Sevda Karası (1 Mayıs'ta kalkacak)

20🖤1. Kitap Finali

Bölüm Şarkısı: Gülden Karaböcek / O Ben Olmalıydım

🖤

Aceleciydi bana olan adımların,
Sanki gitmek içindi gelişlerin.
Sen en büyük yaramdın,
Usul usul şifa niyetine kanıma sızdın.
Oysa ki bendeki en büyük yaraları,
Kendi ellerinle açtın.
Bu bir veda değil sevgilim,
Bu bir aldanış, bu bir serzeniş.
Bu bir veda değil sevgilim,
Sen közdün, kordun, kızgındın
Bu hikayede ben bile bile yandım.

🖤

Sevda Karası 1. Kitap Finali

Keyifli okumalar!

&

Ona en son yazdığım mektupta yazmıştım bu satırları. Onu ilk gördüğüm gün düşmüştüm ben Kara Sevda'ya. Tek taraflı da olurdu Aşk, ben ona aşıktım o yüzden bizimkisi aşktı ama o bir başkasına gitti artık aşkın ihtimali yoktu o yüzden Sevda Karası oldu sevdanın karası, diğer adı. Bu aşkın sevdası bende kalmıştı, ona adını vermiştim herkes ona Kara derken ismi de onda kalmıştı. Sevda'nın diğer anlamıydı Kara.

"Ben seni çok sevdim öyle çok sevdim ki bütün hataların gözümün önünde olmasına rağmen göz yumdum. Kara dedim sana ismini verdim, ama sen adının benden geldiğini bile bilmedin. Sevda'nın diğer anlamıydı Kara, sen benim diğer yarımdın, yaramdın. Şu yerde yanan kağıt parçaları üstünde mürekkep olan mektuplar değil, benim sana olan sevdamdı."

Gözlerine baktım bal rengi her baktığımda beni benden eden gözlerine. Dayanamıyordum benim yıllarca çektiğim acının, sevdanın adını hiç etmişlerdi. Karşımda senelerimi verdiğim adam benim sevdamı bir başka kadının gölgesine sığdırmıştı.

"Hiç mi anlamadın? Benim aklım almıyor hiç mi fark etmedin? Konuşsana!" Yakasına yapışıp onu sarsarken kendimde değildim artık.

Ellerimin üstüne ellerini koyup sardığında hızla geri çekildim. Bana dokunmasını istemiyordum yapmamalıydı, dokunmamalıydı. Canım bu kadar yanarken bizi böyle bir noktaya getirdikten sonra bunu yapmaya kendinde hak görmemesi gerekiyordu artık. Elimle gözümden akan yaşı sildim hızlıca. Avuçlarımdan öpen o değilmiş gibi yine avuçlarımın içine akıttım ben gözyaşlarımı.

"Uzaktan görüyordum seni, hiç yüzünü görmemiştim. Saçların, bir tek saçların vardı aklımda." Sırtını duvara yaslayıp durdu öylece sanki biraz daha ayakta kalsa o da çökecek gibiydi. "Üç yıl önce çıktı karşıma yan yana geçtiğimizde tuttu kolumdan, beni tanıyor musun?" dedi. Şaşırdım hayır dedim. Mektupların sahibi olduğunu söyledi konuşmak istedi. Şaşırdım, anlam veremedim başta sonra kabul ettim. Oturduk bir kafeye başta konduramadım onca sene karşıma çıkmayan kızın kararını ne değiştirdi diye sorguladım. Ama mektuplardan bahsedince aklım karıştı. Her şeyi biliyordu, yazılan bütün satırları biliyordu. Benim dışımda kimsenin görmediği mektuplarda yazanları bildiğinde şüphelerim azaldı. Sonra saçları senin saçlarına benziyordu da. Saçlarının boya olduğunu bile çok sonradan anladım. Sadece sen değil Sevda ben de kandım, kandırıldım. Yalan bir aşka inandırıldım." Başını iki yana sallayıp sert bir soluk çekti içine.