Almost Cruel

Chapter 32

Maganda ang kwarto at kung hindi lang ako masuyong hinawakan ni Kai ay baka nakalimutan kong naiinis ako sakaniya.

"Ano?" I asked.

He sighed.

"What's making you upset? You can tell me everything here. Ang sabi mo ay nakikipagharutan ako? Kanino? Sa ibang babae? Hindi ko maalalang ginawa ko 'yon." nanliit ang mga mata ko. Gusto ko nalang iiyak ang frustration pero nakakahiya naman kung sa harap niya pa.

Wala akong masabi kayo iniwas ko nalang ang tingin ko. Hindi naman kami. But he's still courting right? Hindi ko alam. Mahirap magsabi ng inis dahil lang nakita ko siyang may katawanan na babae tapos ay hindi naman pala kami.

"Was it because of the girl that I  talked with earlier?" malamig ko siyang binalingan.

"Oh, siya nga," hinapit niya ang baywang ko.

"She's my classmate back when we were high school." hindi ko mapigilang umismid. High school pa 'yon tapos close parin silang hanggang ngayon? Tss. Duda ako.

"You won't believe me? We were high school classmates. We were close very close back then--"

"Hanggang ngayon din naman?"

"Hmm, a little."

"A little! Nakikipagtawanan ka 'a little' lang 'yon? Bitin nga raw ang kwentuhan niyo. Bakit hindi ka naiwan doon at makipagkwentuhan maghapon? I can swim on my own." his upper lip lifted. Umirap ako.

"Are you jealous?"

"May karapatan ba ako? Wala naman. Kaya hindi, hindi ako nagseselos." marahan niyang hinaplos ang baywang ko.

"Love, you can have all the right to me."

"Hindi naman ako nagseselos."

"Even If I'm amaze with your jealousy, ayaw ko parin na mag-isip kang may iba akong babae. We're just really friends. Sinundan ko kayo kanina, narinig kong nag-uusap kayo nang makita niya akong naghahantay sa'yo. Nagkamustahan lang kami saglit."

"Oh? Eh, bitin nga raw ang kwentuhan niyo?"

"Hindi naman..." natatawang sagot niya.

"Don't put that smirk on me!" pagbabawal ko. He suppressed from smirking pero may ngisi parin.

"Bakit kaba ganiyan?" mas lalo akong nainis sakaniya. Hindi ko na maibuhos dahil parang naaliw pa siya kaya mas nakaramdam ako ng frustration. Nagbara ang lalamunan ko. It's making me all frustrated at parang natutuwa pa siya.

Napasinghap ako at dismayadong umiling sakaniya.

"Uuwi na ako." naninikip ang dibdib kong saad.

"Hey, hey, I'm sorry." suyo niya.

"You're making fun of me! This is making me even more frustrated than earlier!" tumulo ang luha ko. Suminghap ako bago punasan ito.

"It's not even a joke... I'm jealous, yes! Ano, masaya kana?! I know I'm being too shallow to act this way!"

Ngayon lang ako nagselos ng ganito sa ibang babae! This is the first at anong dahilan? Dahil lang sa nakipagtawanan siya?!

He pulled me into a tight hug.

"Hindi na, hindi na. Sorry, I know you're already frustrated. Hindi na dapat ako tumatawa dahil doon. I thought you're just being cute because of jealousy. It's not a joke, I know now. Sorry love." I sniffed.

"Look at me, please?" he held both of my cheeks. "Please? Namumula na ang pisngi mo." I sniffed before I held my cheeks.

I slowly looked at him.