Beep...

Nagbeep ung phone ko.
Si Lance..

(Ano bang iniisip mo at pumatol ka sa dalawang babae? Tanga ka ba?)

Pano niya nalaman?

(Tek bro...sinabi mo ba kay Trixie?!?)

(Pasalamat ka hindi! Dahil sobrang saya niya at maaawa din ako kapag nakita ko siyang umiiyak.)

(Accident lang yun! Hindi ko inakala na ganun yung mangyayari! Iam sorry.. Mianhae..)

(Wag ka saakin magsorry! Kay Margo at Trixelle ka magsorry!)

Paano ko sasabihin! Alam ko naman na amazona yung babaeng yung kung magalit..and pagsinabi ko..ilalayo niya saakin si John

Pagdating ko sa tapat ng bahay...wahhh...nakabukas lahat ng ilaw?! May celebration bang nagaganap? Nakabukas yung gate..dahan dahan akong pumasok..aba? Nakabukas pati pinto? Nina kawan ba to? Pagpasok ko ng pinto nakita ko si Trixelle nakahiga sa sofa..umiinom ng wine..

"Im home sweety! May dala akong brrownies!"

"JONAS..MAY KAILANGAN BA AKONG MALAMAN?"

Nagulat ako sa sinabi niya...nakita ko sa kamay niya..m-may hawak siyang picture...

"Uhh.....wala bakit?"

"WALA BA TALAGA O SADYANG AYAW MO LANG IPAALAM SAAKIN??!?!?"

Nagsimula na siya umiyak

"Wala naman talaga eh..."

"Jonas...wag ka nang magsinungaling..kitang-kita ko sa dalawa kong mata yung pagtataksil niyo saakin!"

"A-ano bang pinagsasabi mo?"

Hinarap niya sa dalawa kong mata yung picture namin ni Margo na ...nagkikiss...

"Ano? May masasabi ka ba ha?"

"let me explain!"

"You dont have to explain! Lahat alam ko na! Alam ko na may anak na kayo! Alam ko na...na may nangyari sainyo sa Boracay!"

Niyakap ko siya kaso pilit niya akong tinutulak...halatang galit na galit siya saakin...wala akong magawa....naiiyak narin ako sa inis..pero mas randam ko yung kay Trixelle.

"Ok..sige! Para mafigure out natin tung gulo na to! I will leave and make space! Saka nalang tayo mag-usap kapag ok na tayo!"

"No please...wag...alam mong hindi ko kayang hindi kayo kasama please.."

Napaka higpit ng pagyakap ko sakanya pero kaya niya parin tanggalin..hinalikan ko siya pero sinampal niya ako

"Walang hiya! Layuan mo ko!"

Nagimpake siya tapos umalis sila ni John iyak parin siya ng iyak.hindi ko na siya napigilan sa sobrang deppresion...pero Hindi ko papayagan na ganito nalang ito...

Itutuloy...

HELLO GUYS! VOTE FOR NEXT UPDATE! TOP THREE VOTERS MAKAKASALI YUNG NAME SA STORY! FOLLOW THE STEPS:

1. VOTE

2. COMMENT YOUR NAME

3. WAIT AND READ FOR YOUR NAME

THANKS!