KARANLIĞIMA YEŞİL IŞIK????

Seni Seviyorum♥️ 89.Bölüm

"Daha yeni ne dedim ben?" Dedi Tahir sinirle.

"Bende teklif ettim koçum. Hatta bir otele yerleştireyim seni burada böyle olmaz dedim ama dinlemedi. Bırak nasıl rahat edecekse öyle yapsın." Dedi Mustafa.

"Olmaz öyle şey abi. Bu kız bu şirkette bana sarkamayan tek kişi. Böyle onu bir başına bırakmak bana yakışmaz."

"Yine mi Gönül?" Dedi Mustafa.

"Neymiş efendim o peşimi bıraksın diye böyle bir şey uydurmuşum ama o böyle ucuz numaralı yemezmiş! Allah'tan instagram hesabımı bilmiyor diye seviniyordum şimdi keşke bilse diyorum." Dedi Tahir.

"Eee bir gün getir Nefes'i kapatsın çenesini." Dedi Mustafa.

"Tabi kolay ya o kadar. Nefes bu sefer beni kesin öldürür. Bu kız Cansu'dan beter abi."

"Off Tahir Off! Bıktım Senin kırıklarını toplamaktan. İnşallah Zehra'ya bir oyun falan yapmaz." Dedi Mustafa.

"Siz toplantıdayken Zehra'nın odasından çıktı. Gel ikna edelim şu kızı abi. Bu Gönül rahat durmaz." Dedi Tahir.

"Yürü başımın belası yürü. Ne işi varmış Gönül'ün Zehra'nın odasında?"

"Asistanım olmak istiyormuş. Onun için başvurusunu vermeye gelmiş." Dedi Tahir.

"Nelerle uğraşıyoruz ya! Odandaki fotoğrafını kaldırıp Nefes ile olan fotoğrafını koy. O kız gizli gizli odana giriyordu sen yokken. Zehra da izin vermemeye çalışıyordu." Dedi Mustafa.

"Tamam abi hallederim."

🌿

Zehra yanlarından ayrıldıktan sonra masasını toplamaya başladı.

Patronlarının evinde kalamazdı. Hem Orhan da oradaydı. Onun Cansu'ya olan aşkını izleyecek kadar güçlü değildi Zehra. Kalbi buna dayanmazdı.

Bu işe ilk başladığı zamanlar çok yardım etmişti Orhan. Bir eksiği olduğunda direk Orhan hallederdi. Kendini bilmeden kaptırmıştı.

Ona olan hislerini anlatacakken Orhan Cansu'yu anlatmıştı. Yanında olmak düşmüştü Zahra'ya. Ne kadar Cansu'yu  sevmese de Orhan için katlanmıştı.

Her üzüldüğünde işini yapmaya başlamıştı. Onun için şuan da en iyi kişisel asistanların başında geliyordu. Tam Mustafa'nın istediği gibi bir asistan olmuştu.

Mustafa'nın teklifler sunduğu bir asistan vardı zamanında. Onun gibi oluyordu Zehra da. Kim daha iyi bilinmez ama o iki kadın aynı şirkette olursa patronlarının sırtı yere gelmezdi.

"Zehra!"

Tahir'in sesiyle bu düşüncelerinden arındı Zehra.

"Efendim Tahir Bey."

"Al çantanı eşyalarını bize geliyorsun. İtiraz istemiyorum. Hem benim için bulacağın asistanı da Nefes ile konuşursun." Dedi Tahir.

"Olur..."

"Olur Zehra olur. Ben şimdi Orhan'ı yolluyorum alsın çantanı. Sen hemen gel onunla."

"Tamam Tahir Bey." Dedi Zehra.

Orhan'ın adı geçince yine unutmuştu her şeyi. Öylece dikilirken Orhan geldi.

"Hazır mısın ufaklık?"

"Hazırım!" Dedi Zehra göz devirerek.

"Ne oldu niye sinirlisin sen?" Diye sordu Orhan.

"Ters yapan biri mi oldu yoksa?"